Δεν έχουν τέλος οι ιστορίες διασωθέντων επιβαινόντων στο μοιραίο Intercity 62, που τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου συγκρούστηκε με εμπορευματική αμαξοστοιχία στα Τέμπη.
Μια νεαρή κοπέλα, η μία από τους 10 διασωθέντες του δεύτερου βαγονιού, φωτογραφίζεται δίπλα στη γιατρό που την εξέτασε στα επείγοντα. Το χαμόγελο ξεπροβάλλει δειλά – δειλά στο πρόσωπό της γιατί αυτή είναι η ζωή. Προχωρά αλλά δεν ξεχνά.
«Με μια αγκαλιά που αισθάνθηκα και με έσφιξε, σαν να έσφιγγε τον γονιό του, φαινόταν η απελπισία σε αυτόν τον εναγκαλισμό. Αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνιέται. Συγκλονίστηκα», λέει η γιατρός.
Ζει ξανά και ξανά τις ίδιες σκηνές απόλυτης φρίκης. Χτες πέρασε την πόρτα του νοσοκομείου με πόνο στο στήθος. «Γιατρέ έχω τίποτα;» για να λάβει την απάντηση πως ψυχικά τραύματα είναι τα οποία θα αργήσουν να επουλωθούν.
«Εγώ δηλαδή που σας τα διηγούμαι τώρα και το αγκάλιασα αυτό το παιδί δεν μπορώ. Ήμουν μέχρι χτες με 3 – 4 ώρες ύπνο το 24ωρο».
Τι ήταν όμως εκείνο που έσωσε αυτήν την κοπέλα και τους άλλους 9 επιζώντες από το δεύτερο βαγόνι; Ότι κάθονταν στο κέντρο του κι έτσι κατάφεραν να βγουν από τα παράθυρα πριν επεκταθεί η φωτιά.
«Τα πρώτα κουπέ έγιναν πολτός από τη σύγκρουση. Οι πίσω κουκέτες είδαν ότι έβγαζαν καπνούς κι έπιασαν φωτιά. Σας λέω το κορίτσι επειδή πονούσε, είχε χτυπήσει στο κεφάλι δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Ήταν ζαλισμένη και ήταν στο πάτωμα. Αν δεν την βοηθούσαν οι συνεπιβάτες της να σηκωθεί και να τη βοηθήσουν να βγει από το παράθυρο, δε θα τα κατάφερνε. Αυτό μου είπε ότι ‘θα ήμουν κι εγώ στα θύματα’», λέει η γιατρός.
Ένα σακίδιο, ένα τραπεζάκι & ένα σώμα
Ένα χακί σακίδιο πλάτης κρύβει μια απίστευτη ιστορία. Ανήκει σε μια 19χρονη φοιτήτρια νοσηλευτικής. Ταξίδευε στο βαγόνι 5 και μέσα στην απόλυτη κόλαση έψαχνε απεγνωσμένα τρόπο να επικοινωνήσει με την οικογένειά της.
Βρήκε την τσάντα πεταμένη ανάμεσα σε αποσκευές και συντρίμμια. Την έσκισε και με το κινητό που είχε μέσα ειδοποίησε τη μητέρα της ότι είναι καλά.
Για άλλους, το αντικείμενο που τους έσωσε τη ζωή ήταν ένα μικρό τραπεζάκι.
«Εγώ έγινα σαν μάζα κάτω από ένα τραπεζάκι. Αλλά είχε ανθρώπους που τινάσσονταν πέρα δώθε».
Για άλλους επιβάτες η μηχανή του τρένου ήταν αυτή που τους βοήθησε να σωθούν. Είχε σφηνωθεί στο αιωρούμενο βαγόνι τους κι έτσι την χρησιμοποίησαν σαν σκαλοπάτι για να βγουν έξω.
«Είχε σφηνώσει η μηχανή του τρένου στο πλαϊνό μας και το κάναμε σκαλοπάτι».
Κι άλλοι πάτησαν πάνω σε άλλους ανθρώπους, σχημάτισαν ανθρώπινες αλυσίδες για να σωθούν.
«Πάτα πάνω μου για να βγεις». Αυτό είπε ο 20χρονος Μιχάλης στην 25χρονη Ευγενία που μαζί κατάφεραν και βγήκαν από το φλεγόμενο τρένο.
«Πάτα πάνω στα πόδια μου, ακολούθησε τα βήματα μου. Και θα κατέβεις».
Ο θάνατος χώρισε ζευγάρια
Ζευγάρια που ταξίδεψαν μαζί αλλά τα χώρισε ο θάνατος.
«Καθόμασταν στο κυλικείο, πίναμε καφέ και ακούγαμε μουσική. “Μήπως να πάω να κοιτάξω πίσω αν υπάρχει θέση να κάτσουμε;”, είπα στην Κλαούντια, και μου λέει ”πήγαινε τώρα”», λέει ο Βασίλης Νεθερίδης, σύντροφος της άτυχης κοπέλας.
Κι αυτή η στιχομυθία έμελλε να σώσει τον έναν από τους δύο. Ο 20χρονος Βασίλης που έψαχνε στα πίσω βαγόνια για καλύτερες θέσεις επέζησε, όμως η 21χρονη Κλαούντια που τον περίμενε στο κυλικείο σκοτώθηκε ακαριαία.
Ενδεχομένως να είχε περάσει από δίπλα της και ο Στέργιος ο οποίος λίγα δευτερόλεπτα πριν βρισκόταν και ο ίδιος στο κυλικείο, αλλά για καλή του τύχη είχε επιστρέψει στη θέση του στο βαγόνι 5.
«Ήμασταν στο σημείο καμπής. Μπροστά υπήρχαν τα πολλά θύματα και πίσω οι πολλοί επιζώντες. Οπότε ήταν σκληρές οι σκηνές αυτές».
Κάτι παρόμοιο θα συμβεί και σε μια άλλη νεαρή κοπέλα. Καθόταν στο δεύτερο βαγόνι που συνθλίφτηκε από τη σύγκρουση αλλά για καλή της τύχη είχε πεταχτεί μέχρι το 6ο για να συναντήσει μια φίλη της.
«Στο δεύτερο αλλά ήταν μια φίλη μου στο 6ο και πήγα ευτυχώς να τη δω. Ήταν τυχερό».
Είναι ασύλληπτο ότι συνεπιβάτες ακόμα και στο ίδιο βαγόνι δεν είχαν την ίδια τύχη. Η Μαρία βγήκε από το βαγόνι 4 σχεδόν αλώβητη, κάτι που δε συνέβη όμως με τη διπλανή της, την 26χρονη σοπράνο, που έσβησε μέσα στα συντρίμμια.
«Είδε μια κοπέλα η οποία εκτινάχθηκε και πρέπει να είναι αυτή η σοπράνο που είχε τη γάτα που λένε. Γιατί είδε και τη γάτα. Αυτή κρατούσε μια γάτα γιατί της αρέσουν τα ζώα της Μαρίας και τα είχε προσέξει», λέει ο πατέρας της Μαρίας.
Άσχημο παιχνίδι της μοίρας και για ένα ζευγάρι από την Κατερίνη. Η απόφαση του Νίκου να σηκωθεί από τη θέση του βαγόνι 3 για να πάει στην τουαλέτα, έμελλε να αποβεί σωτήρια…
«Ο γαμπρός μου σηκώθηκε να πάει τουαλέτα. Έκανε 2-3 βήματα. Και καθώς πήγαινε, τον ‘πέταξε’ στη σύγκρουση πάνω το τρένο, τον πέταξε εκτός τρένου. Από το παράθυρο. Η Αθηνά ήταν καθισμένη».
Εκεί, η 34χρονη μητέρα βρήκε τραγικό θάνατο.
«Έχασε το προηγούμενο τρένο»
«Τελείωσε τις δουλειές της από το ΓΕΣ το μεσημέρι λίγο αργά κι έτσι έχασε το μεσημεριανό τρένο και πήρε το βραδινό για να γυρίσει πίσω στα παιδιά της».
Και η 36χρονη Έλενα Δουρμίκα έμελλε να μην φτάσει ποτέ.
Το εισιτήριό της άλλαξε την τελευταία στιγμή και η 22χρονη Αγνή Τιτέλη. Η νεαρή φοιτήτρια θα έκλεινε εισιτήριο στο 2ο βαγόνι αλλά ο φίλος της ήταν εκείνος που την παρότρυνε να πάει τελικά στο τελευταίο.
«Οπότε κατέληξα να κάθομαι στο 7ο βαγόνι. Για καλή μου τύχη. Πού να το ήξερα ότι είναι για καλή μου τύχη».
Περίεργα παιχνίδια της μοίρας με τις ιστορίες των ανθρώπων να ακροβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου. Φαινομενικά ανούσιες κινήσεις που έμελλε να γίνουν σωτήριες για κάποιους και μοιραίες για κάποιους άλλους επιβάτες στο τρένο του θανάτου.
