Είναι η πρώτη φορά που το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει το έργο του Σέρτζι Μπελμπέλ «Ξένοι», σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. «Μια αλληγορία για όσα συμβαίνουν γύρω μας και στην Ευρώπη, για το ερώτημα που μας ταλανίζει, αν μπορούμε ή όχι και με ποιο τρόπο να συνυπάρξουμε, αυτό είναι το έργο», λέει μιλώντας στην Εριφύλη Μαρωνίτη και το WEB TV του Mega Γεγονότα ο Θέμης Πάνου, που πρωταγωνιστεί με τη Λυδία Κονιόρδου στην επιτυχημένη παράσταση.
Είναι η πρώτη φορά που το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει το έργο του Σέρτζι Μπελμπέλ «Ξένοι», σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. «Μια αλληγορία για όσα συμβαίνουν γύρω μας και στην Ευρώπη, για το ερώτημα που μας ταλανίζει, αν μπορούμε ή όχι και με ποιο τρόπο να συνυπάρξουμε, αυτό είναι το έργο», λέει μιλώντας στην Εριφύλη Μαρωνίτη και το WEB TV του Mega Γεγονότα ο Θέμης Πάνου, που πρωταγωνιστεί με τη Λυδία Κονιόρδου στην επιτυχημένη παράσταση.
Δύο διαμερίσματα, το ένα πάνω από το άλλο, δύο χώροι που κλείνουν μέσα τους τις ζωές και τις ιστορίες ανθρώπων διαφορετικών μεταξύ τους και παράλληλα τόσο όμοιων. «Το ξένο μας φοβίζει πάντα, άλλωστε αυτό δεν συμβαίνει και με εμάς τους ίδιους;», παρατηρεί ο ταλαντούχος ηθοποιός. «Εδώ τρομάζουμε όταν δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε πράγματα που έχουμε κάνει στο παρελθόν, και αναρωτιόμαστε –καλά εγώ ήμουν αυτός; Εγώ τα έκανα αυτά;».
Δίχως να εξαιρεί τον εαυτό του από ανάλογες καταστάσεις, ο Θέμης Πάνου μιλά για τα όλο ένταση συναισθήματα που αναπτύσσονται στις οικογένειες των «Ξένων» συλλογισμένος: «Πάθος, ζήλεια, και αυτή η φοβερή κυριαρχία, η επιθυμία να τα ξέρουμε όλα για τον άλλο».
Με ένα έργο που μιλά σαν να μεταγράφει στη θεατρική πράξη τα σημερινά προβλήματα της Ευρώπης, ο Θέμης Πάνου δηλώνει ανήσυχος, αλλά όχι αιφνιδιασμένος. «Το περίμενα. Όταν το 1% κατέχει τον παγκόσμιο πλούτο, είναι λογικό να έρθει η στιγμή που και από το υπόλοιπο 99% κάποιοι και θα συγκρουστούν, γιατί θέλουν κι αυτοί μερίδιο» μας λέει.
Και η Αθήνα; Βρίσκεται στην τροχιά μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας;
«Ποτέ δεν ήταν» μας αιφνιδιάζει η απάντηση. «Ήταν ένα μείγμα Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής, που όμως στην πολιτιστική ζωή συνομιλούσε πολύ γρήγορα με όσα συνέβαιναν στο εξωτερικό. Κάτι που ισχύει κατεξοχήν για το θέατρο».
Ωστόσο για τον Θέμη Πάνου, που πρόσφατα απολαύσαμε και στην τελευταία ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «Νοτιάς», η σχέση των Ελλήνων με το θέατρο μάλλον είναι «υστερική!»: «Γιατί πηγαίνουμε θέατρο όπως οδηγούμε. Ασύνταχτα, χωρίς κανόνες, δομές. Η θεατρική μας παραγωγή υπακούει περισσότερο στο τυχαίο παρά πορεύεται με δομές και θεσμούς».
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Διανομή:
Εμίλ Γκριγκόροφ, Λυδία Κονιόρδου, Μαρσέλα Λένα, Γιάννης Μαυρόπουλος, Θέμης Πάνου, Δημήτρης Πασσάς, Παντελής Παπαδόπουλος, Κρις Ραντάνοφ, Δανάη Σκιάδη, Νικόλας Χανακούλας.
Ένα σημαντικό σύγχρονο έργο, με θέμα τη «διαφορετικότητα», μια αλληγορία για το θάνατο της Ευρώπης, τη διαχρονική ανάγκη των ανθρώπων για συνύπαρξη, αποδοχή και αλληλοκατανόηση, τόσο μέσα στο στενό περιβάλλον της οικογένειας όσο και στο ευρύτερο πλαίσιο της κοινωνίας.
