Πάντα διακριτικός, δίπλα στη σύζυγό του και την κόρη του. Χαμηλών τόνων, με το βλέμμα να ρωτάει «γιατί». Επτά χρόνια, οι δολοφόνοι του παιδιού συνέχισαν να βιώνουν την οικογενειακή θαλπωρή. Επτά χρόνια ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος του γιου του ήταν στο σπίτι του δίπλα στα παιδιά του. Ο πατέρας του Παύλου Φύσσα τον αποκαλεί κτήνος.
«Νιώσαμε καλά, και νιώσαμε ότι δικαιωθήκαμε. Αν και πέρασαν 7 βασανιστικά χρόνια με αυτούς τους ανθρώπους να είναι στα σπίτια τους και να απολαμβάνουν την θαλπωρή της οικείας τους. Απαράδεκτο για μένα. Ειδικά μιλάω για το δολοφόνο-κτήνος. 7 χρόνια να έχει ομολογήσει και να είναι στο σπίτι του… δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο. Και εξακολουθεί να είναι σπίτι του. Απλά οργισμένος ήμουνα, και είμαι. Και στη φυλακή να τον δω πάλι οργισμένος θα είμαι γιατί δεν μου φτάνει αυτή η ποινή, τα ισόβια, θα ήθελα κάτι παραπάνω», αναφέρει.
Είδε χιλιάδες ανθρώπους να βγαίνουν στους δρόμους ζητώντας την τιμωρία των ενόχων για τον βίαια θάνατο του γιου του. Τους άκουσε να ζητωκραυγάζουν στο άκουσμα της απόφασης.
«Σίγουρα νιώσαμε πολύ καλά, εγώ και η οικογένειά μου. Είδαμε ότι δικαιωθήκαμε. Είδαμε ότι υπάρχει ελπίδα, υγιής κόσμος… Δεν είναι τελικά όλοι φασίστες», προσθέτει ο ίδιος.
Με τον φασισμό όμως δεν έχουμε τελειώσει, προειδοποιεί. Κάναμε μόνο την αρχή: «Καλό θα ήταν να καταλάβουν ότι είναι στη λάθος μεριά. Έτσι νομίζω θα μπορέσουμε να αποβάλουμε τον φασισμό. Το θέμα είναι να υπάρχει και παιδεία για να κρατήσει».
Ο Παναγιώτης, ο Τάκης όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του ήταν πηγή έμπνευσης για τον Παύλο. Ο πατέρας του, του έμαθε να σέβεται τις φιλίες του και να είναι μάγκας σωστός.
Αλλά ένα βράδυ χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν αργά. Με τον χρόνο να κυλάει αντίστροφα και τους δολοφόνους λίγο πριν την είσοδο της φυλακής, η απώλεια θα είναι πάντα απώλεια, λέει ο πατέρας του Παύλου.
«Τελειώνοντας αυτή η ιστορία μπαίνοντας στο σπίτι και κλείνοντας την πόρτα. Η απώλεια είναι απώλεια. Αυτό το πράμα δεν περνάει», λέει χαρακτηριστικά.
