Την προσωπικότητα, το χαρακτήρα, το ταλέντο και την ξεχωριστή δουλειά του Μάρκου Βαμβακάρη αναζήτησε το MEGA STORIES.
«Νομίζω ότι το σημαντικότερο πράγμα στον Βαμβακάρη ήταν το ξεκάθαρο της πενιάς του, της φωνής του και του στίχου του. Ο Μάρκος ήταν κάτι το πρωτόγνωρο στην Ελλάδα του ’30, γιατί μέχρι τότε έχουμε ελαφρά, οπερέτες, σμυρνέικα, δημοτικά και έρχεται ο Μάρκος και αλλάζει όλη η μουσική στην Ελλάδα» τόνισε ο μουσικός Μπάμπης Τσέρτος, ενώ ο Παναγιώτης Κουνάδης υποστήριξε ότι «ο Βαμβακάρης είχε το αυθόρμητο, αυτό που δεν τον πλησίαζε κανείς, την αυθόρμητη λειτουργία που λίγοι την έχουν, τόσο έντονα όσο ο Μάρκος. Και γίνεται ο αγαπημένος των ανθρώπων του λαού».
«Είναι μια φωνή που νομίζεις ότι τραγουδάει ο μανάβης, ο χασάπης, ο γείτονάς σου και αυτό έφερε το Μάρκο και τον έκανε τόσο αγαπητό στον κόσμο και στους συνθέτες» συμπλήρωσε ο μελετητής των Τραγουδιών των Ελλήνων.
Το ρεμπέτικο ήταν 3-4 όργανα. Η κιθάρα, το μπουζούκι, ο μπαγλαμάς, ανέφερε ο Δομένικος Βαμβακάρης, μουσικός, ποιητής και γιος του Μάρκου Βαμβακάρη, υπογραμμίζοντας πως «ο Μάρκος κατείχε το πένταθλο, διότι έγραφε τη μουσική, έγραφε τα λόγια, τα έπαιζε, τα τραγουδούσε και παράλληλα τα χόρευε. Ήταν δεινός χορευτής».
«Ο Μάρκος έκανε μουσική σας άγιος. Έκανε μουσική με έναν απλό τρόπο, αλλά αριστουργηματικό. Περιέγραψε την εποχή του, περιέγραψε όλο το backround της εποχής, είπε πράγματα της ζωής και τα είπε με έναν τρόπο ανυπέρβλητο» πρόσθεσε η ερμηνεύτρια Εβελίνα Αγγέλου.
Για τον τρόπο δουλειάς και σκέψης του Μάρκου Βαμβακάρη μίλησε ο γιος του Δομένικος, αποκαλύπτοντας ορισμένα συμβάντα.
«Συγκεκριμένα, το “Τα ματόκλαδά σου λάμπουν” όταν το έγραψε ήμουν κοντά του. Ήταν με καραντουζένι φτιαγμένο, όπου κούρδιζε το μπουζούκι σε διάφορους τόνους για την απόδοση συναισθημάτων. Αυτό έγινε στο υπόγειο που ήταν το γραφείο του Μάρκου, το 1960» σημείωσε και πρόσθεσε: «Θυμάμαι τον πατέρα μου που μέναμε στα Άσπρα Χώματα της Νίκαιας και απέναντι από το σπίτι ήταν ένα καφενείο, και κατά τις 10 το βράδυ καθόταν στο καφενείο, έπινε τον καφέ του και διάβαζε 3-4 εφημερίδες, όπου από εκεί έπαιρνε τις ιδέες του να γράψει τραγούδια».
Για την ιστορία από κάποιο τραγούδι που του έχει μείνει, ο κ. Δομένικος Βαμβακάρης αναφέρθηκε στη «Φραγκοσυριανή», το οποίο σκάρωσε ο πατέρας του για μια γυναίκα από τη Σύρο που την είδε και του άρεσε.
Τέλος, ο Παναγιώτης Κουνάδης αναφέρθηκε στο ρόλο που είχε ο Μάρκος Βαμβακάρης για τη νεότερη γενιά και τις συμβουλές που έδινε. «Ήταν για μας ο πατέρας όλων μας. Ότι πρόβλημα είχαμε, είτε ήταν πάνω στη μουσική, είτε στην κοινωνία, είτε στα προσωπικά μας, πηγαίναμε να τον συμβουλευτούμε» συμπλήρωσε.
