Είναι οι μαμάδες δολοφονημένων γυναικών που έχασαν τα παιδιά τους από τα χέρια των συντρόφων ή των συζύγων τους.
Οργή, θυμός, απογοήτευση. Αυτά είναι τα συναισθήματα που νιώθουν οι μητέρες των δολοφονημένων γυναικών κάθε φορά που ένας σύντροφος, ένας πρώην σύντροφος, ένας άντρας, θεωρεί πως είχε το δικαίωμα να αφαιρέσει τη ζωή μιας γυναίκας, μία ανθρώπινη ζωή.
Τα ίδια συναισθήματα ένιωσαν στην είδηση της δολοφονίας της 40χρονης μητέρας στο Μενίδι.
«Ξανά η πληγή ματώνει. Αιμορραγεί. Πόση ανευθυνότητα, πόση ολιγωρία, πόση ανεπάρκεια. Ξαναζούμε το ίδιο. Ξαναζώ τη δολοφονία του παιδιού μου», λένε.
Γυναίκες, όπως η Κούλα Αρμουτίδου που έχασε βίαια την Ελένη της, παλεύουν, προκειμένου το παιδί τους να είναι το τελευταίο που έφυγε με αυτό τον τρόπο. Κι ύστερα, έρχεται η πραγματικότητα να τις διαψεύσει.
«Θα ακολουθήσουνε πάρα πολλές. Εγώ είπα στην Ελένη να σταματήσει αλλά δεν βλέπεις πόσες γυναικοκτονίες, πόση ανευθυνότητα, πόση ολιγωρία, πόση ανεπάρκεια. Μόνο άμα γίνει κάτι τερατώδες και εγκληματικό αναζητούμε τις ρίζες του κακού και βγάζουμε τους επιστήμονες στις οθόνες και λένε και λένε», ανέφερε η Κούλα Αρμουτίδου, μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.
Η Ντόρα που χώρισε μόλις είδε σημάδια κακοποίησης, αλλά ο κακοποιητής της, έστησε καρτέρι και την εκτέλεσε με μία καραμπίνα.
Η Ερατώ που δολοφονήθηκε από τον εν διαστάσει σύζυγός της με μια καραμπίνα όσο το παιδί κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο. Και η μητέρα της έγινε για το παιδί της, γιαγιά και μαμά μαζί.
«Τι φταίει; Γιατί έγινε ακόμα μία φορά; Αναπάντητα τα γιατί τα ρημάδια. Ξαναζούμε το ίδιο. Ξαναζώ τη δολοφονία του παιδιού μου. Και εγώ και οι άλλες οι μαμάδες. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε, δεν πρόκειται να σταματήσουμε να προσπαθούμε. Όλοι μαζί μπορούμε. Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί τίποτα», είπε η μητέρα της Ερατούς.
Η Γαρυφαλλιά που ο σύντροφος της την έσπρωξε και την πέταξε στη θάλασσα αφού πρώτα χτύπησε στα βράχια.
Και η Σοφία που ο φονιάς της άδειασε 13 σφαίρες στο κορμί της, επειδή ήταν δίπλα στην πρώην γυναίκα του που ήθελε να εκδικηθεί. Ήταν μητέρα ενός παιδιού.
«Κάθε φορά που ακούμε μας ξύνουν την πληγή. Πάρ’το ξανά από την αρχή, συμβαίνουν αυτά… Ξανά η πληγή ματώνει. Αιμορραγεί που λέμε εμείς. Οργή; Θυμός; Θυμώνουμε με την πολιτεία, θυμώνω με τις ποινές, με τους νόμους. Τα ισόβια να είναι ισόβια. Να αλλάξουμε τις λέξεις διαφορετικά», είπε η Ρόζα Φωτιάδου, μητέρα της Σοφίας Σαββίδου.
Τα «κενά» που εκμεταλλεύονται οι δράστες
Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» αποκαλύπτει τα «κενά» που εκμεταλλεύτηκε ο δράσης του Μενιδίου, όπως τα ίδια κενά εκμεταλλεύονται πολλοί από τους δράστες των γυναικοκτονιών.
1. Ο φόβος και η υποχωρητικότητα των θυμάτων (όπως η 40χρονη που του έδινε ευκαιρίες για χάρη των παιδιών τους),
2. Η κατάσταση σοκ των θυμάτων, η οποία τους αποτρέπει να δώσουν το παρόν στα αυτόφωρα της επόμενης ημέρας και οι δίκες αναβάλλονται,
3. Οι αναβολές στα δικαστήρια.
Ζητούμενο πλέον αποτελεί ο σχηματισμός δικογραφιών ακόμα και όταν τα θύματα δεν το επιθυμούν, βασιζόμενες στις καταθέσεις των ενστόλων που δέχθηκαν την καταγγελία.
Οι μητέρες τον δολοφονημένων κοριτσιών ζητούν από τις γυναίκες να φεύγουν από την πρώτη φόρα. Αν έγινε μία φορά, λένε θα ξαναγίνει.
