Συγκλονίζουν οι εικόνες που έρχονται από τα σύνορα της Ουκρανίας, με πολίτες που προσπαθούν να φύγουν από την χώρα για να γλιτώσουν.
«Είμαστε εδώ.. είμαστε και είμαστε μόνοι μας…». Η νεαρή μητέρα κρατά σφικτά το μωρό της… Αντί να το πηγαίνει βόλτα οδεύει προς τα σύνορα προς το άγνωστο…
Το φοβισμένο βλέμμα των παιδιών. Ο καθημερινός ήχος σειρήνας προκαλεί κρίση πανικού.
Στα σύνορα με την Πολωνία τα αυτοκίνητα σχηματίζουν ουρές. Οι Αρχές εκτιμούν ότι περίπου 156.000 Ουκρανοί θα έχουν φθάσει στα σύνορα.
Όσοι δεν πήγαν με το αυτοκίνητο, ή με τα πόδια έτρεξαν να προλάβουν το τρένο. Χιλιάδες απελπισμένοι πολίτες στριμώχνονται για να χωρέσουν στα στενά βαγόνια τη ζωή που έχασαν την Πέμπτη, την ημέρα που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή.
Απόγνωση που γίνεται οργή και θυμός από ανθρώπους που σπρώχνονται σαν να είναι το τρένο η μοναδική σανίδα σωτηρίας τους.
Παρόμοιο σκηνικό και στα σύνορα με την Ουγγαρία. Μια μητέρα προσπαθεί να νανουρίσει το παιδί της, άλλες τα κουνάνε για να ζεσταθούν στο τσουχτερό κρύο ή τους δίνουν ένα κομμάτι ψωμί.
Οι βίαιοι αποχαιρετισμοί ραγίζουν καρδιές. Μία μητέρα αποχαιρετά το παιδί της για να είναι πιο ασφαλές, οικογένειες χωρίζονται απότομα και αναίτια.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στην Ευρώπη του 2022 οι άνθρωποι στριμώχνονται πίσω μου για να πάρουν το τρένο. Μία γυναίκα.. μία νεαρή μητέρα με το παιδί της ουρλιάζει. Γιατί όλοι στριμώχνονται.
Ένα τέτοιο χάος δεν προκλήθηκε από σεισμό ή κυκλώνα, αλλά από την επιλογή του Ρώσου προέδρου να ακρωτηριάσει αναίτια την ειρήνη. Και είναι οι απλοί πολίτες που πληρώνουν το βαρύ τίμημα.
