Δεκάδες μωρά, μαίες και οι μητέρες τους περνούν τις μέρες τους στα καταφύγια των νοσοκομείων.
Βρίσκονται στο Χάρκοβο που αδιάκοπα δέχεται σφυροκοπήματα και πριν καλά καλά έρθουν στη ζωή γνωρίζουν την χειρότερη πλευρά του κόσμου.
Η ίδια κατάσταση και στη Χερσώνα. Ετοιμόγεννες γυναίκες κρύβονται στο υπόγειο νοσοκομείου.
Άλλες όρθιες άλλες καθισμένες προσπαθούν να ζεσταθούν περιμένοντας την καλύτερη στιγμή της ζωής τους υπό τον ήχο των βομβαρδισμών.
Το ογκολογικό νοσοκομείο του Κιέβου έχει μεταφερθεί στο υπόγειο.
«Γιατί γίνονται συνεχώς βομβαρδισμοί και χτυπούν συνεχώς οι σειρήνες και πρέπει να πηγαίνουμε συνεχώς στο υπόγειο. Εδώ μπορούμε να κάνουμε σταθερά τη θεραπεία μας» απάντησε η Μαρίνα στο ερώτημα γιατί βρίσκονται στα υπόγεια.
Παιδιά που πάσχουν από καρκίνο άλλα είναι στο πάτωμα άλλα ξαπλώνουν σε καρέκλες συνεχίζοντας τη μάχη τους για τη ζωή;
Τραγουδούν για να ξεχάσουν
Η Ολένα βρίσκεται σε καταφύγιο μαζί με τα 3 της παιδιά ενώ ο σύζυγός της μάχεται τα ρωσικά στρατεύματα στους δρόμους του Κιέβου.
Το μωρό της αντιμετωπίζει προβλήματα με το αναπνευστικό του και η ατμόσφαιρα στο καταφύγιο δεν το βοηθά.
«Ο αέρας στο καταφύγιο δεν είναι και ο καλύτερος αλλά τα καταφέρνει. Τα άλλα παιδιά είναι 5 και 7 ετών. Έχω εντυπωσιαστεί από το πόσο σοφά είναι, πως έχουν καταλάβει τι συμβαίνει» τόνισε η Ολένα Γκνες.
«Κίεβο σ’ αγαπώ» αυτό το τραγούδι βοηθά αυτή την παρέα παιδιών σε καταφύγιο του Κιέβου να νιώσουν καλύτερα, να ξεχάσουν οτι βρίσκονται σε καταφύγιο.
Αλλα παιδιά στο γυμναστήριο του σχολείου τους βοηθούν. Βοηθούν τους μπαμπάδες τους, τους θείους τους που μάχονται στους δρόμους του Κιέβου.
Άλλα στο πάτωμα και άλλα στους τοίχους φτιάχνουν δίχτυα καμουφλάζ.
