Στον καναπέ του «Πάμε Δανάη!» έκατσε το πρωί της Τρίτης ο Λάκης Λαζόπουλος.
Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για την επιστροφή του σε θέατρο και τηλεόραση, με μία παράσταση αλλά και μία σειρά που ετοιμάζει.
«Είναι περίεργο αλλά ωραίο αίσθημα»
«Είμαι στα καλά μου μετά από αρκετό καιρό, μετά από όλα αυτά που περάσαμε, αλλά είμαι οκ τώρα», είπε ξεκινώντας την κουβέντα και αναφέρθηκε στην επιστροφή του στο θεατρικό σανίδι.
«Είναι περίεργο, είναι ωραίο αίσθημα. Είμαι με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδη που περνάω τέλεια, είναι πολύ βασικό αυτό και πάντα ανακατεύομαι με αυτές τις γυναίκες που μου αρέσουν και περνάω και ωραία και έχω την ευτυχία πάντα να συνεργάζομαι με πολύ ωραίους ανθρώπους. Η Ελισάβετ ανήκει στους φίλους που γνωριζόμαστε χρόνια».
Η παράσταση λέγεται ‘Όταν πέθανα’ και κάνει πρεμιέρα στις 22 Δεκεμβρίου στο θέατρο «Βέμπο».
«Αυτός πεθαίνει, έτσι ξεκινάει το έργο. Αυτοκτονεί, πηδάει από ένα μπαλκόνι ψυχιατρείου που τον έχουν κλείσει, υποτίθεται, οι δικοί του για να κάνει ένα κόλπο με την Εφορία, και αυτοί του έχουν φτιάξει ένα ολόκληρο σκηνικό για να τον εγκλωβίσουν και να του πάρουν τα λεφτά, αλλά ουσιαστικά αυτός την ώρα που πεθαίνει ακούει κάτι που κρατάει το ακουστικό του νεύρο όρθιο», λέει ο δημοφιλής ηθοποιός σχετικά με την υπόθεση της παράστασης.
«Αυτό το ακουστικό νεύρο, συμπαρασύρει άλλα 38 νεύρα εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στο χέρι του που χτυπάει την κάσα, τρομάζουν και τα υπόλοιπα και μαζεύονται καμία 300αρια νεύρα και τον κρατάν όρθιο και θέλει αυτός το διάστημα που δεν ξέρει αν θα ζήσει ή αν θα ξαναπεθάνει, να μάθει τι έγινε.
»Η πρώτη έκπληξη είναι ότι στο τέλος καταλήγει στην πρώτη του γυναίκα, που είναι η Ελισάβετ, η οποία είναι κλεισμένη σε ένα μοναστήρι και εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός δεν είναι ο χαρακτήρας που μας περιγράφει ο ίδιος αλλά αυτός που έχει δει η γυναίκα. Αυτό που προσπαθώ να πούμε είναι ότι ο καθένας έχει μια αντίληψη για τον εαυτό του αλλά το σημαντικό είναι ο καθρέφτης σου, που είναι η γυναίκα, τι έχει δει από σένα. Στο τέλος υπάρχει και μια άλλη έκπληξη».
«Θα έκανα ξανά τα ίδια»
Για τα λάθη που έχει κάνει στη ζωή του και αν θα άλλαζε κάτι από αυτά, σημειώνει:
«Εγώ πάντα έχω μία διαίσθηση για τους ανθρώπους αλλά παράλληλα ακολουθώ τη λογική μου. Είναι τελείως σουρεάλ αυτό. (…) Θα τα έκανα όλα ίδια γιατί αυτό είναι μέρος μιας διαδρομής. Δεν μπορείς να πεις ότι εγώ αυτό το μέρος που είναι λίγο ανώμαλο και λίγο έμπλεξε εδώ, δε γίνεται. Ειδικά τις μετωπικές συγκρούσεις θα τις έκανα οπωσδήποτε. Αν δε συγκρουστείς, δεν μπορεί να παραχθεί ούτε καινούργια σκέψη, ούτε θα σε θυμάται κανείς. Η παρεξήγηση είναι αυτή που μένει στην ιστορία. Πρέπει να δείξεις τη διαφορά και τη διαφορετικότητά σου, να την επιβάλεις αν χρειαστεί, και να χάσεις. Είναι όλα μέσα στο παιχνίδι. Εκείνο που δεν είναι μέσα στο παιχνίδι είναι η σιωπή και η βουβαμάρα».
Όπως λέει ο ίδιος:
«Υπάρχουν περίοδοι που σιωπώ. Αυτή είναι μια περίοδος σιωπής. Τα περισσότερα χρόνια υπάρχει μια σιωπή γιατί όλοι νιώθουν καλά, υπάρχει μια διάσπαρτη ευδαιμονία που μοιράζεται από τα κανάλια σαν χριστουγεννιάτικο δώρο. Σαν άνθρωπος δε μιλάω αν δεν έχω λόγο».
Επιστροφή στη μικρή οθόνη;
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης μίλησε και για ενδεχόμενη επιστροφή του στην τηλεόραση.
«Γράφω τη σειρά και την πριμοδοτώ θα ανακοινωθεί, ελπίζω, μέσα στις αρχές του καινούργιου χρόνου. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι».
Όσο για το αν του λείπει η τηλεόραση;
«Μου λείπει η τηλεόραση η κωμωδία. Ωραίο είναι το δράμα και μου αρέσει πάρα πολύ που έχουν επιστρέψει οι ηθοποιοί. Εγώ ήμουν πάντα των σειρών. Δεν μπορώ τα ριάλιτι, δε μου αρέσει καθόλου, τα βαριέμαι, δεν έχω δει ποτέ μου. Το θέμα είναι ότι μόλις μπεις στην τηλεόραση ‘ρολοποιείσε’, ότι πρέπει να κάνεις κάτι παραπάνω από αυτό που είσαι. Έτσι και αλλιώς, όλοι οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί ηθοποιοί, εκτός από ορισμένους ηθοποιούς που είναι κακοί.
»Δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση, μηδέν. Όσο και να φανεί απίστευτο αυτό που θα πω, δεν έβλεπα ποτέ μου τηλεόραση. Αυτό που έβλεπα ήταν αυτά που οι συνεργάτες μου φέρνανε για να δω, το υλικό, πάρα πολλές ώρες».
Για την κοινωνία
«Ο Έλληνας είναι ανά περιόδους ανοιχτός. Αν χρειαστεί να είναι ανοιχτός, θα κάνει και τον ανοιχτό, κατά βάση όμως είναι συντηρητικός άνθρωπος και χρειάζεται πάντα μια εποχή για να αναδείξει τον εαυτό του, μια πτυχή του. Είναι η εποχή η οποία αναγκάζει τους ανθρώπους. Οπωσδήποτε όμως η νεότερη γενιά έχουμε πλέον αποστάσεις».
Για τον Στέφανο Κασσελάκη
«(…) Ο Κασσελάκης είναι η τελευταία τρύπα της φλογέρας. Το βασικό είναι ότι στο συγκεκριμένο κόμμα έχει ένα λάθος εγγενές ότι εκεί γεννιούνται άνθρωποι που είναι μόνο για αρχηγοί. Όταν λοιπόν ένα κόμμα γεννάει μόνο αρχηγούς κάποια στιγμή θα γίνει πρόβλημα. Όταν στη μέση μιας διαδρομής ψάχνεις ιδεολογία για να εκφραστείς, σημαίνει, ποια ιδεολογία είχες πριν. Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να εξεταστούν μέσα εκεί».
Κλείνοντας τη συνέντευξή του μίλησε και πάλι για την πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης που έρχεται και του δημιουργεί… πανικό.
«Με τρομάζει αυτό, δε θέλω να ξέρω μέρες, χρόνο δεν έχω ιδέα πραγματικά που βρίσκομαι. Θεωρώ τον χρόνο ένα απροσδιόριστο πράγμα το οποίο στο δίνει η φύση, η ζωή, το σύμπαν και πρέπει να το διαχειριστείς. Έχω άγχος τεράστιο για τον λόγο ότι έχω γράψει το έργο οπότε το πρώτο που με ενδιαφέρει είναι αν αυτό που έγραψα αφορά τον κόσμο, αν αυτό που ήθελα να περάσω σαν θέμα, το περνάω. Ξέρω αν είναι καλοί οι υπόλοιποι, μπορώ να το παρακολουθήσω γιατί το σκηνοθετώ. Έχω και μαθητές μου μέσα στην παράσταση.
»Όταν πλησιάζει ο χρόνος με πιάνει ένας πανικός. Γενικά δε θέλω πρεμιέρες και τέτοια. Στην 20η ημέρα θα είμαι καλά. 20 ημέρες χρειάζομαι για να ηρεμήσω γιατί 20 θα περάσει να φτιάξει το έργο, να το διορθώσεις. Αυτές οι 20 ημέρες είναι βασανιστικές αλλά είναι ωραίες. Από την πρεμιέρα παίρνεις ένα feedback».
