Λυγίζει… ο κορωνοϊός της στέρησε το στήριγμά της… τον άντρα της… τον άνθρωπο της. Τον συνταξιούχο γιατρό που δήλωσε εθελοντής σε νοσοκομείο, για να βοηθήσει στη μάχη με τον κορωνοϊό. Αλλά τον πρόλαβε ο ιός.
«Να περιμένω να με ενημερώσουν οι γιατροί, να μην μπορώ να προσφέρω κάτι. Αυτό είναι πολύ άγριο, πάρα πολύ άγριο. Όποιος δεν το έζησε είναι φοβερό, είναι φριχτή εμπειρία. Να μην μπορείς να είσαι στον άνθρωπό σου, να είσαι δίπλα του, να του κρατάς το χέρι».
Λυγίζει… ο κορωνοϊός της στέρησε το στήριγμά της… τον άντρα της… τον άνθρωπο της. Τον συνταξιούχο γιατρό που δήλωσε εθελοντής σε νοσοκομείο, για να βοηθήσει στη μάχη με τον κορωνοϊό. Αλλά τον πρόλαβε ο ιός.
«Το Σάββατο μου παραπονέθηκε ότι δεν νιώθει καλά. Την Τρίτη άρχισαν τα δικά μου συμπτώματα με διάρροιες, ανοσμία, αγευσία, μυαλγίες φοβερές. Την Τετάρτη είχε γενέθλια και πήγμαε και φάγαμε σε ένα εστιατόριο. Εγώ ήμουν σε φριχτή κατάσταση. Λιποθυμούσα δεν μπορούσα να σταθώ.»
Η υγεία του 76χρονου ωστόσο, επιδεινώθηκε κι έτσι αποφάσισαν να κάνουν το τεστ…
Άρχισε να βήχει φοβερά. Πνιγόταν. Και του λέω “Νίκο να κάνεις αγόρι μου την Δευτέρα να κάνουμε μαζί τεστ γιατί δεν μου αρέσει αυτός ο βήχας”. Την Τρίτη το μεσημέρι και στις 17:00 μας ανοικοινώνουν ότι είμαστε και οι δύο θετικοί.»
Από το σπίτι του για το νοσοκομείο, ο συνταξιούχος γιατρός, έφυγε όρθιος… Μάλιστα, πήρε ελάχιστα πράγματα μαζί του, με τη λογική ότι σύντομα θα επέστρεφε…
Η μοίρα του όμως, ήταν διαφορετική.
«Ήρθε το ΕΚΑΒ τον πήρε. Έφυγε περπατώντας φανταστείτε, ξυρίστηκε, τα έκανε όλα. Πήγε στο νοσοκομείο, δύο μέρες τον βάλν όχι στην εντατική. Μετά τον βάλαν στην εντατική. Στην εντατική είδαν ότι οι πνεύμονες ήταν κάτασπροι και δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Και αναγκάστηκαν να τον διασωληνώσουν. Ε και με το που διασωληνώθηκε κατάλαβα εγώ ότι υπάρχει… και την Παρασκευή στις 11 η ώρα έφυγε».
Έφυγε, όπως φεύγουν καθημερινά δεκάδες συνάνθρωποί μας, μέσα στις εντατικές των νοσοκομείων που «βουλιάζουν» από ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση.
Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια. Σήμερα, ως το μεσημέρι, 45 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Χθες, ακόμη 71ας άφησαν την τελευταία τους πνοή. Είναι τα θύματα ενός «αόρατου» εχθρού που είναι λες και καθημερινά, να προσπαθεί να δείξει ολοένα και περισσότερο την δύναμή του.
Οι οικογένειες που θρηνούν όλο και περισσότερες. Με ένα πόνο μοναχικό, που στερεί ακόμη και το τελευταίο αντίο.
Ένας «πόλεμος» ανοιχτός. Με το «μέτωπο» της Θεσσαλονίκης να βάλλεται περισσότερο απ’ τ’ άλλα. Μα και οι άλλες πόλεις να μετρούν νεκρούς, όσο ο κορωνοϊός μπορεί και στέκεται ακόμα αλώβητος.
