Θύματα βιασμού μίλησαν στο MEGA και τη Νίκη Λυμπεράκη για την «Οδύσσειά» τους.
Για την δική τους ιστορία σεξουαλικης κακοποίησης μίλησαν με απίστευτο θάρρος και δύναμη γυναίκες που ξεδίπλωσαν τις ιστορίες τους. Με τις εκατοντάδες καταγγελίες βιασμών κάθε χρόνο στην Ελλάδα, η εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» έριξε φως στο θέμα της σεξουαλικής βίας και της κακοποίησης. Γυναίκες – θύματα σεξουαλικών επιθέσεων, αφηγούνται ιστορίες που σοκάρουν.
Η Νάταλι , ήρθε ως τουρίστρια στην Ελλάδα το 2005. Είναι ένα από τα θύματα του λεγόμενου «βιαστή με τις τυρόπιτες», υπόθεση που είχε συγκλονίσει τη χώρα. Μετά από 17 χρόνια θυμάται τις στιγμές φρίκης που έζησε.
Όταν η Νάταλι ζήτησε βοήθεια από την αστυνομία, της είπαν απλά να το ξεχάσει και να πάει σπίτι. Η επιμονή της αλλά και οι καταγγελίες και άλλων θυμάτων οδήγησαν στη σύλληψη του δράστη, που μετά από μια δικαστική οδύσσεια καταδικάστηκε. Το απίστευτο είναι πως η ίδια πλήρωσε πρόστιμο επειδή σε μια από τις δίκες δεν κατάφερε να έρθει από τον Καναδά, ενώ ο βιαστής της αφέθηκε ελεύθερος μετά από μολις δύο χρόνια φυλάκισης.
«Η αστυνομία το έκανε δύσκολο, νόμιζαν πως είναι κάποιο αστείο, ταλαιπωρία με δίκες, καθυστερήσεις, ακυρώσεις, απεργίες. Εφτά δίκες μέχρι να καταδικαστεί. Τον άφησαν ελεύθερο γιατι δεν είχε χώρο στις φυλακές..»,αποκαλύπτει το θύμα.
Ομαδικός βιασμός
Σε μια άλλη υπόθεση, νεαρή έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού σε ένα νυχτερινό κέντρο.
«Ξύπνησα και είχα πάρα πολλούς μώλωπες σε όλο μου το σώμα. Από την αστυνομία μας είπαν να πάμε την άλλη μέρα το πρωί. Στην αρχή αντιμετώπισα μεγάλη δυσπιστία. Προσπάθησαν να με πείσουν κιόλας, ότι όλες οι μελανιές που είχα στο σώμα, ήταν από κάποιο πέσιμο», θυμάται χαρακτηριστικά το θύμα.
Βιασμός από οικογενειακό φίλο
Η συγκεκριμένη γυναίκα δε μίλησε ποτέ γιατί φοβήθηκε και εξακολουθεί να φοβάται. Δεν κατήγγειλε ποτέ τον υποτιθέμενο οικογενειακό της φίλο που τη βίασε όταν τον επισκέφθηκε στο σπίτι του.
«Προθυμοποιήθηκε να με κεράσει. Μετά από μόλις ένα ποτό και πολύ μικρή ποσότητα, άρχισα να νιώθω πολύ έντονη ζαλάδα. Επιστρέφω στο σπίτι μου, μέσα στη θολούρα μου έχω κάποιους έντονους πόνους χαμηλά στην περιοχή. Δεν έκανα απολύτως τίποτα. Η κοινωνία ήταν πολύ κλειστή, το άτομο ήταν επώνυμο και παραμένει επώνυμο», δηλώνεςι η ίδια.
Είναι ιστορίες, βαθιές μαχαιριές στο σώμα, πληγές που θα είναι ανοιχτές για πάντα.
Τα θύματα βιασμού και κακοποίησης προτρέπουν όλες τις γυναίκες να σπάσουν την αλυσίδα της σιωπής.
