Η εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» ασχολείται σήμερα με τον πόνο και το «πιάσιμο» στους μυς, που προκύπτει από συσσωρευμένη ένταση σε συγκεκριμένους μυς του σώματός μας, η οποία σχετίζεται με το στρες που βιώνουμε. Στο Μιχάλη Κεφαλογιάννη μίλησαν σχετικά η ηθοποιός Κατερίνα Τσάβαλου και η νευρολόγος Πηνελόπη Παπαχρήστου.
«Είμαι τέρμα στρεσαρισμένη. Δε χαλαρώνω εύκολα. Μάλλον υπεραναλύω, σκέφτομαι πάρα πολύ. Αυτή την ένταση την έχω βιώσει ψυχοσωματικά, με πόνους στις γάμπες, στη γνάθο. Δεν είμαι συνέχεια έτσι αλλά υπάρχουν διαστήματα στη ζωή μου που είναι σε έξαρση», περιέγραψε η Κατερίνα Τσάβαλου.
«Ο ενορχηστρωτής του στρες είναι ο εγκέφαλός μας. Αυτός στέλνει την εντολή στους μυς να αυξήσουν τη σύσπασή τους, όταν αντιλαμβάνεται κάποιο ερέθισμα ως δυνητικά επικίνδυνο. Είμαστε γεννημένοι με αυτό το μηχανισμό. Αν περιορίσεις το στρες οι πόνοι αυτοί τις περισσότερες φορές εξαφανίζονται», εξήγησε η κ. Παπαχρήστου.
«Η άσκηση και ο διαλογισμός με έχει βοηθήσει. Περισσότερο από όλα αυτά με βοηθάει την ώρα που πονάω να έρχομαι σε επαφή με αυτό που έχω», σημείωσε από την πλευρά της η αγαπημένη ηθοποιός.
«Ο εγκέφαλός μας αγαπάει τη ρουτίνα και αλλάζει τη δομή του ώστε να την υποστηρίξει. Μπορεί να διατηρήσει ένα πιάσιμο μυϊκό για πάντα αν δεν αποφασίσουμε συνειδητά να κάνουμε κάτι για αυτό», τόνισε η κ. Παπαχρήστου.
«Ο εγκέφαλός μας ως απάντηση στο στρες προσπαθεί να σφίξει τους μυς του σώματος που βρίσκονται ψηλά, και να δώσει ενέργεια και αίμα στα πόδια. Μαζεύουμε λοιπόν το πάνω μέρος του κορμού», εξήγησε η ίδια σχετικά με το γιατί το στρες συσσωρεύεται στον αυχένα μας.
«Έχω καταφέρει μέσα στα χρόνια να ελέγξω αυτούς τους πόνους, τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Η χειρότερη στιγμή ήταν όταν έπαιζα σε μια παράσταση με πόνο, υπέφερα. Με τα χρόνια, όμως, έχω καταφέρει να το ελέγχω», ανέφερε η Κατερίνα Τσάβαλου.
«Ο μυϊκός πόνος από στρες εμφανίζεται σε όλους. Όσο περισσότερο βιώνουμε άγχος, τόσο πιο έντονοι είναι και οι πόνοι, δεν υπάρχει ηλικία. Μπορούμε να προκαλούμε στην καθημερινότητά μας λίγο στρες, έτσι εκπαιδεύουμε τον εγκέφαλό μας να είναι προετοιμασμένος. Το μικρό στρες φέρνει μαζί του και θετικά. Ένα μικρό στρες θα μπορούσε να είναι το να κάνω ένα κρύο μπάνιο, το να σηκώσουμε ένα μεγαλύτερο βάρος στο γυμναστήριο κλπ.», είπε η κ. Παπαχρήστου, ενώ πρόσθεσε ότι «Σε οποιοδήποτε στρες, έχουμε αύξηση της αδρεναλίνης, που αρχικά έχει θετικά».
«Όταν έχουμε οξύ στρες, το πρώτο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελέγξουμε την αναπνοή μας. Χρησιμοποιούμε το διάφραγμά μας, και βάζουμε έτσι “φρένο” στο στρες. Επειδή αυτός ο πόνος είναι εγκεφαλικής προέλευσης, η σωματική άσκηση δεν αρκεί, όμως βοηθάει. Και η διατροφή έχει να κάνει με τον ψυχοσωματικό πόνο», εξήγησε η κ. Παπαχρήστου σχετικά με το τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τον μυϊκό πόνο που προέρχεται από το στρες.
«Έχω δει να παίζει ρόλο και η διατροφή και η άσκηση στην αντιμετώπιση των μυϊκών πόνων λόγω στρες», είπε η Κατερίνα Τσάβαλου, με την κ. Παπαχρήστου να απαντάει ότι «Βοηθάει η καλή διατροφή. Η απλή γνωστή σε όλους μας μεσογειακή διατροφή, με φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, τα προβιοτικά. Σημαντική είναι και η επαφή με τη φύση, αλλά και με την τέχνη».
«Η ξεκούραση δε βοηθάει σε αυτούς τους μυϊκούς πόνους. Δεν είναι κουρασμένοι αυτοί οι μυς, δέχονται μια λάθος εντολή από τον εγκέφαλο. Τα αναλγητικά δεν προσφέρουν κάτι. Δεν αλλάζουν την νοοτροπία μας και τον τρόπο ζωής μας. Ανακουφίζουν στον οξύ πόνο, αλλά δε δίνουν μόνιμη λύση. Ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος, αν δε δουλέψουμε με τον εαυτό μας, δε θα δώσουν λύση τα φάρμακα», πρόσθεσε η κ. Παπαχρήστου.
«Στην ψυχοθεραπεία βλέπεις από πού ξεκινούν όλα και πώς μπορείς να τα διαχειριστείς, και το γιατί έχεις στρες», τόνισε από την πλευρά της η Κατερίνα Τσάβαλου.
