Μέσα από ένα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε την προηγουμένη βδομάδα, ο αθλητικός διευθυντής της ΠΑΕ Ολυμπιακός προβαίνει στην αποκάλυψη πως ο προπάππος του, Γουίλι Καρεμπέ , υπήρξε στις αρχές της δεκαετίας του ’30, «ζωντανό έκθεμα» σε ζωολογικό κήπου του Αμβούργου, ως «ανθρώπινη ατραξιόν».
Αυτό ίσως να μην το γνωρίζαμε στην Ελλάδα και η είδηση που έκανε το γύρω του κόσμου, στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας να περνούσε στα ψιλά αν πρωταγωνιστές σε αυτή την απάνθρωπή συνήθεια δεν ήταν μέλη του συμβούλου στρατηγικής της διοίκησης ΠΑΕ Ολυμπιακός Κριστιάν Καρεμπέ.
Ο ζωολογικός κήπος των σήμερα πολιτισμένων χωρών της Γερμανίας, της Γαλλίας των ΗΠΑ εν είδη ατραξιόν άνθρωποι γίνονται μέρος της λεγόμενης «έκθεσης ανθρώπων». Ανάμεσα στους ελέφαντες, στα λιοντάρια και στις τίγρεις οι μικροί μαθητές με μία τους σχολική επίσκεψη μπορούσαν να δουν από κοντά Πυγμαίους ή εκπροσώπους φυλών του Αμαζονίου και να έχουν κάποια αλληλεπίδραση μαζί τους, όπως ακριβώς και με τα ζώα του ζωολογικού κήπου.
Στο ντοκιμαντέρ ο κ. Καρεμπέ αναφέρεται σε όσα έζησε σε αυτό ο προπάππος του Γούιλι Καρεμπέ, αφού ήταν και αυτός ένας από τους ανθρώπους που ήταν φυλακισμένοι και εκτείθενταν σαν ζώα, ένας άνθρωπος έκθεμα.
«Νομίζω ότι ντρεπόταν, δεν μπορούσε να δεχθεί ότι μας εξέθεταν ως κανίβαλους», δήλωσε ο κ. Καρεμπέ.
Ο προπάππος του κ. Καρεμπέ μεταφέρθηκε από τη Ν. Καληδφονία στο Παρίσι, καθώς όπως νόμιζε θα συναντήσουν εκεί εκπροσώπους της κυβέρνησης για να εκφράσουν δια ζώσης τη θέληση του να ανεξαρτοποιηθούν.
Όταν έφτασαν στη Γαλλία εξαπατήθηκαν και αγοράστηκαν από το ζωολογικό κήπο του Παρισιού και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο αντίστοιχο του Αμβούργου.
Ζούσαν σαν σκλάβοι, τονίζει ο αθλητικός διευθυντής του Ολυμπιακού. Ο ίδιος έμαθε για όλες αυτές τις ταπεινώσεις που έπερεπε να υπομίνει ο προπάπος του μέσα από ένα μυθιστόρημα που εκδόθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με το όνοιμα ”Cannibal’’.
Άνθρωποι μέσα σε κλουβιά θεωρούνταν μιας πρώτης τάξεως «παράσταση» σε πολλούς ζωολογικούς κήπους.
Ο ζωολογικός κήπος, από τη μεριά του, απάντησε στις κατηγορίες λέγοντας πως οι άνθρωποι αντιμετωπίζονταν εκεί ως…ηθοποιοί.
Βρίσκεται σε μία διαδικασία διερεύνησης, τονίζοντας πως οι άνθρωποι δεν ήταν επ’ ουδενί σκλάβοι, άλλα αντιμετωπίζονταν ως ηθοποιοί.
«Ήταν υποχρεωτικό. Δεν μπορούσαν να πουν «όχι». Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε, αν έλεγαν. Ένιωθαν σαν σκλάβοι», πρόσθεσε ο κ. Καρεμπέ.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Κριστιάν Καρεμπέ παρέμεινε σιωπηλός στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Γαλλίας πριν από την έναρξη των αναμετρήσεων στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998. Αυτή ήταν η δική του προσωπική στιγμή διαμαρτυρίας…
