Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων από το Διδυμότειχο συγκινεί και δίνει σε όλους μας ένα μάθημα ζωής, καθώς δώρισαν ένα ποσό που ξεπερνά τις 100.000 ευρώ για να στηρίξουν το νοσοκομείο της περιοχής,
Ο κ. Παναγιώτης και η κ. Σωτηρία Αραμπατζή, οι ευεργέτες του νοσοκομείου, ζουν στη Μάνη στο Διδυμότειχο, τον αγαπημένο τους τόπο, από τον οποίο χρειάστηκε να ξενιτευτούν το 1966 για μια καλύτερη ζωή.
Τότε έπρεπε να δουλέψουν στη Γερμανία, ο κ. Παναγιώτης σε εργοστάσιο πλεκτών και σε αυτοκινητοβιομηχανία ενώ η κ. Σωτηρία σε σοκολατοποιΐα ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν. Όμως, γύρισαν πίσω στην Ελλάδα και στο Διδυμότειχο, εκεί όπου ζουν μέχρι σήμερα.
Σήμερα, η κ. Σωτηρία είναι 86 ετών και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα υγείας, γι’ αυτό και είναι ξαπλωμένη αρκετές ώρες στο κρεβάτι. Ωστόσο δίπλα της είναι ο κ. Παναγιώτης ο οποίος τη φροντίζει συνεχώς.
Η κ. Σωτηρία ήθελε πάντα να δωρίσει ένα ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, γιατί ήθελε να βοηθήσει. Και ενώ είχε προβλήματα υγείας έστειλε πριν από δυο μήνες τον άνδρα της στο Νοσοκομείο ώστε να συζητήσει για τον τρόπο που θα γινόταν η δωρεά.
Η ανταπόκριση και η χαρά μεγάλη από τη διοίκηση του νοσηλευτικού ιδρύματος, που τους πρότεινε να αγοράσουν ένα μικρό λεωφορείο, το οποίο θα μεταφέρει άτομα με ειδικές ανάγκες στο Κέντρο Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης Ορεστιάδας, τα οποία δέχονται τις υπηρεσίες του Κέντρου σε τακτική βάση και το οποίο διοικητικά ανήκει στο Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου.
Από την πλευρά του, η διοίκηση του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου χαρακτηρίζει – με επιστολή της – το ζευγάρι αυτό ως ευεργέτες, αφού απέδειξαν με τον τρόπο τους την αγάπη για τον τόπο και την τεράστια αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο.
Ο κ. Παναγιώτης Αραμπατζής μίλησε στο «Πάμε Δανάη!» για την πρωτοβουλία που πήρε με την σύζυγό του.
«Σκεφτόμασταν από καιρό να κάνουμε μία δωρεά κάπου κι τελικά βρήκαμε το νοσοκομείο, μιλήσαμε με το διοικητικό συμβούλιο, με τον διευθυντή κ. Καπετανίδη, και με τους συνεργάτες τους. Είπαμε ότι θέλουμε να κάνουμε μια δωρεά, και μας δέχθηκαν κατευθείαν», είπε αρχικά.
«Δεν είχα διαπιστώσει κάποια έλλειψη. Και εμείς φτάσαμε σε μία ηλικία μεγάλη και κάθε τόσο το έχουμε ανάγκη έπρεπε να βοηθήσουμε. Είχαμε σκεφτεί από καιρό, αν αποκτήσουμε χρήματα να κάνουμε μία δωρεά. Αυτό με ευχαρίστησε περισσότερο από ό,τι αν θα είχα χρήματα», συμπλήρωσε ο κ. Παναγιώτης.
