Το γνωστό μοντέλο, Μάνια Ντέλου και η ψυχίατρος Γεωργία Μπαλτά, μίλησαν στο «Όλα για τη Ζωή μας» και στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για τις κρίσεις πανικού και πώς αντιμετωπίζονται.
Οι κρίσεις πανικού ταλαιπωρούν όλο και περισσότερους ανθρώπους. Είναι αλήθεια πως οι κρίσεις πανικού δεν έρχονται ως «κεραυνός εν αιθρία» και φαίνεται ότι δουλεύουμε πίσω από αυτές, αλλά και μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.
Η Μάνια Ντέλου μίλησε για τις κρίσεις πανικού και πώς τις αντιμετώπισε.
«Παλαιότερα δεν ήξερα τι σημαίνει η κρίση πανικού. Όταν σταμάτησα το μόντελινγκ όμως, ήρθε μία μέρα έτσι ξαφνικά και με «χτύπησε» κάτι που δεν το περίμενα. Σίγουρα η κρίση πανικού είναι κάτι που χτίζουμε μέσα μας, μέχρι να χτυπήσει κόκκινο. Εμένα ήρθε και με «χτύπησε» για 3 χρόνια αυτό το κόκκινο λαμπάκι. Τρία χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να μαγειρεύει στα τέσσερα, δεν μπορούσα να σηκωθώ, είχα τέτοια συμπτώματα εγώ. Τα παιδιά γενικά τα αγαπώ πολύ και ειδικά τα παιδιά που είναι στην ηλικία των παιδιών μου, που πάνε να σπουδάσουν. Γενικά αυτά τα παιδιά βιώνουν πολύ στρες και παθαίνουν κρίσεις πανικού, και γι΄ αυτό βγήκα και να μιλήσω για να καταλάβουν ότι αυτό ξεπερνιέται», είπε αρχικά.
«Η κρίση πανικού, είναι, δεν ξέρω, ένας πανικός που έρχεται από το πουθενά, βιώνω κάτι που δεν το ξέρω και λέω θα πεθάνω. Έχει να κάνει με την έλλειψη ότι χάνω τον έλεγχο. Στον καθένα λειτουργεί διαφορετικά, έχω συναντήσει ανθρώπους που έχουν άλλα συμπτώματα. Η πρώτη κρίση πανικού που έπαθα ήταν κάποτε που έβλεπα την σειρά του MEGA «Δύο Ξένοι», και κάθομαι και να γελάω, και ξαφνικά να βλέπω την τηλεόραση και να μαυρίζει το γύρω γύρω. Άρχισα να τρέχω πανικόβλητη και να λέω «θα πεθάνω, θα πεθάνω». Μετά από 9 χρόνια το ξαναέπαθα. Πιστεύω ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι εκείνη την εποχή χαλάρωνα», τόνισε η Μάνια Ντέλου, περιγράφοντας την πρώτη φορά που έπαθε κρίση πανικού.
Η ψυχίατρος Γεωργία Μπαλτά έδωσε την επιστημονική διάσταση των κρίσεων πανικού.
«Μία κρίση πανικού από μόνη της είναι ένα επεισόδιο άγχους, που εκείνη την ώρα που κάθομαι ξαφνικά κλείνει η ανάσα μου, πνίγομαι, χτυπάει γρήγορα η καρδιά μου, μουδιάζω, μουδιάζει το χέρι μου, πονάω και λιποθυμάω. Συμβαίνει σε ανύποπτο χρόνο γιατί έχω συσσωρεύει πολύ άγχος που το σώμα δε μπορεί να το διαχειριστεί και η ψυχή, ο εγκέφαλος. Το άγχος προκαλείται από προβλήματα που νομίζουμε ότι δε μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Η κρίση πανικού δεν αποτελεί νόσο. Εάν οι κρίσεις είναι πολλές και συχνές, ή μας χαλάνε τη ζωή τότε έχουμε διαταραχή πανικού, δηλαδή έχουμε νόσο. Η κρίση πανικού συνοδεύεται από τον φόβο, μπορεί να διαλύσει όλη τη ζωή μας», ανέφερε αρχικά η κ. Μπαλτά.
Σύμφωνα με την ειδικό, δεν υπάρχουν κάποια μικρά σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος «βαδίζει» προς το να πάθει μία κρίση πανικού.
Όταν το σώμα μιλάει…
Ο εγκέφαλος ελέγχει όλο το σώμα μας, παίρνει εντολές από όλο το σώμα μας, απαντά στο σώμα μας. Όταν έχουμε πολύ στρες βγάζουμε σωματικά συμπτώματα. Οι κρίσεις πανικού διαφέρουν ως προς την ένταση, ως προς τα συμπτώματα.
Εάν ένας άνθρωπος δυσκολεύεται να παρακολουθήσει συνεδρίες διαχείρισης, μπορεί να πάρει την επιλογή της φαρμακοθεραπείας, που τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά και είναι λιγότερο το κόστος.
Αρχικά όταν κάποιος αισθάνεται πόνους στο στήθος ή δυσκολία στην αναπνοή, πρέπει να πάει σε έναν παθολόγο, πνευμονολόγο, καρδιολόγο για να αποκλείσει το ενδεχόμενο να έχει κάτι παθολογικό.
Μία κρίση πανικού μπορεί να «έρθει» όχι απαραίτητα όταν κάτι δεν πάει καλά στη ζωή μας, αλλά και με το να βιώσουμε μια πολύ θετική κατάσταση, για παράδειγμα μπορεί κάποιος να πάθει κρίση πανικού την ημέρα του γάμου του ή μία γυναίκα όταν γεννήσει το πρώτο της παιδί. Όταν κάνει κάποιος εξετάσεις και αποκλείσει ότι κάτι συμβαίνει με το σώμα του, το πρόβλημα είναι σε κάτι άλλο που βιώνει και επηρεάζει την ψυχική υγεία του.
Τι είναι το ψυχοσωματικό νόσημα και ψυχοσωματική εκδήλωση; Είναι η κρίση πανικού ψυχοσωματικό νόσημα;
Το ψυχοσωματικό μπερδεύεται πολύ με τις κρίσεις πανικού. Με τα κριτήρια της ψυχιατρικής ορολογίας, όπως τόνισε η κ, Μπαλτά, ψυχοσωματικό είναι ένα σύμπτωμα που δεν είναι άγχος, είναι ένα σωματικό σύμπτωμα.
Είναι ένα έκζεμα, είναι ένας πόνος, όχι ο οξύς πόνος του εμφράγματος, οι αν άνθρωποι έχουν πονοκέφαλο η μουδιάζει το πόδι τους. Αλλά δεν είναι σε κατάσταση στρες και αναταραχής εκείνη την ώρα, που μας ταλαιπωρεί χρόνια.
Μπορεί να αλλάξει η διαχείριση του ελέγχου κατά τη διάρκεια που εκδηλώνεται μία κρίση πανικού;
Εάν έχει συμβεί πολλές φορές μία κρίση πανικού και ο άνθρωπος έχει εκπαιδευτεί κι δουλέψει πολύ, μπορεί κάποιος να πει ότι «είναι κρίση πανικού, θα περάσει». Πάντα όμως υπάρχει το «μικρόβιο» του εάν αυτή τη φορά δεν είναι κρίση πανικού.
Λειτουργούν οι τεχνικές αναπνοής;
«Όταν κάνουμε κρίση πανικού κάνουμε υπέρπνια – πολλές ανάσες – και άρα διώχνω το διοξείδιο από το αίμα. Άρα κάνουμε υποκαπνία – αλλάζει δηλαδή κάτι οργανικά στο σώμα μας και μουδιάζουμε ή ζαλιζόμαστε. Όταν βάλω μία σακούλα για παράδειγμα, κρατάω μέσα μου το οξυγόνο και συνεπώς κρατάω το διοξείδιο μέσα μου και αποκαθίσταται η ισορροπία στο σώμα», επεσήμανε η κ. Μπαλτά.
«Η τεχνική με τις ανάσες είναι ιατρική πράξη γιατί αποκαθιστά το οξυγόνο και το διοξείδιο στο αίμα. Ο κάθε άνθρωπος το βιώνει διαφορετικά, μπορεί κάποιος να θέλει απλώς μία αγκαλιά ή να κάτσεις δίπλα του», είπε κλείνοντας.
