Η 18η ανακρίτρια ζήτησε την εξέταση από ειδικό πραγματογνώμονα των ζωγραφιών της 9χρονης Τζωρτζίνας, λίγο πριν το θάνατό της.
«Οι ζωγραφιές της ήταν…κραυγές»
Είναι το παιδί που βασανίστηκε περισσότερο από όλα. Το παιδί που είδε τις δύο μικρότερες αδελφές του, Μαλένα και Ίριδα, να «χάνονται» εντελώς αναπάντεχα.
Κι εκείνο που έμελλε, να ξετυλίξει πρώτο το κουβάρι της σκοτεινής αυτής υπόθεσης.
Η Τζωρτζίνα που εισακούστηκε μετά το θάνατό της, προσπαθούσε από χρόνια να στείλει μηνύματα με τις ζωγραφιές της.
«Δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει πιο καλά ένα παιδί την κραυγή βοήθειας για να δούμε τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι της» είναι η δήλωση της παιδοψυχολόγου, Χριστίνας Μπογιατζή.
Αυτή είναι μια από τις επίμαχες ζωγραφιές που η 18η τακτική ανακρίτρια ζήτησε από τον πραγματογνώμονα να αποκωδικοποιήσει.
Είναι το δέντρο που έβλεπε καθημερινά η μικρή Τζωρτζίνα στην τοιχογραφία του παιδικού σταθμού δίπλα από το σπίτι της. Εκείνη όμως επέλεξε να το αποτυπώσει σε:
«Σχήμα κρεμάλας και γράφει «για εσάς». Το για εσάς είναι από γραφικό χαρακτήρα της Τζωρτζίνας και θέλει να μας εφιστήσει την προσοχή σε αυτό που συμβαίνει μέσα στο σπίτι της» είχε επισημάνει η κ. Μπογιατζή.
Η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή πρώτη είχε επισημάνει στο LIVE NEWS τα σημαντικά μηνύματα που αντλεί κανείς μέσα από τις ζωγραφιές της 9χρονης.
«Ήταν για μένα ένα μήνυμα από την Τζωρτζίνα που αν δεν το ανέλυα σαν επιστήμονας που είμαι, θα είχα διαπράξει κι εγώ έγκλημα» είχε πει η παιδοψυχολόγος.
Ένα μήνα μετά η ανακρίτρια ζητάει πραγματογνωμοσύνη για τις ζωγραφιές με τα «μυστικά» που κρύβουν μέσα τους να αποκτούν άλλη βαρύτητα.
Το σπίτι χωρίς διαφυγή και η μαύρη φιγούρα
Τι όμως μπορεί να καταλάβει κανείς από το μπλε επιβλητικό σπίτι της Τζωρτζίνας;
«Βλέπω ένα σπίτι που δεν έχει πόρτα. Τα παράθυρα είναι πολλά για σπίτι. Το βλέπουμε σε φυλακή, σε νοσοκομείο. Μου δείχνει μια ασφυξία, θα μπορούσα να παρομοιάσω το σπίτι αυτό με ασφυξία» αναφέρει η παιδοψυχολόγος.
Το μαύρο χρώμα είναι κυρίαρχο αλλά στοχευμένο στις ζωγραφιές της 9χρονης. Όπως στοχευμένα είχε επιλέξει εδώ να διαφοροποιήσει την μητέρα από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
«Υπάρχουν πολύ ζωηρά χρώματα στις 3 φιγούρες που αρμόζουν στην ηλικία της και στην 4η επικρατεί το μαύρο πάλι που ταυτοποιώ εκεί την μητέρα» συμπλήρωσε η κ. Μπογιατζή.
Κυρίαρχη θέση σε όλες τις ζωγραφιές έχει η μητρική φιγούρα.
«Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι δεν έχει βάλει το πρόσωπο της. Τη βλέπει από πίσω. Μαύρη και χωρίς πρόσωπο θα εμφανιστεί η μεγάλη φιγούρα σε μια ακόμη ζωγραφιά της. Και από κάτω έχει ζωγραφήσει τρία βουναλάκια που με παραπέμπει στα τρία κορίτσια. Δείχνει μια απόλυτη κυριαρχία πάνω τους» προσθέτει η παιδοψυχολόγος.
Σε αντίθεση με τον πατέρα, Μάνο Δασκαλάκη, που απουσιάζει από τις ζωγραφιές των παιδιών εκτός από μία.
«Παρόλο που έχει ζωηρά χρώματα και παραπέμπει σε παιδί, δεν έχει πρόσωπο. Σαν να έχει μια απορία. Δεν ξέρουμε ποιος είναι, ενδεχομένως να είναι κάτι που λείπει. Που η Τζωρτζίνα τον ψάχνει» δήλωσε η κ. Μπογιατζή.
«Οι κρυφές ζωγραφιές»
Μέχρι και τα διαδικτυακά της ίχνη φαίνεται πως εξαφάνισε η 33χρονη κατηγορούμενη, αφήνοντας ωστόσο πίσω ζωγραφιές που ίσως λένε πολλά περισσότερα.
Στα χέρια της ανακρίτριας Χριστίνας Σαλάππα, είναι και μια ζωγραφιά που βρέθηκε στο γραφείο της μικρής. Πάνω με 6 μόνο λέξεις γράφει κάτι συνταρακτικό για την μητέρα της.
«Το πιο κοινό εύρημα στις ζωγραφιές είναι η κυριαρχία της μητέρας» επισημαίνει η παιδοψυχολόγος.
Μία ακόμη ζωγραφιά που δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας και χάθηκε εντελώς αναπάντεχα είναι αυτή με τα τρία αγγελάκια.
«Είχα μια ζωγραφιά που κάποιος μου την πήρε και είχε ζωγραφήσει η Τζωρτζίνα τρία αγγελάκια κι έγραφε από κάτω «η μαμά μου κάνει ένα μεγάλο “Α” και πέφτει κάτω”» είχε δηλώσει η 33χρονη κατηγορούμενη.
«Ανατρίχιασα όταν την είδα αυτή τη ζωγραφιά αλλά ξαφνικά την έχασα. Της λέω τι είναι το τρίτο; Δεν απάντησε» θυμάται ο Μάνος Δασκαλάκης.
«Δεν είναι τυχαίο που χάθηκε η ζωγραφιά…» τονίζει η κ. Μπογιατζή.
Οι ζωγραφιές που αρχικά υποτιμήθηκαν ίσως είναι αυτές που θα φωτίσουν σκοτεινές ακόμη πτυχές του μυστηρίου και θα μιλήσουν για το τι συνέβη μέσα σε εκείνο το σπίτι με ζωγραφισμένο το πράσινο δέντρο.
Η ψυχολόγος, Ξένια Παρασκευοπούλου μίλησε στην εκπομπή «Live News» και στον Νίκο Ευαγγελάτο λέγοντας αρχικά πως μία παιδική ζωγραφιά πέραν του ότι βοηθά τους ψυχολόγους να κατανοήσουν τη γνωστική ανάπτυξη ενός παιδιού, βοηθά επίσης και στο να κατανοήσουν τα συναισθήματά του μία δεδομένη χρονική στιγμή.
Πιο συγκεκριμένα, το πώς αντιλαμβάνεται τις σχέσεις μες στην οικογένειά του, τον ίδιο του τον εαυτό μέσα σε αυτήν, και πώς νιώθει μέσα σε αυτήν.
«Τα σημεία που κοιτάμε είναι τα χρώματα που χρησιμοποιεί ένα παιδί. Τα σκούρα χρώματα δείχνουν αρνητικά συναισθήματα, συνήθως άγχος, πίεση, στρες, θλίψη» επισήμανε η ψυχολόγος.
Ανέφερε επίσης πως σημαντικό ρόλο παίζουν και οι φιγούρες σε κάθε εικόνα, όπως και το μέγεθός τους.
