Στον καναπέ του «Χαμογέλα και Πάλι» κάθισε το μεσημέρι της Κυριακής ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Ο γνωστός ηθοποιός και παρουσιαστής του «Στην υγειά μας ρε παιδιά», της μακροβιότερης εκπομπής για το ελληνικό τραγούδι, «άνοιξε» την καρδιά του και μίλησε για όλα.
«Μου λείπουν οι μεγάλες στιγμές που ζήσαμε. Ήταν 17 χρόνια, ήταν μέρος της ζωής μου. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι δεν ξεκουράζομαι τώρα, γιατί τόσα χρόνια δούλεψα αρκετά και είχα πολύ άγχος. Τώρα μπορώ να πάω και ένα διήμερο», είπε αρχικά για τους τίτλους τέλους του «Στην υγειά μας ρε παιδιά».
«Η εκπομπή είχε πολλή δουλειά, μελέτη, διάβασμα. Ήθελα να ξέρω τα πάντα για τον κάθε καλεσμένο για να μην βρεθώ προ εκ πλήξεως στο γύρισμα», συμπλήρωσε.
Σε ερώτηση πώς παραμένει τόσο ταπεινός παρά τις επιτυχίες που έχει σημειώσει, αποκρίθηκε: «Το μότο μου είναι «κοιτάμε μόνο τον αγώνα της Κυριακής», έτσι πορεύομαι. Μόνο σε ευτυχείς συγκυρίες μπορώ να τα αποδώσω όσα έχω κάνει. Δεν πιστεύω ότι έχω περισσότερες ικανότητες από άλλους συναδέλφους μου».
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Sexy Laundry», στο Θέατρο Κάππα με την Δάφνη Λαμπρόγιαννη.
Βλέπει τον εαυτό του στον ρόλο που ενσαρκώνει; «Προσεγγίζω τους ρόλους μου ψάχνοντας να βρω μέσα μου το αντίστοιχο κομμάτι. Δεν κάνω όμως ευθείες αναφορές. Ψάχνω απλά να βρω αντιστοιχίες», σημείωσε και τόνισε ότι δεν θα έκανε την παράσταση αν δεν δεχόταν η Δάφνη.
Για την μεγάλη επιτυχία που έχουν σημειώσει οι «Απαράδεκτοι» στην ελληνική τηλεόραση, αποκάλυψε: «Καταλάβαμε όταν τελείωσε η σειρά ότι ήταν κάτι που άρεσε αλλά δεν πιστεύαμε ότι θα γράψει ιστορία. Με τα χρόνια το καταλάβαμε και καταλάβαμε το προφητικό γράψιμο της Δήμητρας».
Στη συνέχεια, ο ηθοποιός κλήθηκε να απαντήσει αν γνώριζε για τις καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου.
«Όχι δεν γνώριζα. Δεν ασχολούμαι. Όταν φεύγω από το θέατρο δεν μιλάω για το θέατρο. Πολύ κακώς έχουν γίνει διάφορα πράγματα γύρω από αυτήν την ιστορία. Πρωτοδίκως οι άνθρωποι δικάζονται στις τηλεοράσεις και στα social media και η δικαιοσύνη λειτουργεί επικουρικά. Είναι απαράδεκτο αυτό το πράγμα. Γινόμαστε όλοι δικαστές», σχολίασε.
Και κατέληξε: «Όλο αυτό δεν είναι καθόλου λογικό. Αν δεν ήταν γνωστοί αυτοί (Φιλιππίδης, Λιγνάδης) δεν θα λέγαμε τίποτα. Αν αύριο αθωωθούν αυτοί οι δύο άνθρωποι, όσοι έλεγαν αυτά τόσο καιρό θα πάνε να κλειστούν σε μια τρύπα; Εάν δεν υπήρχε το βάρος της κοινής γνώμης δεν θα είχαν προφυλακιστεί. Νομικά είναι αίολο αυτό που έχει συμβεί. Πόσο αληθινές είναι οι κατηγορίες;».
