Γαλλία και Γερμανία δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε μια κοινή στρατηγική περί ανάπτυξης και ανάκαμψης, με τον Ολαντ να επιμένει στα ευρωομόλογα και σε αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των Τραπεζών και τη Μέρκελ να υποστηρίζει ότι η βασική μέθοδος είναι λιτότητα και μεταρρυθμίσεις.
Με… υποσχέσεις έληξε τις πρώτες πρωινές ώρες η σύνοδος κορυφής των Βρυξελλών που είχε την ανάπτυξη ως κεντρικό θέμα συζήτησης, για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης.
Γαλλία και Γερμανία δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε μια κοινή στρατηγική ως προς το πώς θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο κοινό νόμισμα, με τον Φρανσουα Ολαντ να επιμένει στα ευρωομόλογα και σε αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των Τραπεζών και την Αγκελα Μέρκελ, από την άλλη, να υποστηρίζει ότι η βασική μέθοδος είναι η λιτότητα και οι μεταρρυθμίσεις.
Έτσι, οι ηγέτες θα έχουν περίπου ένα μήνα στην διάθεση τους να επεξεργαστούν έναν συμβιβασμό, μέχρι την επόμενη τακτική σύνοδο της ΕΕ, στα τέλη Ιουνίου.
Από πολλούς, πάντως, θεωρείται επιτυχία του Ολάντ και μόνο το γεγονός ότι έθεσε στο τραπέζι των διαπραγματελύσεων, σε νέα και διαφορετική βάση, το θέμα των ευρωομολόγων. Παράλληλα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, σύμφωνα με τον "Guardian", διέγνωσαν μια μετατόπιση του εκκρεμούς προς τη γαλλική πλευρά, με τους υποστηρικτές της πολιτικής Ολάντ -κυρίως Ιταλία, Ιρλανδία κι εμμέσως Ισπανία- να πληθαίνουν και το γαλλικό στρατόπεδο να επισείει διακριτικά ως απειλή τη μη επικύρωση του Δημοσιονομικού Συμφώνου, αν δεν αναγνωριστούν τα ευρωομόλογα ως πιθανό εργαλείο.
Στην επίσημη πρώτη συμμετοχή του σε σύνοδο, ο Ολάντ αμφισβήτησε το δόγμα του Βερολίνου περί μονοδιάστατης λιτότητας. Ενδεικτική είναι η δήλωση που έκανε ο Φρανσουά Ολάντ μετά το πέρας των εργασιών. "Ευχήθηκα -είπε- να συμπεριληφθεί η προοπτική των ευρωομολόγων. Θα ήταν το επιπλέον στάδιο της ολοκλήρωσης και εφόσον υπάρχει η θέληση να εναρμονίσουμε τις δημοσιονομικές πολιτικές και μια νομισματική πολιτική που θα καθοδηγείται από την ΕΚΤ. Είναι θεμιτό να υπάρχουν νέα εργαλεία και τα ευρωομόλογα μπορούν να συμεπριληφθούν σ'αυτή την προοπτική ολοκλήρωσης".
"Οι συμμετέχοντες ξεκαθάρισαν ότι τα ενιαία επιτόκια κατά την εισαγωγή του ευρώ δεν οδήγησαν σε αυξημένη ανάπτυξη σε όλες τις χώρες. Υπήρχαν διάφορες απόψεις για τα ευρωομόλογα, αλλά, ήταν ισορροπημένες και συμπεριελάμβαναν όλες τις οπτικές γωνίες. Ο Φρανσουά Ολάντ επανέλαβε ό,τι είχε ανακοινώσει στο παρελθόν" δήλωσε από την πλευρά της η Άγκελα Μέρκελ.
Αν και εμφανίστηκε μάλλον απομονωμένη, η Γερμανίδα καγκελάριος απορρίπτει τα ευρωομόλογα, με το επιχείρημα ότι θα αύξαναν το κόστος δανεισμού της Γερμανίας και θα συνέτειναν στη χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ενώ φροντίζει να υπογραμμίσζει πως επιπρόσθετα απαγορεύονται απ' τις ισχύουσες ευρωπαϊκές συνθήκες και το γερμανικό Σύνταγμα.
Κληθείς να τοποθετηθεί για τη στάση της Γερμανίας, ο Ολάντ δήλωσε: "Κρατάω το γεγονός ότι η κ. Μέρκελ δεν θεωρεί τα ευρωομόλογα στοιχείο της ανάπτυξης, αλλά μια μακρινή προοπτική ολοκλήρωσης αν θέλω να είμαι σωστός και να μην μετακινήσω τη γερμανική θέση σε μια κατεύθυνση ευνοϊκή ή δυσμενή για εμένα. Επιχειρώ να καταλάβω. Εγώ έχω άλλη αντίληψη. Τα ευρωομόλογα δεν είναι ένα καταληκτικό σημείο υπό την έννοια μιας διαδικασίας ολοκλήρωσης. Μπορεί να αποτελούν τη δυνατότητα να μειώσουμε το χρέος όχι του παρελθόντος, αλλά ένα μελλοντικό χρέος ώστε να επιτρέψουμε στα κράτη που δανείζονται σήμερα με 6% να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στις αγορές".
Η Κομισιόν εμφανίσθηκε μάλλον ως διακριτικός σύμμαχος του Γάλλου προέδρου, στηρίζοντας τη χάραξη ενός οδικού χάρτη για τη μεσοπρόθεσμη έκδοση ευρωομολόγων. Ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι τόνισε στο πλαίσιο των επίσημων δηλώσεων: "Κανείς δεν ζήτησε την άμεση εισαγωγή του ευρωομολόγου. Αυτό θα πάρει χρόνο. Είναι το τέλος μια διαδικασίας. Πρέπει να λάβουμε υπόψη τις νομικές επιπλοκές, γι' αυτό το συζητήσαμε ως μέρος του μακροπρόθεσμου σχεδίου, ενός σχεδίου εμβάθυνσης της νομισματικής και οικονομικής ένωσης".
Για τον πρόεδρο της ΕΚΤ, προαπαιτούμενο είναι η σύγκλιση των οικονομιών της Ευρωζώνης. Όπως είπε ο Μάριο Ντράγκι, "τα ευρωομόλογα έχουν μια λογική, όταν έχεις ένα είδος δημοσιονομικής ένωσης, αλλιώς δεν έχουν καμία λογική. Είναι το πρώτο βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση".
Το γαλλογερμανικό ρήγμα διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο όταν ο Ολάντ ζήτησε να δοθεί τραπεζική άδεια στον μόνιμο μηχανισμό ευρω-διάσωσης για να μπορεί να δανείζεται απ' την ΕΚΤ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αίτημα που και πάλι απορρίπτει το Βερολίνο.
Το θέμα του μηχανισμού είναι άλλο ένα "αγκάθι" για τη Μέρκελ, αυτή τη φορά στο εσωτερικό μέτωπο καθώς χρειάζεται τη συναίνεση της αντιπολίτευσης για την επικύρωσή του. Οι Σοσιαλδημοκράτες ήδη ακολουθούν τη γραμμή Ολάντ και της διαμηνύουν ότι πρέπει να υπάρξει πρόνοια για την ανάπτυξη παράλληλα με το Δημοσιονομικό Σύμφωνο.
Η Γερμανίδα καγκελάριος συναντάται το απόγευμα με την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών. Η ίδια έχει πει ότι θα ήθελε να επικυρωθεί ο μόνιμος μηχανισμός το συντομώτερο δυνατό από τη γερμανική βουλή, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση φρενάρει τη διαδικασία για να αποσπάσει ανταλλάγματα.
