Η fashion influencer, Έλενα Γαλύφα και η συμβουλευτική ψυχολόγος, Ιωάννα Θεοδωρακοπούλου μίλησαν στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» και τον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για τους χειριστικούς ανθρώπους στη ζωή μας και κατά πόσο μπορεί να γινόμαστε και εμείς οι ίδιοι χειριστικοί με τους άλλους.
Η κ. Θεοδωρακοπούλου επισήμανε πως ο χειριστικός άνθρωπος θέλει ένα θύμα και θέλει και τριβή, μία σχέση κοντινή προκειμένου ο χειριστικός άνθρωπος να ασκήσει τη δύναμη που θέλει.
Εξήγησε επίσης πως ένας τέτοιος άνθρωπος θέλει το χρόνο του προκειμένου να ανιχνεύσει, να καταλάβει εάν μπορεί να μπει στα αδύναμα κομμάτια του «θύματός» του.
Η Έλενα Γαλύφα είπε πως πολλές φορές πιστεύει ότι το θύμα δικαιολογεί τον εκάστοτε χειριστικό άνθρωπο δηλώνοντας πως κατά βάθος θέλει το καλό του.
Η ψυχολόγος τόνισε πως χειριστικοί άνθρωποι πέραν των στενών σχέσεων εμφανίζονται και στις επαγγελματικές. Για παράδειγμα ένας εργοδότης, ένας διευθυντής μπορεί να μιλάει άσχημα ή να υπόσχεται αύξηση προκειμένου να υποκινήσει καταστάσεις και τελικώς να μην τηρεί ποτέ την υπόσχεσή του.
Σε ό,τι αφορά τα παιδιά η κ. Θεοδωρακοπούλου είπε πως τα παιδιά δεν μπορούν να είναι χειριστικά και πως απλώς εκφράζουν τις ανάγκες τους. Αντίθετα, οι γονείς μπορούν να γίνουν χειριστικοί και αυτό έχει να κάνει με ένα κενό που υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι, οπότε μετά προσπαθούν να ελέγξουν τα παιδιά τους, για να είναι πιο κοντά, να εκπληρώσουν τις δικές τους ανάγκες μέσα από τα παιδιά τους.
Αναφορικά με τις ερωτικές σχέσεις η ψυχολόγος εξήγησε πως και εκεί ανιχνεύουμε «θύματα», δεν μπορούν όλοι να γίνουν θύματα και τόνισε πως εάν εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, τους φόβους μας τότε δεν μπορεί ο εκάστοτε σύντροφος να μας χειραγωγήσει.
Στις φιλικές σχέσεις ο χειριστικός άνθρωπος συνήθως υποβαθμίζει την πραγματικότητα του άλλου, λέγοντας «έχουμε σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούμε» και μιλάει μόνο για τα δικά του θέματα, κρίνει και δεν επιθυμεί να συνάπτει άλλες φιλικές σχέσεις.
Η ψυχολόγος επισήμανε πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον χειριστικό άνθρωπο αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε κατά πόσο αυτός γίνεται κακοποιητικός, καθώς εάν έχουμε συνηθίσει να είμαστε το «θύμα» από ένα σημείο και μετά χάνουμε τα «θέλω» μας και τον εαυτό μας.
