Η Ιωάννα έφτασε και σήμερα το πρωί στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο συνοδευόμενη από τους δικηγόρους της.
Με τη γνωστή μάσκα, ανοιχτόχρωμα ρούχα κι ένα μεγάλο καπέλο για να την προστατεύει από τον ήλιο, έπιασε τον δικηγόρο της από το χέρι και αμέσως κατευθύνθηκε στη δικαστική αίθουσα.
Εκεί ήρθε για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την κατηγορούμενη, που παρέμεινε ανέκφραστη.
Ένα τέταρτο πριν από τις 10:00 άρχισε η συγκλονιστική κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας.
«Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς τα κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους, αλλά δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος».
Η Ιωάννα είναι ανέμελη, ανυποψίαστη, δεν περιμένει το κακό που θα την βρει τα επόμενα δευτερόλεπτα.
«Καθώς περίμενα το ασανσέρ, εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας».
Ο πρόεδρος θα πει στην Ιωάννα Παλιοσπύρου πως ανά πάσα στιγμή αν δεν αντέχει να συνεχίσει, μπορεί να διακόψει
«Αν αισθανθείτε δυσφορία, ενημερώστε».
Εκείνη όμως θα συνεχίσει την κατάθεσή της αφού θέλει να αποδοθεί δικαιοσύνη για όσα της προκάλεσε η δράστρια.
«Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν, παντού στο σώμα μου, λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρώτο πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι».
Ακολούθησαν οι δραματικές στιγμές στο φαρμακείο:
«Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας, οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα, πανικοβλήθηκαν. Φώναζα και τους έλεγα ‘δώστε μου λίγο νερό, πεθαίνω, βοήθεια»’. Πήγα στον νιπτήρα κι έριχνα νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιανα το πρόσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, έλιωνα.
»Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω… Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπαν να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα ‘Θεέ μου, βοήθησέ με γιατί μόνο εσύ μπορείς’».
Ο Γολγοθάς των εγχειρήσεων
Η Ιωάννα, με φωνή που συχνά λύγιζε, περιέγραψε τις τραγικές στιγμές που βίωσε μετά την επίθεση.
«Θυμάμαι απλά να με βρέχουν, να ουρλιάζω, να πονάω, να ξανακοιμάμαι, να ξαναξυπνάω. Μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Αυτά, δεν θυμάμαι παραπάνω. Προσπαθούσα απλά να αντέχω για να μην πονάω».
Οι πρώτες ημέρες στο νοσοκομείο, αρχικά στο Γεννηματάς και μετά στο Θριάσιο, ήταν εξίσου τραγικές.
«Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω. Θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε ‘Θεέ μου’ και κατάλαβα ότι το είπε για μένα, κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή».
Η Ιωάννα θα πει στους δικαστές πως εκεί για πρώτη φορά κατάφερε να συγκροτήσει την σκέψη της, τότε κατάλαβε πόσο σοβαρά ήταν:
«Για να αντέξω, προσπαθούσα να κοροϊδέψω τον εαυτό μου. Ότι ζω ένα όνειρο. Το βράδυ μετά τις 21.00, αφού πέρασαν όλοι οι γιατροί έλεγα ‘Ιωάννα θα ξυπνήσεις’. Προσπαθούσα να με πείσω, για να αντέξω, ότι τα όνειρά μου είναι πραγματικά και η πραγματικότητα είναι ο εφιάλτης.
«Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω»
Μουδιασμένοι όλοι στην αίθουσα την άκουσαν να λέει ότι σκέφτηκε ακόμα και την αυτοκτονία.
«Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως γιατί τα μάτια μου ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο. Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου».
Εκεί, στο νοσοκομείο η Ιωάννα προσπαθούσε να καταλάβει γιατί η δράστις είχε τόσο μίσος.
«Για όσο διάστημα ήμουν στο νοσοκομείο έλεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανέναν. Προσπαθούσα να τους βοηθήσω, αλλά δεν μπορούσα. Δεν πίστευα ότι κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο κακό. Κάποια στιγμή μου είπαν ότι είχαν καταλήξει ποιος έκανε την επίθεση και μου μίλησαν για την κατηγορούμενη.
»Αν ισχύει, τους έλεγα, αυτό που μου λέτε, ότι με παρακολουθεί εδώ και 1,5 χρόνο, θα ξέρει ότι δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον σύντροφο που είχε. Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Δεν ήξερα αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί το έκανε αυτή, τι μου έχει συμβεί, δεν καταλάβαινα και δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν».
Παράλληλα, η Ιωάννα είχε να δώσει τη μάχη για τη ζωή της.
«Μετά τη προφυλάκισή της προσπάθησα να εστιάσω στις δυνάμεις μου για να μπορέσω να βγω από το νοσοκομείο και να βγάλω σε πέρας τα χειρουργεία που έπρεπε. Στα μισά των χειρουργείων ο οργανισμός μου δεν άντεξε. Ανέβαζα πυρετό, είχα πάθει λοίμωξη. Οι γιατροί μου είπαν ότι κινδύνεψε η ζωή μου. Έπαθα και δεύτερη λοίμωξη στο μάτι που κινδύνεψα για δεύτερη φορά να το χάσω.
»Κάποια στιγμή με την βοήθεια των γιατρών τα ξεπεράσαμε. Ήρθε η στιγμή που μου ανακοίνωσαν ότι θα πάρω εξιτήριο. Μου είπαν ότι επούλωσαν τα τραύματα που είχα, ότι αρχίζει ένας μαραθώνιος και ότι χρειάζονται πολλά χειρουργεία για να είμαι λειτουργική, να κουνάω τα χέρια μου, το λαιμό μου. Μου λέγανε ότι είναι ένας μαραθώνιος με διάρκεια».
Ρωτούσε για την Ιωάννα
Όπως αποκαλύφθηκε, η κατηγορούμενη προσπαθούσε να αποσπάσει πληροφορίες για την Ιωάννα που νοσηλευόταν.
«Οι αστυνομικοί μού είπαν για μια συζήτηση μεταξύ της ξαδέλφης μου και της κατηγορουμένης μετά την επίθεση και μου ζητήθηκε αν μπορώ να μάθω τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους. Κάλεσα την ξαδέλφη μου στο τηλέφωνο και την ρώτησα αν όντως έχουν μιλήσει και τι έχουν πει.
»Μου είπε ότι ισχύει και ότι δεν μου το είπε για να μη με φέρει σε δύσκολη θέση. Μου είπε ότι η κατηγορούμενη την ρωτούσε πώς είμαι, αν με είδε και πώς ήταν τα μέτρα στο νοσοκομείο λόγω Covid. Η ξαδέλφη μου της είπε ότι δεν μπορούσε να μπει στο νοσοκομείο και ότι είχε δει μόνο τη μητέρα μου στο προαύλιο».
Ήταν τόση η απάθεια για την Ιωάννα που δεν απέφυγε να κάνει ένα πικρόχολο σχόλιο.
«Η κατηγορούμενη, μιλώντας στην ξαδέλφη μου, έκανε ένα σχόλιο πολύ προσβλητικό για μένα. Της είπε η Έφη, ‘οκ, αν δε μπορεί να δουλέψει θα πάρει την αποζημίωση και θα ζήσει. Δεν έγινε κάτι’. Αυτό θύμωσε την ξαδέλφη μου.
»Αυτό το περιστατικό σε συνδυασμό με τις αναζητήσεις που με ενημέρωσαν πως είχε κάνει μετά την επίθεση και σε συνδυασμό με άλλα τουλάχιστον δύο περιστατικά που έλαβαν χώρα στο νοσοκομείο – η μητέρα μου μου είπε ότι κάποιοι ήλθαν στο νοσοκομείο να με δουν, αλλά δεν τους επετράπη η είσοδος – όλα αυτά με έκαναν να πιστέψω ότι ήθελε πραγματικά να με σκοτώσει και δεν σταμάτησε ούτε και μετά».
Ήθελε να με σκοτώσει
Όσο και αν η υπερασπιστική γραμμή της κατηγορουμένης θέλει να πείσει πως δεν ήταν στόχος η ζωή της Ιωάννας, η ίδια θα πει στο δικαστήριο πως πεποίθησή της είναι ότι το βιτριόλι στόχο είχε να την σκοτώσει και πως η δράστις και μετά με τις κινήσεις της έδειξε να θέλει να την σκοτώσει.
«Όλα αυτά αν τα συνδυάσει κανείς και σύμφωνα με το συμπέρασμα των αστυνομικών ήταν να με σκοτώσει. Έμαθα εκ των υστέρων ότι έγιναν άλλες τρεις απόπειρες. Άλλες δυο έξω από το σπίτι μου, την είδαν οι γείτονες να κουβαλάει κάτι ύποπτο πάνω της.
»Σύμφωνα με τα στοιχεία είχε γίνει μια ακόμη απόπειρα τη προηγούμενη ημέρα, η οποία απλά απετράπη διότι δεν με πρόλαβε. Δεν κατάφερε να με σκοτώσει. Επίσης, θέλω να επισημάνω, πάλι σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα, ότι με τρομάζει το γεγονός ότι η κατηγορούμενη είχε μια συμπεριφορά ανθρώπου – είχε αναστατωθεί όλος κόσμος για το ποιος το έκανε – και αυτή έβγαινε διασκέδαζε και χόρευε πάνω στα τραπέζια».
Η Ιωάννα θα σταθεί ιδιαίτερα στην προκλητική στάση της κατηγορουμένης. Μετά την αποτρόπαια πράξη θα τονίσει ότι δεν έδειξε καμία μεταμέλεια.
«Αντί να πει τι πήγα κι έκανα, ενθαρρύνεται ακόμη περισσότερο και αρχίζει και αναζητά τρόπους και όπλα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν πτοείται, που γίνεται ακόμη χειρότερος. Αυτό είναι που με φοβίζει. Και δεν ξέρω ακόμη ούτε τα κίνητρα ούτε ποιοι άλλοι γνώριζαν, γιατί υπάρχουν και άλλοι. Σίγουρα ξέρω ότι δεν έχει μετανιώσει.
»Θέλω να πω ότι από εκείνη την ημέρα το μεγαλύτερο συναίσθημα που νιώθω είναι φόβος. Φόβος γιατί δεν γνωρίζω το λόγο της επίθεσης, αλλά και γιατί δε γνωρίζω ποιοι άλλοι είχαν συμμετάσχει σε αυτή την επίθεση εναντίον μου. Είμαι βέβαιη ότι αν είχε καταφέρει να μου επιτεθεί στο σπίτι μου, όπως αρχικά σχεδίαζε, αν είχε γίνει η επίθεση εκεί που είμαι μόνη μου και βράδυ που συνήθως γυρίζω στο σπίτι, εγώ σήμερα δεν θα ήμουν εδώ. Θα είχε επιτύχει το σκοπό της».
Ούτε μία στιγμή η Ιωάννα δεν έχασε την ψυχραιμία της, η οικογένειά της όμως δεν κατάφερε να μην ξεσπάσει μέτρα από τόσους μήνες.
Ένταση επικράτησε κατά την κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου. Το θύμα της επίθεσης με βιτριόλι ρωτήθηκε αν η κατηγορούμενη της έχει ζητήσει συγγνώμη και η δράστις κάτι σχολίασε χαμηλόφωνα κάτι που έκανε τον αδερφό και τη μητέρα της Ιωάννας, να ξεσπάσουν.
