Το πρόβλημα στο Δημόσιο είναι ποιοτικό και όχι ποσοτικό, και αυτό το αντιλαμβάνεται και η τρόικα, τόνισε την Τρίτη ο υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ο Αντ. Μανιτάκης είπε ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί θα επιτευχθούν μέσω συνταξιοδοτήσεων και πως η μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 θα προσεγγίσει τις 180.000 χιλιάδες.
Το πρόβλημα στο Δημόσιο είναι ποιοτικό και όχι ποσοτικό, και αυτό το αντιλαμβάνεται και η τρόικα, τόνισε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης, μιλώντας την Τρίτη το βράδυ στο Κέντρο Πολιτικού Προβληματισμού "Μιχάλης Παπαγιαννάκης".
Ο υπουργός είπε ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί θα επιτευχθούν μέσω συνταξιοδοτήσεων, καθώς με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν στη διάθεση του υπουργείου υπολογίζεται ότι η μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 θα προσεγγίσει τις 180.000 χιλιάδες.
Πρόκειται για μείωση που ξεπερνά το 25% σε πέντε χρόνια και ο κ. Μανιτάκης τη χαρακτήρισε "τρομακτική", διότι -όπως είπε- μπορεί να προκαλέσει "δραματικές ελλείψεις" και "παράλυση σε δημόσιες υπηρεσίες και στον κρατικό μηχανισμό, κυρίως νοσοκομεία και υπηρεσίες κοινωνικές".
Αναφερόμενος στις 25.000 μετακινήσεις, ο κ. Μανιτάκης είπε ότι "ο προγραμματισμός προχωρά", τόνισε όμως ότι χρειάζεται "καλή προετοιμασία ώστε να γίνει μηχανισμός καλύτερης αξιοποίησης του μετακινούμενου υπάλληλου και όχι μέσο τιμωρίας του".
"Η μετακίνηση θα πρέπει να γίνεται τόσο για το καλό της υπηρεσίας όσο και για την αξιοποίηση του υπαλλήλου. Τότε μόνο μπορεί να προχωρήσει και να λύσει ποιοτικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης: όταν παρακινεί τους υπαλλήλους να δουλεύουν αποδοτικότερα και τους εξασφαλίζει καλύτερη ανταμοιβή. Αν η μετακίνηση θεωρηθεί τιμωρία και συνδεθεί με στιγματισμό του υπαλλήλου, η κινητικότητα θα αποτύχει μακροπρόθεσμα και τελικά θα το πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος και η ελληνική διοίκηση" δήλωσε ο υπουργός.
Ο ίδιος χαρακτήρισε την κινητικότητα "ως ένα από τα κλειδιά της μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης", διότι όπως ανέφερε "δεν λύνει απλώς ένα πρόβλημα ορθολογικής ανακατανομής του προσωπικού αλλά και αποτελεί μέσο αποδοτικότερης λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης συνολικά".
"Η αγχωτική και τρομοκρατική επιδίωξη πάση θυσία και άνευ ετέρου στόχων ποσοτικών, υπονομεύει και ακυρώνει τελικά τους ποιοτικούς στόχους της κινητικότητας. Καλύτερα να κατηγορηθούμε για καθυστέρηση παρά για αποτυχία ή αδιαφορία" επισήμανε.
