Η κάμερα της αστυνομίας ακολουθεί τα βήματα του δράστη. Σε ρεματιά στην Κερατέα, ένας δερμάτινος χαρτοφύλακας μέσα στην βλάστηση έκρυβε την απάντηση για την κλοπή του αιώνα όπως χαρακτηρίστηκε.
Μέσα, βρέθηκαν οι δύο πίνακες ανεκτίμητης αξίας που είχαν κάνει φτερά το 2012 από την Εθνική Πινακοθήκη. Ένας Πικασό και ένας Μοντριάν, με την ιδιόχειρη αφιέρωση του Ισπανού καλλιτέχνη στον ελληνικό λαό για την αντίστασή του στον φασισμό, να πιστοποιεί πως το έργο είναι το αυθεντικό.
Το γυναικείο κεφάλι του Πικάσο και το έργο τέχνης του Μοντριάν, βρισκόταν μέσα σε κρύπτη στη ρεματιά της Κερατέας το τελευταίο δίμηνο. Ο 49χρονος δράστης που ομολόγησε την πολυσυζητημένη κλοπή που διέπραξε πριν από 9 χρόνια, φέρεται να είπε στους αστυνομικούς ότι μετέφερε στο σημείο τους πίνακες, που για χρόνια είχε μέσα στο σπίτι του στο Πόρτο Ράφτη, όταν πριν από λίγους μήνες αναζωπυρώθηκαν οι έρευνες.
Ο 49χρονος δράστης δεν είχε καταφέρει να πουλήσει τα έργα τέχνης. Τα κρατούσε για χρόνια σε ειδική κρύπτη στην τουαλέτα του σπιτιού του, αλλά όταν πριν από λίγους μήνες το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο άρχισε να φοβάται ότι οι Αρχές θα φτάσουν στα ίχνη του.
Οι ισχυρισμοί του δράστη
«Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που αγαπάω την τέχνη, ήθελα να το κάνω για μένα, δεν είχα σκοπό να τα πουλήσω», είπε σύμφωνα με πληροφορίες ο 49χρονος ληστής στους αστυνομικούς.
Έξι μήνες ετοίμαζε την κλοπή, πήγαινε καθημερινά στην παλαιά Εθνική Πινακοθήκη, άλλοτε ως επισκέπτης, άλλοτε απ’ έξω, παρακολουθούσε, ήξερε μέχρι και πότε κάπνιζαν οι φύλακες, όπως ανέφεραν αστυνομικές πηγές.
Ο 49χρονος ελαιοχρωματιστής είχε μεγάλο πάθος με την τέχνη και έκανε πολύ μεγάλη έρευνα πριν ενεργήσει.
«Το έκανε μόνος του. Δεν είχε σκοπό να πάρει κάτι συγκεκριμένο, έκλεψε ό,τι βρήκε μπροστα του. Τον μικρό πίνακα όπως τον πήρε τον τσαλάκωσε και τον πέταξε στην τουαλέτα την ίδια μέρα» ανέφεραν πηγές της ΕΛ.ΑΣ.
Τον Ιανουάριο διάβασε σε ρεπορτάζ ότι οι αστυνομικοί είναι στα ίχνη του κι έτσι μετέφερε τους πίνακες από την αποθήκη στην Κερατέα στη ρεματιά όπου τελικά βρέθηκαν τα έργα.
Από τον χειμώνα ο κλοιός γύρω του άρχισε να σφίγγει και η αντίστροφη μέτρηση για την εξιχνίαση της υπόθεσης είχε ξεκινήσει.
Ο 49χρονος που δήλωσε στους αστυνομικούς οικοδόμος, επικαλέστηκε το πάθος του για την τέχνη για να δικαιολογήσει την κλοπή κι υποστήριξε ότι είχε πάρει όλα τα μέτρα ώστε οι εκπληκτικοί πίνακες να μην υποστούν φθορές. Όμως εκτός από τους δύο που βρέθηκαν, το τρίτο έργο που είχε κλέψει, του Ιταλού Guglielmo Caccia, του έπεσε στην τουαλέτα και καταστράφηκε.
Το χρονικό
Η κλοπή του αιώνα, όπως χαρακτηρίστηκε, είχε σημειωθεί στις 9 Ιανουαρίου του 2012 στην παλιά εθνική πινακοθήκη στο κέντρο της Αθήνας. Με τον δράστη να περιγράφει το χτύπημα, να τονίζει πως έφτασε και διέφυγε με το Μετρό και να αποκαλύπτει ότι πριν θέσει σε εφαρμογή το σχέδιό του παρακολουθούσε τους φύλακες επί 6 μήνες.
Η έφοδος από την πλαϊνή μπαλκονόπορτα, το κόψιμο του συναγερμού, οι κινήσεις χειρουργικής ακρίβειας με ένα ειδικό κοπίδι στα χέρια, η επεισοδιακή διαφυγή αλλά και τα όσα ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, συνθέτουν το παζλ της υπόθεσης που συζητήθηκε εντός αλλά και εκτός συνόρων.
Όλα έγιναν στις 9 Ιανουαρίου του 2012. Όπως υποστηρίζει ο 49χρονος τα ξημερώματα τρύπωσε στην αίθουσα που βρισκόταν ο πίνακας του Πικάσο κι ολοκλήρωσε το χτύπημα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Με ένα κοπίδι τον έβγαλε από την κορνίζα, μπλόκαρε τον συναγερμό και όταν ο φύλακας έτρεξε προς το σημείο της κλοπής ήταν ήδη πολύ αργά.
Ο 49χρονος είχε ήδη πάρει τον δρόμο της εξόδου μαζί με τα άλλα δύο έργα τέχνης. Στις έρευνες μπήκε γρήγορα και η ΕΥΠ, αλλά τα χρόνια περνούν και οι ελπίδες για τους πίνακες εξανεμίζονται.
Το γυναικείο κεφάλι που φιλοτέχνησε ο Πικάσο το 1939, απεικονίζει τη φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, με την οποία έζησε μια θυελλώδη σχέση για 9 ολόκληρα χρόνια. Μετά τον ισπανικό εμφύλιο και την κατοχή στην Ελλάδα, ο Πικάσο αποφάσισε να δωρίσει τον πίνακα στον ελληνικό λαό για την αντίσταση στον φασισμό.
Η έρευνα πριν την κλοπή
Ο δράστης είχε μελετήσει καλά τις κινήσεις που έκαναν οι φύλακες πριν αποφασίσει να δράσει. Ο 49χρονος είχε εστιάσει στην ώρα που οι φύλακες πηγαίνουν για κάπνισμα και από εκεί οργάνωσε τις υπόλοιπες κινήσεις του.
Ο ίδιος επειδή είχε δουλέψει χρόνια σε οικοδομές ήξερες να ελίσσεται ανάμεσα στις γυψοσανίδες που ήταν τοποθετημένες εκείνη την περίοδο έξω από το κτίριο της Πινακοθήκης.
Αν και ισχυρίζεται ότι δεν είχε σκοπό να πουλήσει τους πίνακες ο δράστης είχε στενές επαφές με ανθρώπους στον χώρο της τέχνης και έκανε συχνά ταξίδια στην Αγγλία και την Ολλανδία.
Πώς εξιχνιάστηκε η κλοπή
Τους τελευταίους μήνες, η Ελληνική Αστυνομία μαζί με την ΕΥΠ, ξεκίνησε μια προσπάθεια αναζωπύρωσης των ερευνών προκειμένου να βρεθούν τόσο ο πίνακας του Πικάσο όσο και τα άλλα δύο έργα, ο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» (1905) από την πρώτη περίοδο του Ολλανδού Πιετ Μοντριάν και ένα σχέδιο θρησκευτικής απεικόνισης του Ιταλού Γουλιέλμο Κάτσια, που είχαν σηκώσει οι δράστες το 2012.
Στόχος ήταν τα έργα να εντοπιστούν και να επιστρέψουν στην ανακαινισμένη πλέον Εθνική Πινακοθήκη. Το ενδιαφέρον των ερευνητών τράβηξε το γεγονός ότι ο δράστης που μπήκε στην Εθνική Πινακοθήκη άνοιξε την κλειδαριά της μπαλκονόπορτας χωρίς να την παραβιάσει.
Επομένως, είτε είχε αντικλείδι που κάποιος του προμήθευσε, είτε ήταν «επιστήμονας» στο άνοιγμα κλειδαριών, και αυτό είναι ένα στοιχείο που ίσως φωτογραφίζει την ταυτότητά του. Έχοντας αυτό το στοιχείο υπόψη τους, αλλά και τη φιγούρα του δράστη – ψηλός, λεπτός, σχετικά νεαρής ηλικίας, με αριστοτεχνικές κινήσεις και εμπειρία στις νυχτερινές επιδρομές – άρχισαν να ερευνούν ποιοι αλλοδαποί με τέτοια χαρακτηριστικά αποφυλακίστηκαν το τελευταίο εξάμηνο του 2011 από ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σύνδεσμοι των ελληνικών και ξένων αρχών στον χώρο των συλλεκτών έργων τέχνης, αλλά και των ανθρώπων που τα διακινούν και τα εμπορεύονται, υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος Πικάσο δεν υπάρχει σε καμία συλλογή συλλέκτη σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς έλεγαν ότι ήταν κουκουλωμένος και κρυμμένος σε κάποια αποθήκη στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, ο 49χρονος έδρασε μόνος του, καθώς τα στοιχεία απο τις σαρώσεις κλήσεων στην περιοχή την περίοδο της κλοπής, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες και οι εικόνες απο τις κάμερες, δεν δείχνουν κάποιον συνεργό ή τσιλιαδόρο.
Επιπλέον, κατά την ανάκρισή του, ο δράστης αποκάλυψε λεπτομέρειες τις οποίες γνώριζαν μόνο όσοι ασχολήθηκαν με την υπόθεση.
Όλες οι ενδείξεις στα χέρια της αστυνομίας οδήγησαν στο συμπέρασμα πως είχε γίνει προσπάθεια να πουληθεί ο πίνακας για 1,7 εκατομμύρια ευρώ. Παρά το ενδιαφέρον όμως δεν βρέθηκε αγοραστής κυρίως επειδή είχε κλαπεί από την Εθνική Πινακοθήκη. Από ένα μουσείο δηλαδή και όχι από μια ιδιωτική συλλογή, που σημαίνει ότι ο αγοραστής θα πλήρωνε για να τον αποκτήσει, αλλά στην πραγματικότητα δε θα μπορούσε να τον κάνει ποτέ δικό του όσα χρόνια και αν περνούσαν.
Πλέον, τόσο ο πίνακας του Πικάσο όσο και το έργο τέχνης του Μοντριάν βρίσκονται στα χέρια των ελληνικών αρχών, με την είδηση για την εξιχνίαση της κλοπής του αιώνα να ταξιδεύει τις τελευταίες ώρες σε κάθε γωνιά του κόσμου.
