Ο άνεργος ηθοποιός Τζέικ Σκάλι δέχεται να αναλάβει την φύλαξη ενός πολυτελέστατου διαμερίσματος, που του προσφέρει μια μοναδική θέα: μ’ ένα τηλεσκόπιο μπορεί να παρακολουθεί το αισθησιακό στριπ-τιζ που κάνει κάθε βράδυ στην κρεβατοκάμαρά της η Γκλόρια Ριβέλ. ‘Οταν ο Τζέικ ανακαλύπτει ότι δεν είναι ο μόνος που κατασκοπεύει την Γκλόρια, αναγκάζεται να παρακολουθήσει τη δολοφονία της κι όταν τα ίχνη που βρίσκει τον οδηγούν στον κόσμο του πορνό, συναντά την σεξοβόμβα πορνοστάρ Χόμπι Μπόντι που, όπως αποδεικνύεται, έχει σχέση με το έγκλημα.
Ο Μπράιαν ντε Πάλμα είναι φανατικός θαυμαστής του ‘Αλφρεντ Χίτσκοκ και, σ’ όλες σχεδόν τις ταινίες της δεύτερης περιόδου του (από τη στιγμή που εγκατέλειψε το άντεργκραουντ και πριν από το πέρασμά του σε μια θεματολογία βγαλμένη από τους θεμελιώδεις φιλμικούς μύθους του γκαγκστερικού φιλμ), υπάρχουν κάποια θεματικά μοτίβα ανάλογα με εκείνα του μαιτρ του σασπένς ή γίνονται σαφείς αναφορές σε αριστουργηματικά φιλμ του Χίτσκοκ. ‘Ετσι, δεν πρέπει να μας ξενίζει το ότι η πλοκή του “Διχασμένου κορμιού” ξεκινάει από μια αντιστροφή/παραλλαγή της βασικής ιδέας του “Δεσμώτης του ιλίγγου” (ο πρωταγωνιστής του πάσχει από κλειστοφοβία αντί για ακροφοβία, παρακολουθεί και έλκεται από τη γυναίκα των ονείρων του) για να την αναπτύξει κατά τα πρότυπα του “Σιωπηλός μάρτυρας” (ο μοναχικός Τζέικ παρακολουθεί με τηλεσκόπιο – αντί με κυάλια – το καθημερινό στριπ-τηζ μιας νεαρής γυναίκας και γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας της) και να την οδηγήσει σε μια ανατρεπτική αποκάλυψη, ανάλογη εκείνης του “Δεσμώτη”, που κάνει τον θεατή να αναθεωρήσει την αρχική στάση του απέναντι στα δρώμενα, επαναφέροντας στο προσκήνιο την νοσηρή ιδέα/μοτίβο της χιτσκοκικής ταινίας.
Περιέχει σεξουαλικές σκηνές και σκηνές βίας