Η ηθοποιός Ελένη ΦΙλίνη και η ψυχίατρος Γεωργία Μπαλτά, μίλησαν στο «Όλα για τη Ζωή μας» και στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για την μοναξιά και κατά πόσο μπορεί να είναι επικίνδυνη όταν γίνει επιλογή.
Οι άνθρωποι από τη φύση μας είμαστε κοινωνικά όντα. Ωστόσο, ο τρόπος που μεγαλώνουμε τα πολλά τελευταία χρόνια, μας οδηγεί σε πιο μοναχικές συμπεριφορές και αρκετούς από εμάς στο δυσβάστακτο συναίσθημα της μοναξιάς.
Βέβαια, άλλο «είμαι μόνος μου» και άλλο «αισθάνομαι μόνος μου».
Για την μοναξιά μίλησε η Ελένη Φιλίνη, δίνοντας τη δική της διάσταση στο ζήτημα.
«Η καλύτερή μου φίλη είναι η μοναξιά. Είναι παρέα μου η μοναξιά! Δεν σημαίνει ότι άμα δεν έχεις σύντροφο ότι είσαι μόνος. Εγώ έχω νιώσει στη ζωή μου να είμαι με έναν σύντροφο και να αισθάνομαι μόνη μου, ή να είμαι με κόσμο και να αισθάνομαι μόνη μου. Όπως και να είμαι μόνη μου και να αισθάνομαι γεμάτη», ανέφερε η αγαπημένη ηθοποιός.
«Όταν χάνες τον γονιό σου, είναι πληγή δεν είναι μοναξιά απλώς. Έχω νιώσει μόνη μου, όταν δεν έχω καλή επικοινωνία με έναν άνθρωπο. Αισθάνθηκα μόνη μου κάποια στιγμή που ήμουν σε σχέση. Προτιμώ να είμαι μόνη μου από το να συμβιβαστώ. Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι μας. Όταν πονάω δεν μπορεί ο άλλος να νιώσει τον πόνο μου. Μπορεί να είσαι δίπλα μου στον πόνο αλλά δεν το μοιράζεσαι», συμπλήρωσε.
«Όταν είμαι μόνη μου, είμαι μαζί με τον εαυτό μου, άρα μαζί με τον εαυτό μου τα πάω καλά. Άρα δεν αισθάνομαι μόνος μου, η μοναξιά έχει έναν φόβο, έχει μία μαυρίλα. Αν η μοναξιά βαφτεί «μαύρη» είναι μοναχικότητα. Ασφάλως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν να είναι μόνοι. Μπορεί να είναι με σύντροφο που να τους κακοποιεί και εάν φύγει αυτός ο σύντροφος να αισθάνονται μόνες», δήλωσε η κ. Μπαλτά.
«Μείναμε μόνοι μας με τον εαυτό μας και με τους ανθρώπους μας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι περνάμε καλά στο σπίτι μας. Μπορεί για παράδειγμα να δω την μαμά μου ή τον σύντροφό μου και να βγουν προβλήματα που τα είχαμε «κάτω από το χαλάκι» και αναγκαστικά πρέπει να τα αντιμετωπίσω. Υπάρχουν μελέτες ότι το άγχος και η κατάθλιψη με την πανδημία αυξήθηκαν»,
»Το να μην συμβιβάζεσαι μπορεί να είναι μία πλευρά της ανεξαρτησίας μας, είμαι ανεξάρτητος και θέλω ποιότητα στη ζωή μου. Η μοναξιά πάει με συναισθήματα φόβου και ανασφάλειας. Ο δρόμος προς τη μοναξιά, όταν δεν είναι επιλογή, συνδέεται με χαμηλότερο προσδόκιμο επιβίωσης. Όταν συμβαινει κάτι κοιτάμε το πώς το βλέπω εγώ και πώς το βλέπουν οι άλλοι», επεσήμανε χαρακτηριστικά η ψυχίατρος, Γεωργία Μπαλτά.
