Μεγαλώνει ώρα με την ώρα η αγωνία για την κατάσταση της υγείας των ομογενών που νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση στα νοσοκομεία της Βηρυτού, με δύο από αυτούς μάλιστα να νοσηλεύονται σε σοβαρή κατάσταση. Έλληνες που ζουν στην πρωτεύουσα του Λιβάνου περιγράφουν στο MEGA τις δραματικές στιγμές που έζησαν μέσα στα σπίτια τους.
Σοκαριστικές εικόνες από το σπίτι της κυρίας Άννα Αρμάου λίγα λεπτά μετά την καταστροφή. Μένει 4 χιλιόμετρα από το λιμάνι της Βηρυτού. Αίματα στους τοίχους και τις πόρτες, τζάμια σπασμένα. Τίποτα δεν έχει μείνει στη θέση του.
«Το μάτι μου κλειστό. Πληγωμένη παντού. Ραψίματα στα χέρια μου. Τι να σας πω, σε ποια κατάσταση είμαι. Θέλω τώρα να πάω σπίτι μου να δω τι καταστροφή έχω πάθει.
»Έμεινα στο νοσοκομείο μια βραδιά. Μου έκαναν εγχείρηση στο μάτι μου. Το μάτι μου το έχω χάσει. Τα τζάμια έχουνε μπει στο σώμα μου».
«Ήταν σαν ατομική βόμβα»
Αυτή είναι η φωτογραφία της μέσα από το δωμάτιο του νοσοκομείου, όταν οι γιατροί της ανακοίνωσαν ότι έχασε το δεξί της μάτι.
«Τα χέρια μου, έχω πάθει μία ζημιά στο στήθος μου. Μελανιασμένη είμαι παντού. Μελανιασμένη.
»Το σπίτι όλο καταστράφηκε. Πεταχτήκανε στον αέρα. Καλά που ήμουν ανάμεσα στα δυο ντουβάρια. Θα πέθαινα εγώ. Να ήμουνα ένα βήμα πιο μπροστά θα πέθαινα. Θα κοβόταν ο λαιμός μου.
»Βόμβα ατομική ήταν αυτή. Στη ζωή μου δεν το έχω δει. Στο σινεμά μόνο μπορείς να τα δεις αυτά».
Θρήνος στη Βηρυτό
16 άτομα έχασαν τη ζωή τους στο πανεπιστημιακό ελληνορθόδοξο νοσοκομείο του Αγίου Γεωργίου. Τέσσερις νοσηλευτές, δύο επισκέπτες και 10 ασθενείς.
Σήμερα το πρωί οι δικοί τους άνθρωποι προσευχήθηκαν στην μνήμη τους στο μέρος όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή. Κρατούν στα χέρια τους τις φωτογραφίες τους. Είναι οι μητέρες τους, οι κόρες τους, τα αδέρφια τους. Ο πόνος ανείπωτος.
Ο Εμίλ Ραχμπάνι είναι ο προϊστάμενος του νοσοκομείου. Τώρα καλείται να αρχίσει από την αρχή.
«Ρεύμα δεν έχει, νερό δεν έχει, οξυγόνο δεν έχει».
Βγάζουν νεκρούς και μέσα από τη θάλασσα
Οι εικόνες στα Λιβανέζικα μέσα ενημέρωσης πληγώνουν. Νεκροί κάτω από τα ερείπια. Ανασύρουν νεκρούς μέσα από τη θάλασσα.
Ήμασταν στον παράδεισο και γνωρίσαμε την κόλαση, λένε οι Έλληνες της Βηρυτού.
