Ο ρόλος ενός ατόμου με αναπηρία στο “Μαύρο Ρόδο” του έφερε αναμνήσεις από το τροχαίο του που τον καθήλωσε σε καροτσάκι.
Ο Νίκος Πολυδερόπουλος μίλησε στην εκμπομπή «Πάμε Δανάη» για την συμμετοχή του και τον ρόλο του στην πολυαναμενόμενη σειρά του MEGA το «Μαύρο Ρόδο».
«Ο ρόλος στο “Μαύρο Ρόδο” είναι ένας άνθρωπος σε αναπηρικό καροτσάκι. Με φέρνει πίσω στο ατύχημα που είχα με τη μηχανή».
Μέσα από τον ρόλο του «ανακαλύπτω τις δυσκολίες που έχει ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο» και αναφέρει «πρέπει ο καθένας μας να ανεβεί σε αναπηρικό αμαξίδιο για να καταλάβει τη δυσκολία που υπάρχει».
Αναφορικά με την σειρά σημείωσε: «Η θρησκεία μας μιλάει για αγάπη και αυτή η σειρά για αγάπη μιλάει».
Στην ζωή του Νίκου Πολυδερόπουλου, όπως αποκάλυψε «υπήρχε στη ζωή μου ένα ζοφερό παρελθόν. Εκεί συνειδητοποίησα ότι ήμουν μονός κι έπρεπε να σωθώ».
«Όσοι πάνε στο Άγιο Όρος νομίζουν ότι με κάποιον τρόπο αγιάζουν. Βγαίνοντας όμως μένει αυτός ο αγιασμός;»
Την περίοδο της πρώτης καραντίνας την είχε περάσει στην Γαύδο και συνεχίζει για αυτή την εμπειρία «είσαι εκτός από όλο αυτό που έχει δημιουργηθεί».
Στην προσωπική του ζωή παραδέχεται «από μικρός δεν συμβιβαζόμουν, δεν με ένοιαζαν οι αντιδράσεις στη μικρή επαρχία».
«Πίστευα στη διαφορετικότητα μου που ήταν η δυσλεξία. Έχω ζήσει να σε χτυπάει ο καθηγητής γιατί πήγες αδιάβαστος. Μου άφησε τόσο πείσμα που γράφτηκα στο Ανοικτό πανεπιστήμιο».
Για την συμμετοχή του στην θεατρική παράσταση στην Ποντικοπαγίδα σχολίασε: «Είπα το “ναι” στην ποντικοπαγίδα για δεύτερη σεζόν γιατί δεν είχα χορτάσει τον προηγούμενο χρόνο».
«Είχα θέμα με το ‘’νι’’ και το ‘’λι’’ στη δουλειά. Είχα πάει κομπάρσος σε μια σειρά και αλλάξαμε το όνομα γιατί τόνιζα πολύ το νι»
