Ξεκίνησαν από το μηδέν και έφτιαξαν μια δυναστεία.
Τα αδέλφια Καρνέση είναι τα παιδιά ενός κρεοπώλη στην Ελευσίνα, που ήταν άνθρωπος της βιοπάλης.
«Ο πατέρας μας, βιοπαλαιστής στα τραγικά χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, είχε πενιχρές οικονομικές δυνατότητες. Είχε ξεκινήσει ως μικρο- ζωέμπορος στην Μάνδρα και αργότερα με δανεικά τοκογλυφικά χρήματα, άνοιξε κρεοπωλείο στην Ελευσίνα».
Τα συνολικά 5 αδέλφια της οικογένειας ζούσαν φτωχικά στην Ελευσίνα με ανθρώπους που τους γνώριζαν να εξιστορούν στο LIVE NEWS ιστορίες από εκείνη την εποχή.
«Εκεί θυμάμαι τα μαθητικά μου χρόνια, που πηγαίναμε με τον πατέρα μου και παίρναμε το κρέας από εκεί, γιατί ήταν κρεοπώλης ο πατέρας τους. Και είχαμε μεγάλη γνωριμία, ερχόντουσαν στο σπίτι μας, με τα αδέλφια μου, κάναμε τα πάρτι τους, ξέρετε της εποχής», είπε μία γειτόνισσά τους.
Όταν η πρωτότοκη κόρη, Αγγελική ενηλικιώθηκε, ο Νίκος Καρνέσης μετά βίας κατάφερε να μαζέψει τις 5.000 δραχμές που χρειάζονταν για την εισαγωγή της στην Ιατρική.
«Εγώ, το δεύτερο κατά σειρά παιδί, ήμουν αριστούχος μαθητής και η εισαγωγή μου στο Πολυτεχνείο ήταν βέβαιη. Εξαιτίας της οικονομικής μας κατάστασης, όμως, ήταν απαγορευτική η επιλογή αυτού του δρόμου».
Οι σπουδές
Ο Σπύρος Καρνέσης, όμως, ήταν φιλόδοξος. Μπήκε με υποτροφία στα 17 του σε μια σχολή εμποροπλοιάρχων στον Ασπρόπυργο και τότε κατάλαβε ότι ήταν γεννημένος να καταπιαστεί με την ναυτιλία.
«Η θάλασσα πάντα με γοήτευε και αυτή ήταν η ευκαιρία μου».
Αποφοιτά αριστούχος το 1958. Αμέσως πιάνει δουλειά για ένα χρόνο ως δόκιμος σε ένα τάνκερ ιδιοκτησίας Στρατή Ανδρεάδη, ενός από τους σπουδαιότερους εφοπλιστές αλλά και ισχυρότερους οικονομικούς παράγοντες του 20ου αιώνα.
Τα επόμενα χρόνια, ο μόλις 20χρονος Σπύρος, θα δουλέψει σε φορτηγό πλοίο του Αλέκου Γουλανδρή και στα 29 του θα γίνει ο νεότερος πλοίαρχος στα χρονικά σε δεξαμενόπλοιο του Σταύρου Νιάρχου.
«Ολοκλήρωσα την θαλάσσια υπηρεσία μου το 1969, έχοντας αποκομίσει πολύτιμες εμπειρίες. Ήταν τέτοιος ο ζήλος και το ενδιαφέρον μου να τα μάθω όλα που ακόμα και στα ταξίδια μου μελετούσα αδιάκοπα. Η εργασία μου ως ναυτικός μου έδωσε τη δυνατότητα να έχω ικανοποιητικά εισοδήματα και έτσι ήμουν σε θέση να στηρίζω την πατρική μου οικογένεια».
«Εγώ σπούδασα τις αδελφές μου»
Ο 30χρονος Σπύρος Καρνέσης αρχίσει σταδιακά να αποκτά όνομα στον χώρο της ναυτιλίας. Έστελνε χρήματα πίσω στην οικογένεια του ενώ κατάφερε να εξοφλήσει τον τοκογλύφο πιστωτή του πατέρα του μέχρι δεκάρας.
«Η αδελφή μου, Μαρία, απέτυχε στις εξετάσεις και έτσι έπρεπε να τη στείλουμε στην Ιταλία να σπουδάσει φαρμακευτική. Ένας κρεοπώλης από την Ελευσίνα δεν είχε σε καμία περίπτωση τη δυνατότητα να σπουδάσει παιδιά και μάλιστα στην Ιταλία».
Όπως λέει ο ίδιος, εκείνος πλήρωσε τις σπουδές της αδελφής του, η οποία απέκτησε ένα εντυπωσιακό βιογραφικό.
«Σπούδασα φαρμακευτική στο Bari της Ιταλίας με υποτροφία από το Ιταλικό κράτος. Αρίστευσα ενώ έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο», είχε πει η Μαρία Καρνέση.
Στο μεταξύ, ο αδελφός της Σπύρος μεσουρανούσε. Το μεταπτυχιακό και οι γνωριμίες που έκανε του άνοιξαν διάπλατε τις πόρτες στα σαλόνια των κορυφαίων εφοπλιστών.
«Ο συμφοιτητής μου, Γιώργος Τσαβλίρης, με σύστησε στον πασίγνωστο εφοπλιστή Θανάση Μαρτίνο και τον Νικόλαο Παπαλιό, επίσης μεγάλο εφοπλιστή της εποχής. Τότε ήταν που ο Μαρτίνος μου πρότεινε να αναλάβω τη διεύθυνση του γραφείου του στο Λονδίνο».
Αναμφίβολα ένας πολύ ικανός άνθρωπος που απέπνεε εμπιστοσύνη στους ισχυρότερους άνδρες της ναυτιλίας. Από την διευθυντική θέση στην EAST MED, κατάφερε να φέρει στο Λονδίνο τόσο την αδελφή του, Δέσποινα για μεταπτυχιακό στο ναυτικό δίκαιο όσο και τον αδελφό του Προκόπη που τον προσέλαβε στην εταιρεία.
Τα πρώτα πλοία
Μέχρι το 1978 είχε εργαστεί 7 χρόνια ως διευθυντής στη ναυτιλιακή του Μαρτίνου και πλέον στα 39 του ήρθε η ώρα να αποκτήσει τα πρώτα πλοία.
«Το 1978 όντας ακόμα διευθυντής στην East Med δημιουργήθηκε ευκαιρία για μένα να αποκτήσω δύο πλοία. Εκτός του τραπεζικού δανεισμού, έβαλα κάποια δικά μου χρήματα, δανείστηκα από δύο συνέταιρους και έλαβα το ποσό των 20.000 δολαρίων από τον γαμπρό μου (σύζυγο της αδελφής μου Αγγελικής) το οποίο του το επέστρεψα μέσα σε 6 μήνες».
Η απόκτηση των δύο πλοίων περιγράφεται τελείως διαφορετικά από τις δύο αδελφές του Μαρία και Δέσποινα που ισχυρίζονται πως μαζί τα αγόρασαν.
«Το 1978 αγοράσαμε το πρώτο μας πλοίο με τίμημα 300.000 δολαρίων. Για την αγορά μάλιστα εκτός του δανείου, η Δέσποινα κατέβαλε 16.000 δολάρια, ο σύζυγος της Αγγελικής κατέβαλε 20.000 δολάρια και επιπλέον δανειστήκαμε από άλλα τρίτα άτομα».
Χωρίς να είναι ξεκάθαρο ποια πλευρά λέει αλήθεια, η πραγματικότητα είναι πως τα τέσσερα αδέλφια από την Ελευσίνα ξεκίνησαν από το μηδέν, διέπρεψαν στις σπουδές τους και κατάφεραν να αποκτήσουν έναν πανίσχυρο στόλο και να κατακτήσουν τον δικό τους χώρο στον κόσμο της ναυτιλίας.
«Επικοινωνία είχα με τον αδελφό μου που μου έλεγε ότι «ρε συ οι Καρνέσηδες πιαστήκανε πολύ». Για οικονομικά θέλω να πω. Αλλά αυτός που έκανε την όλη κατάσταση ήταν ο Σπύρος, ο μεγάλος ο αδελφός», είπε η γειτόνισσα.
Ένα ελληνικό όνειρο, ένα success story που μετρά μέχρι σήμερα 46 ολόκληρα χρόνια.
«Κάναμε παρέα. Ερχόντουσαν σπίτι μας. Αφού θυμάμαι ότι φέρνανε λουκάνικα και ψήναμε, ξέρετε, της εποχής εκείνης».
Η τελευταία διαμάχη στο ΔΣ μεταξύ του Σπύρου Καρνέση και της υπόλοιπης οικογένειας
O δημοσιογράφος, Σάββας Αθανασίου, μίλησε στο LIVE NEWS για την οικογενειακή διαμάχη μεταξύ της οικογένειας Καρνέση.
«Γράψαμε για τη Γενική Συνέλευση που έγινε τον Ιούλιο του 2022 και είχε αντικείμενο τα μερίσματα που έπρεπε να δώσει η εταιρία. Η μοναδική που συμμετείχε από την οικογένεια είναι η κόρη του Σπύρου Καρνέση. Στη συνέλευση είχε προταθεί να δοθεί ένα μέρισμα γύρω στο 0,82 λεπτά/ευρώ αλλά η πλευρά του Σπύρου Καρνέση επικαλέστηκε πως χρειάζονταν και άλλα κεφάλαια. Η διαμάχη συνεχίζεται ακόμα».
