Ο ψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Παπαδημητριάδης απαντά στο αιώνιο ερώτημα.
Είναι δικαίωμα του καθενός μας να έχει ένα πιστό σύντροφο.
Η συντροφική και συζυγική πίστη ικανοποιεί την ανάγκη μας να νιώθουμε ασφαλείς, αφού έχουμε ως σημείο αναφοράς το σύντροφό μας .
Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι το 93,1% των γυναικών και το 91,8 των ανδρών παντρεύονται μέχρι τα 49. Συνεπώς φαίνεται ότι θεωρούν την μονογαμία ως κορυφαία αναπαραγωγική στρατηγική.
Ωστόσο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα νούμερα ανδρών και γυναικών που απιστούν. Πιο συγκεκριμένα, 3/10 άνδρες που παντρεύονται απιστούν και 2/10 γυναίκες . Τα νούμερα αυτά δεν είναι μεγαλύτερα από προηγούμενα χρόνια, οπότε δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο των καιρών, όπως συμπεραίνει ο κ. Δημητριάδης.
Ποιοι είναι οι λόγοι που απιστούμε;
Σύμφωνα με τον κ. Δημητριάδη, μπορεί να είναι η περιέργεια ή η τόνωση του «εγώ». Βάσει του δεύτερου λόγου, η απιστία είναι συχνή όταν ξεκινάει μια νέα δεκαετία της ζωής.
Επιπλέον, οι άνδρες φαίνεται να απιστούν και για ένα ακόμη λόγο, καθώς θεωρούν την απιστία πολιτισμικά αποδεκτή για το φύλο τους.
Πώς αξιολογούν οι άνδες και οι γυναίκες την απιστία;
Τα δύο φύλα αξιολογούν εντελώς διαφορετικά την απιστία. Οι γυναίκες εκλαμβάνουν ως απιστία την ανταλλαγή ερωτικών μηνυμάτων ή τη συναισθηματική σύνδεση με ένα άλλο άτομο πέραν του συζύγου τους .
Οι άντρες, αντίθετα, θεωρούν απιστία τη σωματική κι όχι τη συναισθηματική.
Όσοι πάντως υποκύπτουν σε αυτή μία φορά, συνήθως το επαναλαμβάνουν και στο μέλλον.
Υπάρχει γονίδιο απιστίας;
Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει ότι υπάρχει ένα γονίδιο που οφείλεται στην τάση για χαμηλότερη προσκόλληση σε ένα άτομο.
Πάντως, όπως καταλήγει ο κ. Δημητριάδης αν και από τους περισσότερους μία απιστία θεωρείται προδοσία, μία σχέση μπορεί να βγει πιο δυνατή μέσα από αυτή.
Αν οι στόχοι του ζευγαριού εξακολουθούν να είναι κοινοί και το σημαντικότερο υπάρχει αγάπη, μπορεί να ξεπεραστεί.
