Τον μακροβιότερο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ, που πέθανε σε ηλικία 98 ετών, αποχαιρετά η Ευρώπη.
Οι σημαίες στις Βρυξέλλες κυματίζουν μεσίστιες.
Η Ευρώπη αποχαιρετά τον Ζακ Ντελόρ, τον μακροβιότερο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο αρχιτέκτονας της σύγχρονης Ευρώπης πέθανε χθες σε ηλικία 98 ετών στον ύπνο του, στο σπίτι του στο Παρίσι.
Ο Ντελόρ γεννήθηκε σε καθολική οικογένεια της εργατικής τάξης. Σπούδασε Οικονομικά και έγινε τραπεζίτης πριν αναλάβει υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Φρανσουά Μιτεράν το 1981.
Για 10 χρόνια, από το 1985 μέχρι το 1995, ο Σοσιαλιστής οικονομολόγος ήταν επικεφαλής της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας.
Ο Ντελόρ κατάφερε να εκπληρώσει το όραμά του για μια Ευρώπη πιο ενωμένη κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά.
Η πρώτη μεγάλη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγινε επί προεδρίας του. Μέσω των δύο οικονομικών πακέτων Ντελόρ ενισχύθηκαν σημαντικά οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, ανάμεσά τους και η Ελλάδα που χρηματοδοτήθηκε με περίπου 160 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός σημείωσε:
«Η Ευρώπη αποχαιρετά έναν αληθινό πρωτεργάτη της ενότητάς της. Και η Ελλάδα έναν ειλικρινή φίλο, οι πρωτοβουλίες του οποίου βοήθησαν και τη δική της εθνική πρόοδο.
Οι Έλληνες δεν ξεχνούν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του σε κάθε δύσκολη στιγμή της χώρας».
Η τελευταία δημόσια παρέμβαση του Ντελόρ στην Ελλάδα ήταν τον περασμένο Νοέμβριο, στην εκδήλωση προς τιμήν του Κώστα Σημίτη.
«Mε τον Ζακ Ντελόρ μας ένωνε μια πολιτική αλληλεγγύη, οι κοινές αρχές μας και μια ανθεκτική φιλία. Ήταν ο άνθρωπος που έδωσε σάρκα και οστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που καθιέρωσε την πολιτική ενοποίηση και καθοδήγησε μαζί με τον Μιτεράν και τον Κολ την οικονομική ενοποίηση ως την ίδρυση του ευρώ», ανέφερε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
Το όνομά του Ζακ Ντελόρ συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία της ενιαίας αγοράς και την ελεύθερη κίνηση ανθρώπων, αγαθών και υπηρεσιών. Η υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992 έθεσε τα θεμέλια για την υιοθέτηση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ακόμα και μετά την αποχώρησή του από την προεδρία, το 1995, παρέμεινε πιστός στην ευρωπαϊκή ιδέα και συνέχισε να εργάζεται για την υλοποίηση του οράματος μιας ενοποιημένης Ευρώπης.
