«Αδελφέ, ίσως να μην σε ξαναδώ. Πηγαίναμε να ακούσουμε βήματα αν πέθαναν και αυτά».
Όσο και αν περιμένει πίσω από την μπαλκονόπορτα, τα βήματα του Χαράλαμπου, του αδερφού του, δε θα ξανακουστούν.
Ο κορωνοϊός τον πήρε μακριά του και μόνη παρηγοριά έμειναν οι φωτογραφίες δύο παιδιών που μεγάλωσαν χέρι χέρι. Ο Γιάννης Αμαραντίδης άνοιξε στο LIVE NEWS το σπίτι και την καρδιά του.
«Μέσα σε 3 ήμερες γέμισε, σε 4,5 έφυγε από εδώ, σε 11,5 τον χάσαμε».
Όλα ξεκίνησαν με συμπτώματα που δεν θύμιζαν κορωνοϊό, σε έναν υγιή άνθρωπο.
«Δεν ήταν άρρωστος πότε, έδινε αίμα. Δεν είχε συμπτώματα, πόναγε η πλάτη του».
Η επίσκεψη στο νοσοκομείο αποκάλυψε τον εφιάλτη. Ο Μπάμπης, όπως τον φώναζαν, είχε κορωνοϊό. Η οικογένεια έμενε αναγκαστικά στην Καστοριά σε καραντίνα, ο ασθενής πήγε με το ασθενοφόρο μόνος του και έφυγε μόνος του.
«Τρομερό συναίσθημα, και για αυτό εκνευρίζομαι από τους άθλιους που λένε πως δεν υπάρχει κορωνοϊός», λέει ο αδερφός του.
Ο ίδιος, κάθισε σε απόσταση και έβγαλε τη μάσκα μόνο και μόνο για αυτή την συνέντευξη, θα πει.
«Πιστεύω πως μας έσωσε αυτό εδώ το πράγμα».
Με αυτό τον αποχαιρετισμό στην μνήμη του αδελφού του, θα στείλει το δικό του μήνυμα για να μην περάσουν και άλλες οικογένειες όσα πέρασε η δική του.
