Για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, και μάλιστα χωρίς ελαφρυντικά καταδικάστηκαν οι 7 πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Η οργάνωση είχε στρατιωτική δομή, ιεραρχία και λειτουργούσε επί τη βάση της αρχής του αρχηγού όπως το αναφέρουν στο καταστατικό τους.
Αρχηγός, βεβαίως, ήταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος.
Αυτή ήταν η Χρυσή Αυγή
Μια επιχειρησιακά δομημένη, με διαρκή εγκληματική δράση και επιδιώκει την τέλεση κακουργημάτων. Η Χρυσή Αυγή είχε αυστηρή ιεραρχία, στρατιωτική δομή και στενό κέντρο αποφάσεων, με κορυφή τον ίδιο τον Αρχηγό. Ποιος όμως ήταν ο ρόλος αυτών που τη διεύθυναν;
Μιχαλολιάκος
Ο λόγος του Νίκου Μιχαλολιάκου ήταν διαταγή. Κανείς δεν είχε δικαίωμα να παρακούσει ή να μην εκτελέσει την επιθυμία του. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν η αρχή και το τέλος της σκοτεινής εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής.
Πριν από τα δολοφονικά χτυπήματα των ταγμάτων εφόδου μέχρι και στις επίσημες εκδηλώσεις του νεοναζιστικού μορφώματος αποδίδονταν τιμές στο «απαράβατο» πρόσωπο του αρχηγού με ναζιστικά συστήματα και τον χαιρετισμό των SS.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης ήταν το πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου. Αποστολή του, ήταν η εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου, αποστολή που του είχε αναθέσει αυτοπροσώπως ο Νίκος Μιχαλολιάκος.
Η μανία του για τα όπλα και οι φασιστικές εκρήξεις του ενέπνεαν τους νεοσύλλεκτους στους οποίους μάθαινε την απαρέγκλιτη πίστη και υπακοή στην ιεραρχία.
Ο Λαγός
Ο Γιάννης Λαγός, ένα αγαπημένο παιδί του Μιχαλολιάκο, ήταν ο καθοδηγητής των ταγμάτων εφόδου σε Πέραμα, Κερατσίνι, Νίκαια που αποτελούσαν τα «καμάρια» της οργάνωσης.
Ο ρόλος του στις δράσεις στην περιοχή ήταν κομβικός. Ήταν ο άνθρωπος που μιλούσε κατευθείαν με τον Μιχαλολιάκο και έδινε το τελικό οκ στους πυρηνάρχες για να οργάνωσουν τις επιθέσεις των τοπικών ταγμάτων εφόδου.
Στο δικαστήριο επιχείρησε να κρύψει τα εγκληματικά έργα και τις ημέρες του. Και δεν τα κατάφερε.
Σε συνομιλία μεταξύ χρυσαυγιτών μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι καταγράφεται ξανά ο ρόλος του Λαγού που έδωσε τη χαριστική βολή στον αντιφασίστα μουσικό.
Οι κορυφαίοι της εγκληματικής οργάνωσης επιχείρησαν καλύψουν τη δράση τους, να κρύψουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους. Ορκίζονταν να χύσουν το αίμα το εχθρών τους.
Πλέον όμως για το αίμα που έχυσαν μπορούν μιλούν μόνο πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
