Το διαδίκτυο είναι τους τελευταίους τέσσερις μήνες ο μόνος τρόπος επικοινωνίας της οικογενείας της Ασπασίας Σκουφίδη με τη μητέρα της και γιαγιά της οικογένειας. Επικοινωνούν και βλέπονται καθημερινά μέσω... οθόνης.
Η Ασπασία Σκουφίδη είναι παιδαγωγός και μητέρα τριών παιδιών στη Β’, στην Ε’ Δημοτικού και στη Β’ Γυμνασίου. Η καθημερινότητα της πενταμελούς οικογένειας ξεκινά από νωρίς… με τηλεκπαίδευση και τηλεργασία.
Η πανδημία άλλαξε την καθημερινότητα των οικογενειών. Όλα πλέον γίνονται μέσα στο σπίτι, μέσω μιας άχαρης οθόνης. Τα παιδιά αφού ξυπνήσουν περνούν έξι ώρες μπροστά στον υπολογιστή και ανάλογα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης και άλλες ώρες το απόγευμα. Η επτάχρονη Τζωρτζίνα περιμένει πως και πως τη στιγμή που θα ανοίξουν πάλι τα σχολεία, για να επιστρέψει στο φυσικό της περιβάλλον.
Όπως λέει ο δεκάχρονος Αντώνης το μόνο θετικό της καραντίνας είναι ότι βλέπει τους γονείς του πλέον όλη τη μέρα.
Η καραντίνα, και η τηλεκπαίδευση εθίζει τα παιδιά σε ένα ψηφιακό περιβάλλον. Ζητούμενο είναι η χαμένη κοινωνικοποίηση, η καθημερινότητα μέσα στο σπίτι και ο αναγκαστικός εγκλεισμός να μην αλλοιώσουν την παιδική και εφηβική αθωότητα και το χαρακτήρα τους.
