Μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή. Αυτή που χώρισε νικητές και ηττημένους στο πρώτο κλασικό ντέρμπι της χρονιάς.
Η γραμμή που χάραξε ο Κώστας Φορτούνης (21΄) οδηγώντας τον Ολυμπιακό σε μια πραγματικά σπουδαία νίκη επί του Παναθηναϊκού (1-0).
Σπουδαία γιατί τα λόγια είναι περιττά όταν αγωνίζονται οι δύο τους. Σπουδαία γιατί οι Ερυθρόλευκοι δεν σταμάτησαν να μετρούν απόντες στη διαδρομή ως το ντέρμπι.
Σπουδαία όμως και γιατί ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο έφερε τα πάνω-κάτω στο παιχνίδι διεκδικώντας αποτέλεσμα ως το τελευταίο λεπτό.
Ναι, τελικά μια κλασική μονομαχία στο Φάληρο. Με τις δύο ομάδες να έχουν από ένα ημίχρονο (για πολλούς και διάφορους λόγους) αλλά μόνο μια να έχει… Φορτούνη. Εκείνον που είδε, ζύγισε και εκτέλεσε με το αριστερό τιμωρώντας παραδειγματικά το διάστημα που οι Πράσινοι ήπιαν θάλασσα στο χορτάρι.
Στην μοναδική μεγάλη ευκαιρία της βραδιάς για τον Ολυμπιακό. Εκείνη που προέκυψε από μια μαγική μπαλιά του Εμβιλά. Που «ζωντάνεψε» από το γύρισμα του Ραφίνια στην περιοχή. Που έμεινε προς… διαπραγμάτευση μετά τη σπουδαία επέμβαση του Διούδη επί του Μασούρα σε πρώτο χρόνο.
Μια στιγμή, μια νίκη, ένα μεγάλο τρίποντο για την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς που παρέμεινε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα (19β.) και που βεβαίως έδειξε να αντέχει στο πρώτο βράδυ δίχως το μισό της… ρόστερ.
Βαλμπουενά, Χασάν, Ελ Αραμπί, Χολέμπας, Μπρούμα δεν ήταν εκεί. Και μάλλον το κατάλαβαν όλοι στο δεύτερο ημίχρονο. Όταν από τη μια η κούραση και από την άλλη η μεγάλη επιθυμία του Παναθηναϊκού άλλαξε εντελώς την εικόνα της παρτίδας.
Είχε ο Ολυμπιακός 64%-36% κατοχή μπάλας στο πρώτο ημίχρονο. Είχε ο Παναθηναϊκός 63%-37% από το εξήντα και ως το σφύριγμα της λήξης. Οι Πράσινοι που σε όλο το πρώτο μέρος είχαν μια κεφαλιά του Κουρμπέλη (33΄). Και που στο δεύτερο έχασαν ένα ολόκληρο καρέ από μεγάλες ευκαιρίες (Μαουρίσιο 56΄-85, Χατζηγιοβάννης 59΄, Μακέντα 77′.
