Η Ελένη συναντά την ψυχολόγο, Άννα Κανδαράκη, και μιλούν για την ψυχική ανθεκτικότητα και με ποιο τρόπο μπορούμε να την ενισχύσουμε.
Η ψυχική ανθεκτικότητα είναι σαν το ανοσοποιητικό σύστημα της ψυχής. Το πώς αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε δηλαδή μια δυσκολία από το εξωτερικό περιβάλλον.
«Το πώς ένας γονιός αντιμετωπίζει μια κατάσταση, δίνει το έναυσμα για το πώς να λειτουργεί και το παιδί. Καμία μητέρα δεν είναι το ίδιο σε όλα τα παιδιά, το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Το κάθε ένα έχει μια μοναδική ταυτότητα», είπε αρχικά η κ. Κανδαράκη.
«Όταν το παιδί έχει καταγράψει στο μυαλό του τον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι γονείς του μια δυσκολία, τότε μπορεί και εκείνο να την αντιμετωπίσει γιατί το έχει ήδη σαν εικόνα», συμπλήρωσε η ψυχολόγος.
Η Άννα Κανδαράκη αναφέρει πως η παγίδα που πέφτουν οι γονείς είναι πως μεγαλώνουν το παιδί μέσα σε «γυάλα». Και όταν έρχεται μια δυσκολία, εκείνο δεν μπορεί να αντιδράσει.
«Το παιδί θα πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει μόνο του τις δυσκολίες. Πρέπει να νοιώθει ασφάλεια μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο. Η ασφάλεια έχει την λέξη ανθεντικότητα. Έχει σημασία το ζευγάρι να είναι χαρούμενο ακόμη και χώρια. Εάν το παιδί δεν έρθει σε επαφή με δύσκολες στιγμές, και ο γονέας προσπαθεί να το βοηθήσει συνεχώς και δεν το αφήνει μόνο του, τότε το παιδί νοιώθει πως ελέγχεται σε όλα».
Η σημασία της καταγραφής κατά την παιδική ηλικία
Η ψυχολόγος αναφέρει πως εάν μάθουμε μόνο να παλεύουμε στη ζωή μας, τότε δεν απολαμβάνουμε τις στιγμές. Το παιδί πρέπει να δυσκολευτεί για να μάθει να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις.
«Οι γονείς πέφτουν στη παγίδα, να ξεχωρίζουν τα παιδιά σε ‘’ευαίσθητο’’ και σε πιο δυναμικό. Τότε, θέλοντας να το βοηθήσουν, δεν το αφήνουν να «πετάξει» με τα δικά του φτερά. Του κόβουν τα πόδια. Δεν έχουμε μάθει να εμπιστευόμαστε. Πολλές φορές το παιδί γίνεται ο φίλος και ο σύζυγος του γονέα. Το κομμάτι της σχέσης μαθαίνεται και ξεκινάει από το σπίτι. Τα παιδιά πρέπει να βλέπουν τους γονείς του σε τρυφερές στιγμές».
Το παν στο να δημιουργήσει ένας άνθρωπος ψυχική ανθεκτικότητα είναι η καταγραφή που έχει γίνει κατά την παιδική του ηλικία.
«Έχει πολύ μεγάλη σημασία η καταγραφή. Εάν στη μαμά δεν αρέσει η ζωή της και είναι πάνω από το παιδί, τότε εκείνο δεν θα αναπτύξει ψυχική ανθεκτικότητα. Πρέπει να νοιώθει πως οι γονείς μπορούν να διαχειριστούν μια κατάσταση ώστε να μπορούν να ζητήσουν βοήθεια, όταν το χρειαστούν. Ο φόβος είναι επιθυμία. Δεν γίνεται να θέλεις κάτι και να μην φοβάσαι. Η ισορροπία βρίσκεται ανάμεσα στο ‘’φόβο’’ και στα ‘’θέλω’’.
