Ο Μίκης Θεοδωράκης μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα σε αγώνες για λευτεριά και δημοκρατία. Αξίες που υπηρέτησε άλλες φορές με το όπλο και άλλες φορές με τις νότες και τη μπαγκέτα του.
Ο Γιάννης Ρίτσος τον είχε χαρακτηρίσει μια τεντωμένη χορδή, αέναα παλλόμενη,σε κάθε νεύμα της Ιστορίας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης αντικρίζει για πρώτη φορά τον ήλιο της Ελλάδας το 1925 από Κρητικό πατέρα και Μικρασιάτισσα μάνα.
Σπουδάζει κλασσική μουσική, διακρίνεται και γρήγορα έρχονται οι πρώτες απλές συνθέσεις. Ωστόσο η ζωή επεφύλασσε πολλά και σπουδαιότερα για τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει σύμβολο ενός ολόκληρου Έθνους.
H πολιτική σφραγίδα του Μίκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν κρύβει από την αρχή τη διάθεσή του να παλέψει για ελευθερία και τα ιδανικά του λαού του. Το 1943 συμμετέχει σε διαδήλωση την 25η Μαρτίου κατά των κατακτητών, συλλαμβάνεται και βασανίζεται. Διαφεύγει στην Αθήνα, όπου οργανώνεται στον ΕΛΑΣ.
Μετά τα Δεκεμβριανά, περνά στην παρανομία καθώς τον καταδιώκουν οι Αρχές. Τελικά συλλαμβάνεται και στέλνεται εξόριστος στην Ικαρία. Ακολουθεί η εξορία στη Μακρόνησο, όπου βασανίζεται μέχρι παράλυσης και οι Αρχές αναγκάζονται να τον αφήσουν ελεύθερο ως ανάπηρο.
Τα επόμενα χρόνια καταφέρνει να φύγει στο Παρίσι για μουσικές σπουδές, ωστόσο σχεδόν μια δεκαετία μετά και μετά τη δολοφονία Λαμπράκη, εκλέγεται πρόεδρος της ομώνυμης νεολαίας.
Είναι ο πρώτος που απευθύνει έκκληση για αντίσταση κατά της Δικτατορίας Τον Μάιο του 1967 ιδρύει την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ.
Συλλαμβανεται και φυλακίζεται διαδοχικά στις φυλακές Αβέρωφ, και τέλος το στρατόπεδο Ωρωπού.
Προσωπικότητες, όπως ο , Άρθουρ Μίλερ, Λώρενς Ολίβιε, και άλλοι, δημιουργούν επιτροπές για την απελευθέρωσή του. Τελικά, υπό την πίεση αυτή αποφυλακίζεται και ταξιδεύει στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1970.
Στο εξωτερικό απευθύνει νέο κάλεσμα για την πτώση της δικτατορίας και τηνεπαναφορά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Το 1972 επισκέπτεται το Ισραήλ και την Παλαιστίνη δίνοντας συναυλίες και συναντάται με τον Γιασέρ Αραφάτ.
Το 1974 με την πτώση της Δικτατορίας γυρίζει στην Ελλάδα.[ Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, όταν πλέον η χούντα έχει καταρρεύσει, ο Θεοδωράκης Πρόκειται πλέον για ένα πρόσωπο με διεθνή αναγνώριση και καταξίωση, που θεωρεί ότι η λύση του Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι η μόνη η οποία μπορεί να εγγυηθεί τη διαδικασία μετάβασης στη δημοκρατία
Το 1981 εκλέγεται βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Βʹ Πειραιά με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, πρώτη θέση ανάμεσα σε 10 υποψήφιους
Το 1989 βρέθηκε στο στόχαστρο της οργάνωσης 17 Νοέμβρη και με κυβερνητική απόφαση, ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ανάμεσα στους 200 Έλληνες με καθημερινή περιφρούρηση με σκοπό την προστασία του από πιθανό χτύπημα.
Το 1990 με τη διάσπαση του ΚΚΕ και λόγω της διαφωνίας που είχε με αυτή την κατάσταση, αποφασίζει να κατέλθει ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος με τη Νέα Δημοκρατία.
Ο παγκόσμιος Μίκης
Μίκης Θεοδωράκης και Φιντέλ Κάστρο στη διάρκεια της ζωής τους ουκ ολίγες φορές εξέφρασαν την εκτίμηση που έτρεφε ο ένας στο πρόσωπο του άλλου. Δυο τους είχαν γνωριστεί το 1962, όταν ο Μίκης επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Κούβα ως εκπρόσωπος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς
Στενές επαφές είχε και με τον Ουλοφ Πάλμε-Στην κηδεία Με πρωτοβουλία της συζύγου του Ούλοφ Πάλμε, στην κηδεία του τραγουδήθηκε το «Είναι μεγάλος ο καημός» του Μίκη Θεοδωράκη με σουηδικό κείμενο.
Αναζητώντας νέους καλλιτέχνες στον χώρο της ΕΠΟΝ, ανακάλυψε ένα παιδί για το οποίο είχε μάθει ότι έγραφε μουσική στο βουνό, τον Μάνο Χατζιδάκι με το οπόιο κατέληξε να είναι οι άσπονδοι φίλοι.
Οι γίγαντες πλέον της ελληνικής μουσικής και ιστορίας είναι πλεον ξανα μαζί παίζοντας τη μουσική πια των αγγέλων.
