Πριν από είκοσι χρόνια, ο ελβετικός Τύπος ονόμασε το τρένο ETR 470 «Pannenzug», που σημαίνει «τρένο βλάβης».
Οι σιδηροδρομικές γραμμές της χώρας που είχαν προμηθευτεί τα ETR 470 αντιμετώπιζαν πολύ συχνά καθυστερήσεις αλλά και βλάβες που έκαναν το επιβατικό κοινό να παραπονιέται, όπως παραδεχόταν το 2022 ο επικεφαλής των ελβετικών γραμμών.
«Κάποια περίοδο, το 50% των παραπόνων που λαμβάναμε ήταν για τις αμαξοστοιχίες ETR 470, ενώ εξυπηρετούσαν μόνο το 1% της σιδηροδρομικής κίνησης».
Το αμαρτωλό παρελθόν
Ήταν 11 Απριλίου του 2006 όταν ένα Pendolino ETR 470 που ταξίδευε νότια από την Στουτγάρδη έπιασε φωτιά μέσα στη σήραγγα του Zimmerberg. Οι επιβάτες του τρένου κατάφεραν να απομακρυνθούν με τη βοήθεια ενός δεύτερου σιδηροδρομικού υπαλλήλου που έτυχε να ταξιδεύει με αυτό το τρένο.
Το περιστατικό οδήγησε τα συνδικάτα να απαιτούν την υποχρεωτική παρουσία δύο ειδικά εκπαιδευμένων εργαζόμενων στα τρένα.
Μια άλλη πυρκαγιά ξέσπασε σε ένα ETR 470 τον Μάιο του 2011, μόλις πέντε λεπτά πριν εισέλθει στη σήραγγα Gotthard μήκους 15 χιλιομέτρων, ενώ το 2012, ένα ETR 470 έπιασε φωτιά στον κεντρικό σταθμό της Ζυρίχης.
Δεν ήταν όμως τα μοναδικά προβλήματα. Πανικός προκλήθηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λουκέρνης το 2012 όταν αμαξοστοιχία άρχισε να κινείται αριστερά δεξιά.
«Περισσότερο σε σέικερ παρά σε τρένο νόμιζαν πως βρίσκονταν μερικοί επιβάτες του Eurocity που πραγματοποιούσε δρομολόγιο Λουκέρνη – Μιλάνο. Λίγο πριν τη αναχώρηση της αμαξοστοιχίας ETR 470, γνωστό και ως τρένο των βλαβών, άρχισε να κουνιέται απότομα δεξιά αριστερά».
Αυτό έγραφαν τα Μέσα της εποχής συνοδευόμενα από το βίντεο με την κίνηση της αμαξοστοιχίας που τρομοκράτησε τους επιβάτες.
Χρειάστηκαν μερικές συνεδριάσεις για να αποφασιστεί τελικά η απόσυρση των συρμών.
«Ήρθε το τέλος για το τρένων των βλαβών. Οι ελβετικές σιδηροδρομικές γραμμές θα αποσύρουν σταδιακά τα τρένα ETR 470 έως το τέλος του 2014».
Μερικά χρόνια νωρίτερα, τα ETR 470 πετάχτηκαν σε αχρηστία και από τη Γερμανία όπου εκτελούσαν το δρομολόγιο Μιλάνο – Στουτγκάρδη.
«Τα τρένα αυτά αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία στη Γερμανία γιατί το σύστημα ανάκλησης παρουσίαζε κατ’ επανάληψη προβλήματα σε ένα συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής».
Όταν Βάλτερ Φίνκμπονερ, πρώην γραμματέας του Δ.Σ. της Cisalpino AG, της θυγατρικής των ιταλικών και των ελβετικών σιδηροδρόμων που τη δεκαετία του 1990 είχε προμηθευτεί τις καινούργιες τότε αμαξοστοιχίες ETR-470, ερωτήθηκε πριν από έναν χρόνο για τα τρένα απάντησε:
«Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω είναι καλή τύχη. Αγοράστε δοκιμασμένα τρένα ή νέα τρένα. Δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν στη ζωή».
Επιδοτείται και το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη
Η απάντηση της Hellenic Train είναι πως δεν υπάρχει η δυνατότητα για τρένα υψηλών προδιαγραφών στην Ελλάδα διότι εδώ δεν υπάρχουν τα συστήματα.
Σύμφωνα με τις δύο συμβάσεις, υπάρχει αναφορά πως επιδοτούμε το Intercity, το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη αλλά και πολλές άλλες γραμμές.
Το δρομολόγιο αυτό, ονομάστηκε άγονη γραμμή και δίναμε χρήματα στου Ιταλούς ώστε να γίνονται τα δρομολόγια Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
Η σύμβαση αυτή προβλέπει πως θα δοθούν στους Ιταλούς από την Ελλάδα, 750 εκ. ευρώ μέσα σε 15 χρόνια, και υπόσχονται πως θα κάνουν επενδύσεις 600 -750 εκ. ενώ μέχρι στιγμής έχουν δώσει 27,5 εκ. στη μητρική εταιρία για να φέρουν τα παλιά τρένα.
