Εφιαλτική είναι πλέον η κατάσταση στη Μαριούπολη, που μετρά μόνο πληγές από το ανελέητο σφυροκόπημα. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες μαρτυρικές στιγμές ζουν περίπου 100.000 άμαχοι που έχουν εγκλωβιστεί στην πόλη χωρίς νερό, ρευμα και θέρμανση.
Κρανίου τόπος η Μαριούπολη. Μια πόλη που μοιάζει να σβήνει από το χάρτη.
Εκατό χιλιάδες άμαχοι έχουν απομείνει στην πόλη φάντασμα. 100.000 ελεύθεροι πολιορκημένοι. Χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα, χωρίς θερμανση, χωρίς τροφή,στα υπόγεια της πόλης.
Η Άννα με τον εντεκάχρονο γιο της κατάφερε να φύγει από την κόλαση της Μαριούπολης πριν από λίγα 24ωρα. Άφησε πίσω της όμως τη μητέρα της και από τότε δεν έχει μιλήσει ξανά μαζί της.
«Το πιο τρομακτικό για μένα είναι ότι δεν θα ξαναδώ τη μητέρα μου» δηλώνει η ίδια.
Γλίτωσαν σαν από θαύμα από τη φρίκη του πολέμου. Μέσα σε πυροβολισμούς, βομβαρδισμούς, ανάμεσα από νάρκες κατάφεραν να δραπετεύσουν από την κόλαση της Μαριούπολης.
Η Άννα βουρκώνει γιατί ξέρει ότι δεν θα ξαναγυρίσει στην πόλη που γεννήθηκε,στην πόλη που αγάπησε και έφερε στον κόσμο το γιο της.
«Δεν αναμένουμε απολύτως τίποτα καταλαβαίνουμε ότι η πόλη δεν υπάρχει και δεν θα ξαναυπάρξει. Δεν έχουμε πού να επιστρέψουμε, η πόλη έχει καταστραφεί πλήρως» λέει.
«Φύγαμε από τη Μαριούπολή με αυτοκίνητο και ήμασταν πάρα πολύ τρομαγμένοι γιατί μας είπαν ότι το πυροβολικό θα καταστρέψει τα πάντα σε μισή ώρα, οπότε πήραμε όσα πράγματα καταφέραμε να προλάβουμε στα γρήγορα και αποχωρήσαμε. Όταν ήμασταν στην πόλη, βλέπαμε τους βομβαρδισμούς συνέχεια και μάθαμε να ζούμε με τις βόμβες, να κοιμόμαστε με τις βόμβες και να τις αισθανόμαστε όλη την ώρα την παρουσία των βομβών» συμπληρώνει.
«Ήταν πραγματικά πολύ τρομακτικό όταν έσκαγαν οι βόμβες, το νοσοκομείο που δούλευα για πολλά χρόνια έχει καεί και καταστραφεί ολοσχερώς , το ίδιο και στον 5ο όροφο του σπίτιού μου καταστράφηκε όλος ο όροφος, ήταν μια πραγματική καταστροφή» αναφέρει μία ηλικιωμένη.
«Στις 7 Μαρτίου, μία βόμβα έσκασε στο υπνοδωμάτιο μας, και κατέστρεψε ολόκληρο το σπίτι και αναγκαστήκαμε από τις 7 έως τις 13 Μαρτίου, να μένουμε όλες τις μέρες στο καταφύγιο» δηλώνει κάτοικος.
«Φυσικά μου λείπουν οι φίλοι μου οι συμμαθητες μου η δασκάλα μου το σχολείο μου πλέον δεν υπάρχει στην είσοδο έπεσε πύραυλος» δηλώνει χαρακτηριστικά ένα παιδί.
Η απεσταλμένη του MEGA συνάντησε στo Λβιβ, τη Νάντια με το σύζυγό της Σεργκέι και τη μητέρα του. Εγκατέλειψαν και εκείνοι την κόλαση της Μαριουπολης . Γλίτωσαν από τύχη. Μία βόμβα έπεσε στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού τους. Ό,τι απέμεινε το έχουν καταγράψει στο κινητό τους τηλέφωνο.
«Φυσικά θέλουμε να επιστρέψουμε στη Μαριούπολη. Εκεί πέρασα τα παιδικά μου χρόνια . Εκεί γεννήθηκα εκεί γέννησα το γιο μου εκεί έγινα άνθρωπος» δηλώνει η Ιρίνα.
Βουρκωμένη και η 73χρονη μητέρα της Νάντια, στέλνει μηνυμα να σταματήσει η καταστροφή της Ουκρανίας. Το σπίτι του Σεργκέι και της Νάντιας στη Μαριούπολη έγινε στάχτη. Σώθηκε μόνο μια εικόνα του Αρχάγγελλου.
«Ζούσαμε σε αυτή την πόλη είχαμε τη θάλασσα τον ήλιο είχαμε τις δουλειές μας . Οι εγγονές μας αγαπούσαν πολύ την πόλη κάθε καλοκαίρι ονειρεύονταν και τώρα ονειρεύονται να έρθουν» δηλώνει η 73χρονη γυναίκα.
«Θα ήθελα όλοι οι άνθρωποι να ζουν εκεί και να είναι φίλοι μεταξύ τους. Να σωθεί η πόλη μας η Μαριούπολη» λέει η Νάντια.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας εξήρε την πρωτοβουλία Δένδια να ηγηθεί ανθρωπιστικής αποστολής για τη Μαριούπολη.
«Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ελευθερώσουμε το λαό μας και να ξεμπλοκάρουμε τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας. Για αυτό είμαι ευγνώμων που ένας τόσο υψηλόβαθμος αντιπρόσωπος μιας ευρωπαϊκής χώρας συμφωνεί να πάρει μέρος στην ανθρωπιστική αποστολή. Αναμένουμε την εφαρμογή αυτού του σχεδίου από τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών τις προσεχείς ημέρες» δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος.
Η Άννα, ο Βλοντοντιμίρ , η Νάντια, ο Σεργκέι και η Ιρίνα σωθηκαν από την κόλαση της Μαριούπολης . Οι είκονες που είδαν ομως αλλα και οι άνθρωποι που αφησαν πίσω θα στοιχειώνουν την υπόλοιπη ζωή τους.
