Το σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, το Τείχος του Βερολίνου, αποτελεί παρελθόν από το 1989 και στα υπολείμματα του, οι Γερμανοί έχουν δημιουργήσει ένα μουσείο. Εκεί η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία τίμησε το Σάββατο τους 136 ανθρώπους που σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να το περάσουν.
Το σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, το Τείχος του Βερολίνου, αποτελεί παρελθόν από το 1989 και στα υπολείμματα του, οι Γερμανοί έχουν δημιουργήσει ένα μουσείο. 50 χρόνια συμπληρώθηκαν από την ανέγερσή του, από το κομουνιστικό καθεστώς και το Σάββατο η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία τίμησε τους 136 ανθρώπους που σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να το περάσουν.
Ήταν 13 Αυγούστου του 1961, όταν οι κάτοικοι του Βερολίνου ξύπνησαν ξαφνιασμένοι βλέποντας τις μονάδες του μηχανικού του ανατολικογερμανικού καθεστώτος να βάζουν τα θεμέλια σε ένα τείχος το οποίο για τα επόμενα 28 χρόνια έμελλε να χωρίσει στα δυο την πρωτεύουσα και πόλη σύμβολο το γερμανικού έθνους.
Στα απόγειο του Ψυχρού Πολέμου το τείχος του Βερολίνου έγινε το σύμβολο όχι μόνο της διχοτόμησης της Γερμανίας αλλά και της διαίρεσης του πλανήτη σε δυο ιδεολογικά στρατόπεδα.
50 χρόνια από την ημέρα που άρχισε η κατασκευή αυτού που η Δύση αποκάλεσε τείχος του Αίσχους, η γερμανική πολιτική και πολιτειακή ηγεσία αλλά και εκατοντάδες πολιτών συγκεντρώθηκαν στο μοναδικό εναπομείναν τμήμα του τείχους το οποίο διατηρείται ως χώρος μνήμης για να θυμηθούν αλλά και να τιμήσουν εκείνους που έχασαν τη ζωή του προσπαθώντας να δραπετεύσουν από το ανατολικογερμανικό καθεστώς. Ανάμεσά τους και η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ η οποία γεννήθηκε και έζησε μέχρι την επανένωση της χώρας στην ανατολική Γερμανία.
Στις τρεις δεκαετίες που το μήκους 40 χιλιομέτρων τείχος χώρισε το Βερολίνο στα δυο και μαζί οικογένειες, συγγενείς και φίλους τουλάχιστον 130 άτομα έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να δραπετεύσουν στη Δύση αν και πολλοί ιστορικοί θεωρούν ότι ο αριθμός είναι ακόμη μεγαλύτερος. Όσοι τα κατάφεραν σκάβοντας τούνελ ή χρησιμοποιώντας ακόμη και αερόστατα έγραψαν έγραψαν τη δική τους μοναδική ιστορία. Κάποιοι άλλοι όμως δεν έφτασαν ποτέ απέναντι.
Από εκείνον τον Αύγουστο του 1961 και για τριάντα περίπου χρόνια το τείχος επρόκειτο να αποτελέσει το επίκεντρο του ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού, με τους μεν ανατολικούς να το παρουσιάζουν σαν τον πολιορκητικό κριό απέναντι στο καπιταλιστικό Δυτικό Βερολίνο και τους δυτικούς να το χαρακτηρίζουν ως τα τείχη της φυλακής που κρατούσε έγκλειστους εκατομμύρια ανατολικογερμανών.
Τα 50 χρόνια από τη θεμελίωση του τείχους βρίσκουν τη Γερμανία εδώ και δυο δεκαετίες ενωμένη ξανά. Και το μόνο που το φέρνει στη μνήμη των σημερινών επισκεπτών του Βερολίνου είναι μια γραμμή από καλντερίμι που περνά από όλα τα σημεία της πόλης που κάποτε στεκόταν. Ένας συμβολισμός που για πολλούς από τους σύγχρονους Γερμανούς παραπέμπει πολύ περισσότερο στο οικονομικό χάσμα ανάμεσα στην ανατολική και τη δυτική Γερμανία του σήμερα, παρά στο τείχος που κράτησε την πρωτεύουσα τους κομμένη στα δυο για 28 ολόκληρα χρόνια.
