Πώς είναι να είσαι ανάδοχη μητέρα ενός κοριτσιού από το Αφγανιστάν; Η Έλενα Μαρούτσου μιλά για την εμπειρία της, για το πως πήρε την απόφαση να αναλάβει ένα παιδί με ψυχικά τραύματα (από το Αφγανιστάν αλλά και από τη μητέρα της, από την οποία την απομάκρυναν) και εξηγεί, πώς αντέχει στην ιδέα ότι μπορεί να πάρουν το κοριτσάκι που πλέον θεωρεί παιδί της και το οποίο πλέον εχει και πολύ δεμένη σχέση με την βιολογική της κόρη, την 11χρονη Μικαέλα.
Τον Μάρτιο του 2020 η οικογένεια της Έλενας Μαρούτσου ξεκίνησε τη διαδικασία αναδοχής ενός κοριτσιού από το Αφγανιστάν.
«Πάντα σκεφτόμουν μια οικογένεια με δυο παιδιά. Επειδή έκανα σε μεγάλη ηλικία την κόρη μου τη βιολογική δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια. Η βιολογική μου κόρη ήταν πολύ ενθαρρυντική. ήταν και αυτή που ενθάρρυνε την αναδοχή μου κόρη να με αποκαλέσει μαμά».
Η Έλενα Μαρούτσου αναφέρει πως η αναδοχή θα έπρεπε να προέρχεται από το περίσσευμα αγάπης και όχι από την έλλειψη.
«Η ανάδοχη κόρη μας προέρχεται από το Αφγανιστάν. Όταν γίνεσαι ανάδοχος γονέας δεν παίρνεις στα χέρια σου ένα παιδί το οποίο εχει βγει από τούρτα σαντιγί. Πάντα επιμένω ότι κινήσεις όπως η αναδοχή δεν πρέπει να προέρχονται από μια έλλειψη αλλά από ένα περίσσευμα».
«Μητέρα είναι αυτή που βοηθάει το παιδί να σταθεί στα πόδια του»
Η Έλενα αναφέρει πως η ανάδοχη κόρη της στην αρχή είχε μια τάση να είναι μια μικρή σταχτοπούτα, για να την αποδεχτούν και πως ήθελε να κάνει όλες τις δουλειές.
Παρά τα όσα έχουν συμβεί η ανάδοχη κόρη της Έλενας Μαρούτσου διατηρεί επαφές με τη βιολογική της μητέρα.
«Δεν οφείλει να μουντζουρώνουμε την εικόνα των βιολογικών γονιών. Αισθάνομαι προστατευτικά και προς τη μητέρα του κοριτσιού. Ο αποχωρισμός δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Πρέπει να εχει ασκηθεί κάνεις στην τέχνη της απώλειας», και συνεχίζει λέγοντας:
«Δεν κάνουμε παιδιά για να μας γηροκομήσουν. Πιστεύω πως δίνοντας αγάπη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, είναι κυκλικός. Θα επιστρέψει σε εσένα η αγάπη. Μητέρα είναι αυτή που βοηθάει το παιδί να σταθεί στα πόδια του».
