Το νέο τοπίο που δημιουργήθηκε στο συναυλιακό τομέα από την έλευση του κορωνοϊού μέχρι σήμερα, σχολίασαν η γενική διευθύντρια της Prospero, Κατερίνα Σταματάκη και ο τραγουδιστής των Onirama, Θοδωρής Μαραντίνης.
Όπως τονίζει η κυρία Σταματάκη, το τοπίο για τις συναυλίες στην Ελλάδα είναι ομιχλώδες και σκοτεινό. «Γιατί βασίζεται σε μια μεταβλητότητα των συνθηκών που δεν μας αφήνει να έχουμε μια κανονικότητα στη δουλειά μας» προσθέτει.
«Η επιδίωξη είναι ότι κανένας επαγγελματικός κλάδος δεν πρέπει να αποκόπτεται από την οικονομία του» συμπληρώνει, για τις οικονομικές επιπτώσεις του κορωνοϊού και την επόμενη ημέρα.
«Ο κόσμος είχε πολλή μεγάλη ψυχική ανάγκη, εκτός από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, να εκφραστεί και να αλληλοεπιδράσει με τους καλλιτέχνες στις συναυλίες και γι’ αυτό και τηρούσε κατά γράμμα το πρωτόκολλο και τα μέτρα που είχε ορίσει ο ΕΟΔΥ» προσθέτει η γενική διευθύντρια της Prospero.
Ο Θοδωρής Μαραντίνης αναφέρεται στο σημαντικότερο ζήτημα, όπως λέει. «Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί για να βρούμε μια λύση ή ένα τρόπο να προσαρμοστούμε» τονίζει. «Ο κόσμος είχε πολλή διάθεση, αλλά οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Πειθάρχησε όμως, ήταν πολύ τυπικός» συμπληρώνει.
Για τις αντιδράσεις του κόσμου στην «Ταράτσα» μίλησε ο Φοίβος Δεληβοριάς, υπογραμμίζοντας με χιούμορ ότι πιο καλοντυμένο κοινό δεν είχε ξαναδεί. «Υπήρχε πολύ μεγάλη διάθεση να μιλήσουμε για την εμπειρία του Covid και να τη σατιρίσουμε. Να μιλήσουμε σκληρά για την πολιτική διαχείριση, να μιλήσουμε ελεύθερα για αυτό που ζήσαμε» ανέφερε ο γνωστός τραγουδοποιός.
«Πάντα η Πολιτεία έβλεπε τους καλλιτέχνες ως κάτι επικίνδυνο. Τώρα που υπάρχει ένας φόβος στον ορίζοντα, είναι εύκολο να γίνει ένα κυνήγι μαγισσών» ξεκαθαρίζει ο Φοίβος Δεληβοριάς.
«Ο κόσμος επειδή αγαπάει τον κινηματογράφο, πειθαρχεί σε αυτά τα μέτρα, έτσι ώστε να μην σταματήσει να λειτουργεί η κινηματογραφική αίθουσα, που δεν έχει καμία σχέση με το να βλέπεις μια ταινία στο σπίτι σου» σημειώνει η Μαρία Λυσικάτου, ιδιοκτήτρια του κινηματογράφου «Τριανόν», με τον διευθυντή προγράμματος Μιχάλη Ζώη να κάνει αναφορά στη δυσφήμιση που υπάρχει για τους χώρους συνάθροισης της τέχνης.
«Αν λοιπόν ο σκοπός είναι να χτυπήσουμε -με αφορμή τον κορωνοϊό, που είναι ένα υπαρκτό και πολύ δύσκολο πρόβλημα, τις ανθρώπινες σχέσεις και τον πολιτισμό μας, αυτό είναι κάτι που με τρομάζει» καταλήγει η Δήμητρα Γαλάνη.
