Η Νέλλυ Γκίνη μιλά για τη ζωή της σε μία αφοπλιστική συνέντευξη.
Η Νέλλυ Γκίνη μιλά για την υποκριτική, λέγοντας πως η μεγάλη της αγάπη ήταν το θέατρο.
«Την υποκριτική την υπηρετώ από τα 12 μου χρόνια, ακόμα και όταν γέννησα το γιο μου. Η πιο μεγάλη μου αγάπη ήταν το θέατρο αλλά παράλληλα έκανα και τηλεόραση και τραγούδι», είπε αρχικά.
«Σε ένα κέντρο συνάντησα τον Κώστα Μαυρομιχάλη, τον πρώτο μου άντρα, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Με τον Κώστα Μαυρομιχάλη χωρίσαμε επειδή μου ζήτησε να σταματήσω το θέατρο. Σε προσωπικό επίπεδο θα έλεγα ότι απέτυχα».
Η Νέλλυ Γκίνη αποκαλύπτει ότι ο μεγαλύτερος ερωτάς της ζωής της ήταν ο γιος του Ζαμπέτα, ο Μιχάλης, με τον οποίο χώρισαν επειδή εκείνη τον ζήλευε παράφορα, κάτι το οποίο έχει μετανιώσει πολύ.
«Υπήρξε μια πολύ μεγάλη σχέση με το Μιχάλη Ζαμπέτα. Ο Μιχάλης ήταν ο μεγάλος μου ερωτάς και πόνεσα γιατί τον ζήλευα. Όλη μου τη ζωή με ζηλεύανε και υπέφερα και σε αυτή τη σχέση έκανα δυστυχώς αυτό το τραγικό λάθος».
Μιλά για τον δεύτερο γάμο – εξπρές της που κράτησε 15 μέρες και αναφέρει ότι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής της ήταν ο γιος της που τον έκανε εκτός γάμου παρά τα σχόλια του κόσμου.
«Έκανα ένα δεύτερο γάμο εξπρές, μόλις 15 ημέρων, αυτό ήταν το δεύτερο προσωπικό μου λάθος. Το 1987 ήρθε ο γιος μου Μάριος στη ζωή μου. Όταν έκανα το γιο μου εκτός γάμου αντιμετώπισα πάρα πολλά προβλήματα αλλά ήμουν αποφασισμένη να κρατήσω αυτό το παιδί».
Ο γιος της είναι ράπερ και στην αρχή έπαθε σοκ με αυτή τη μουσική γιατί δεν την καταλάβαινε. Τώρα τον καμαρώνει.
«Ήμουν πάντα δυναμικός άνθρωπος, στο θέατρο με λένε αντράκι. Ο γιος μου είναι ότι πιο σημαντικό στη ζωή μου. Ο Μάριος είναι ραπερ και όταν μου είπε ότι θα ασχοληθεί με αυτή τη μουσική φρικάρισα , δεν μπορούσα να κατανοήσω πως είναι δυνατόν να βρίζουν τόσο άσχημα. Το ο ‘’γιος της Νέλλης Γκίνη’’ είναι καρφί για το γιο μου».
Τέλος, δηλώνει ότι δεν την αφορά η συντροφικότητα σήμερα, είναι χορτασμένη
«Είμαι μόνη μου πάρα πολλά χρόνια κατ’ επιλογή, αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει. Ειμαι μοναχική, ειμαι καταθλιπτική, μόλις βγω από την πόρτα του θεάτρου νιώθω πάρα πολύ μοναξιά. Είμαι στο θέατρο Κορονέτ στο έργο «το σπίτι δίπλα στο ποτάμι» της Λένας Μαντά».
