Η τραγουδίστρια Χρύσπα, και η ψυχοπαιδαγωγός, Ευτυχία Βαρσαμή μίλησαν στο «Όλα για τη Ζωή μας» και στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για την τιμωρία και τα όρια στα παιδιά.
Υπάρχουν στιγμές που θα «εκνευριστούμε» με τις ζαβολιές των παιδιών μας. Συχνά μπορεί να θυμώσουμε έντονα με μία άσχημη συμπεριφορά τους.
Αυτές οι συμπεριφορές τους μπορεί να μας οδηγήσουν στο να τους επιβάλουμε ένα καθεστώς «τιμωρίας». Ποια είναι τα όρια που οφείλουμε να θέτουμε στα παιδιά μας;
«Γενικά εμείς ως οικογένεια τα λέγαμε ανοιχτά από τότε, υπήρχαν όρια, αλλά τιμωρία δεν υπήρχε, πολύ σπάνια μας τιμωρούσαν οι γονείς μας. Ήμασταν καλά παιδάκια!», ανέφερε η Χρύσπα.
Για την τιμωρία μίλησε η ψυχοπαιδαγωγός, Ευτυχία Βαρσαμή.
«Οι γονείς θεωρούν ότι η τιμωρία κάνει καλό και ότι έτσι μπαίνουν τα όρια. Συγχέουμε συνέχεια το τι είναι όρια και το τι είναι τιμωρία. Έχουμε αλλάξει τους όρους, μιλάμε για “λογικές συνέπειες”, για συνέπειες γενικότερα. Για να καταλάβουμε τι είναι όρια, ας ξεκινήσουμε με το τι ”δεν είναι όρια”. Η αυστηρότητα, η αδιαλλαξία, η ακαμψία, δηλαδή να κάνει το παιδί αυτό που λέει ο γονέας, ο δάσκαλος, ο ενήλικας. Αυτό δεν είναι όρια», είπε αρχικά η ειδικός.
Τι είναι όρια;
«Όρια είναι ένα λογικό σύστημα κανόνων και αξιών. Το παιδί μπορεί να κινηθεί ελεύθερο, να μπορεί να κινηθεί ελεύθερα, να είναι ξεκάθαρο το τι δεν επιτρέπεται. Αυτό μας το διδάσκουν οι γονείς μας, που είναι οι πρώτοι φροντιστές. Χρειάζεται πολύς χρόνος και πολλή εκπαίδευση. Αξίζουν πολλά ρόλο, είναι και η έλλειψη γνώσης. Καλούμαστε να κάνουμε κάτι το οποίο δεν το ξέραμε. Θεωρούμε ότι η διαπαιδαγώγηση έχει τιμωρία και ότι για να είμαστε καλοί γονείς πρέπει να είμαστε αυστηροί γονείς, άκαμπτοι, μη τυχόν και μας ξεπεράσει το παιδί μας», επεσήμανε η κ. Βαρσαμή.
«Η φράση “έλα μωρέ παιδί είναι”, μας φτάνει στο άλλο άκρο, στην παιδική παντοδυναμία. Γι’ αυτό και τα όρια είναι μία λεπτή γραμμή ανάμεσα στην παιδική παντοδυναμία και στην τιμωρία. Από τα 2 έτη που ξεκινά η μερική αυτοδυναμία του παιδιού, ξεκινάνε και τα δικά μας όχι. Δεν έχουμε γνώση για το τι να περιμένουμε. Θέλει σταθερότητα, σέβομαι τα όρια και το παιδί», συμπλήρωσε.
Για την εφηβεία τοποθετήθηκε μεταξύ άλλων η ψυχοπαιδαγωγός, Ευτυχία Βαρσαμή.
«Στην εφηβεία νιώθουμε ότι είναι πιο δύσκολο να βάλουμε όρια, γιατί στην πραγματικότητα, εκείνα τα 6-7 χρόνια ζωής που προηγούνται και χτίζεται όλη αυτή η κατάσταση, κάτι έχουμε αφήσει. Η βάση των ορίων μπαίνει στα πρώτα χρόνια ζωής. Στην εφηβεία έχει άλλου είδους σκέψη το παιδί.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε την αναπτυξιακή βάση του παιδιού. Θα πρέπει, ενδεχομένως να επισκεπτόμαστε και κάποιον ειδικό, να ζητήσουμε μία συμβουλή.
Η τιμωρία θα πρέπει να είναι «ξεχασμένη ιστορία», δεν ωφελεί σε τίποτα, δεν παύει καμία μη επιθυμητή συμπεριφορά με την τιμωρία.
