Ο Γιώργος Κρικοριάν κάνει… ψυχοθεραπεία στον Θανάση Βισκαδουράκη.
Ο ηθοποιός μίλησε για όλους και για όλα στον καναπέ του ψυχοθεραπευτή του… Γιώργου Κρικοριάν.
«Μπορεί να με ρίξει ψυχολογικά αν στο δρόμο παραμερίσω για να περάσει κάποιος και δεν μου πει ένα «ευχαριστώ». Το πρωί πάντα λέω δυο φορές «καλημέρα» σε οποίον συναντώ. Πιστεύω ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουμε χάσει την απλή καθημερινότητα. Μου δίνει χαρά να μην κουβαλάω μαζί μου
κινητό. Η γυναίκα μου χειρίζεται τα δικά μου social media και μου λέει ότι χάνω χρήματα. Αδιαφορώ. Οι απολαβές μου είναι η καθημερινή επαφή με τον γιο μου και βόλτες με φίλους», είπε αρχικά ο Θανάσης Βισκαδουράκης.
Για το σχολείο ανέφερε: «Από την πρώτη γυμνάσιου μέχρι την τρίτη λυκείου ήμουν μετεξεταστέος σε κάθε τάξη, έχω κάνει ρεκόρ. Κάθε Σεπτέμβριο οι καθηγητές μου έλεγαν «καλώς τον Θανασάκη» κι επειδή ήξεραν πως ζούσα με περνούσαν στις επόμενες τάξεις. Έχω φάει πολύ ξύλο στο σχολείο επειδή έγραφα με το αριστερό, τώρα είμαι αμφιδέξιος»
Για τον πατέρα του αποκάλυψε: «Χάρηκα που ο πατέρας μου μου ζήτησε συγγνώμη, κατάλαβα ότι τελικά ήμουν κάλο παιδί. Ο πατέρας μου με πήγε στο ορφανοτροφείο όταν ήμουν πέντε ετών και με είδε ξανά αντράκι στα δεκαοκτώ. Ίσως ξύπνησα στον πάτερα μου πράγματα που δεν του άρεσαν και έπρεπε να ανοίξει την αγκαλιά του και να με δεχτεί. Ο πατέρας μου δεν με δέχτηκε και το κατάλαβα γρήγορα. Δεν ξέρω αν απέτυχε ως μπαμπάς. Τώρα είμαι υπερήφανος για τον πάτερα μου γιατί ίδρυσε με τον μακαριστό Νικόδημο Θηβών και Λιβαδειάς το πρώτο Σωματείο Κωφών Ελλάδος. Πριν πεθάνει ο πατέρας μου ζήτησα από τους γιατρούς να τον χαϊδέψω, ήθελα να τον αγγίξω ελευθέρα χωρίς να με καταλαβαίνει».
Ο Θανάσης Βισκαδουράκης μίλησε μεταξύ άλλων για την «πρόκληση» της πατρότητας.
«Ως μπαμπάς καλούμαι να μην κάνω τα λάθη του δικού μου πάτερα. Έχω πολλές χυλόπιτες στην πλάτη μου. Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε ένα μαγαζί που τραγουδούσε ο Δήμος Αναστασιάδης. Με είχε επηρεάσει ο Θάνος Ασκητής που μου είπε ότι πρέπει να παντρευτώ. Μετά τη συζήτηση μας περπάτησα δυο ώρες, από τη Μεσογείων ως το σπίτι μου στον Περισσό».
Και συνέχισε: «Παραιτήθηκα από το θέατρο και άρχισα να ψάχνω τον εαυτό μου, τότε γνώρισα και τη γυναίκα μου. Με φλέρταραν φίλες της γυναίκας μου και εκείνη δεν μου έδινε σημασία, δεν με είχε αναγνωρίσει. Πέρασε
ένας χρόνος και μετά ταιριάξαμε. Ο γάμος μας και η βάφτιση του γιου μας έγινε πρωί, δεν μπορώ το ξενύχτι και το χορό μέχρι πρωί».
Για τον χώρο της υποκριτικής υπογράμμισε ότι, «απογοητεύτηκα από τη δουλειά γιατί είναι αθέμιτα ανταγωνιστική. Έχω φτάσει στην πηγή να κάνω σήριαλ και 18 Αυγούστου μου είπαν ότι δεν θα είμαι. Έχω πάρει ρόλο στο θέατρο και μου τον πήραν για να τον δώσουν σε άλλον ηθοποιό. Έχω πλακωθεί για να υποστηρίξω συνάδελφους που τους μίλησε άσχημα ο σκηνοθέτης. Έχω αποχωρήσει από δουλείες γιατί δεν μπορούσα να πληρώσω το ενοίκιο. Έκλαψα πολλές φορές γιατί το θέατρο δεν μπορούσε να μου πληρώσει το ενοίκιο ή τη δραματική σχολή».
Ακόμη, συνέχισε λέγοντας πως, «αναγκάστηκα να κάνω δουλειές του ποδαριού, οικοδομή, ανιματέρ στην τηλεόραση και θα τα ξαναέκανα με πολλή χαρά. Θα ήθελα στα 55 μου να είχα πάρει ένα σπίτι άλλα δεν μπόρεσα. Ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι οι ηθοποιοί έχουμε μικρούς μισθούς».
Τέλος για τις συνήθειές του ο ηθοποιός δήλωσε:
«Πιστεύω ότι είμαι κάλος μπαμπάς. Δεν είμαι «πατέρας», είμαι «μπαμπάς», με τον γιο μου κοιμόμαστε μαζί, ξυπνάμε μαζί. Κάθε μέρα φεύγοντας φιλάω τον γιο μου και του λέω να αγαπάει τη μαμά. Λέω στο Θεό πως αν είχα κάνει λεφτά θα είχα κάνει και περισσότερα παιδιά. Ο ψυχαναγκασμός μου είναι να αλλάζω τα ρούχα στην απλώστρα, να καθαρίζω τα παντζούρια και τα μπάνια, ως και τις γωνίες, με χαλαρώνει. Προσευχόμουν να με κάνει ο Θεός ψηλό, ένιωθα ότι είμαι κοντός, έλεγα ότι αν ήμουν ψηλός ίσως έπαιζα καλύτερους ρόλους».
