Ατιμωτική θεωρούν οι Ιρλανδοί πολίτες την παρέμβαση του ΔΝΤ. Για δάνειο και όχι για διάσωση κάνουν λόγο πολιτικοί και τραπεζίτες. Επί Ιρλανδικού εδάφους η τρόικα.
Έφτασε στην Ιρλανδία η τρόικα για να διαπραγματευτεί με την ηγεσία της χώρας το δάνειο δεκάδεων δισεκατομμυρίων, όπως θέλουν να το αποκαλούν οι Ιρλανδοί.
Ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας έκανε λόγο για δάνειο 60 – 70 δισ. ευρώ. Ωστόσο η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αρνηθεί να αυξήσει τον χαμηλό φόρο επιχειρήσεων που κυμαίνεται στο 12,5%, εάν αυτό ζητηθεί από τους εκπροσώπους του ΔΝΤ. Είναι αξιοσημείωτο πάντως πως ο αντίστοιχος γερμανικός φόρος βρίσκεται στο 24%.
“Πονοκέφαλο” για τον πρωθυπουργό Κόουεν αποτελούν όμως και οι αναπληρωματικές εκλογές που θα διεξαχθούν στα τέλη Νοεμβρίου και είναι πιθανό να στοιχίσουν στον ίδιο και το κόμμα του, την εξουσία.
Την ίδια στιγμή, οι Ιρλανδοί θεωρούν ατιμωτική την παρέμβαση του ΔΝΤ – όσο ήπια κι αν είναι – και εκτιμούν πως αποκλειστικά υπεύθυνη για την κατάσταση είναι η κυβέρνηση της χώρας.
Δραματικές συζητήσεις έγιναν και στην αίθουσα της Βουλής την Τετάρτη.
“Υψώσαμε λευκή σημαία. Πετάξαμε την πετσέτα. Και σαν τα φοβερά κύματα της Δυτικής Ακτής, αυτοί έρχονται την Πέμπτη” δήλωσε ο Έντα Κένι, ηγέτης της αντιπολίτευσης.
Όλοι απέφυγαν να μιλήσουν για “διάσωση” και… έπαιζαν με τις λέξεις. Η κυβέρνηση προσπάθησε απεγνωσμένα να πείσει, μέχρι την τελευταία στιγμή, ότι από την τρόικα, δεν ζητά χρήματα, αλλά καταρχήν τεχνική συμβουλή.
“Λέω την αλήθεια στον Ιρλανδικό λαό” απάντησε ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Μπράιαν Κόουεν ερωτηθείς από δημοσιογράφο για το εάν λέει την αλήθεια στον λαό. Και επέμεινε: “Δεν υποβάλαμε αίτημα για ένταξη στον μηχανισμό. Ακόμα δεν έχουμε υποβάλει αίτημα για βοήθεια. Εργαζόμαστε τώρα, μετά την συνάντηση του Eurogroup, να εντείνουμε τις προσπάθειες, τις συζητήσεις τεχνικής φύσεως”.
“Δεν θα υπάρξει σχέδιο διάσωσης -υποστήριξε ο Όλι Ρεν – αλλά ξέρουμε σε γενικές γραμμές τι πρέπει να γίνει και ξέρουμε επίσης σε γενικές γραμμές την κατάσταση του ιρλανδικού τραπεζικού συστήματος. Όμως είναι τόσο σημαντικό θέμα, που πρέπει να ψάξει κανείς πιο βαθιά για να διαπιστώσει τι πρέπει να γίνει”.
“Πηγή” μεγάλης ανησυχίας στην Ευρώπη είναι η πολύ άσχημη κατάσταση των ιρλανδικών τραπεζών. Τους τελευταίους μήνες τα επενδυτικά κεφάλαια και οι μεγάλες επιχειρήσεις αποσύρουν σιωπηλά αλλά μαζικά τις καταθέσεις τους -η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι πλέον η μοναδική πηγή χρηματοδότησής τους- μόνο τον Οκτώβριο χορήγησε 130 δσ. ευρώ- και στελέχη της προειδοποίησαν ότι αυτή η συνεχής ροή χρημάτων από την Φρανκφούρτη προς τα πολύ προβληματικά ιδρύματα της Ιρλανδίας θα πρέπει σύντομα να σταματήσει.
Σαν “πλοίο που μπάζει από παντού” χαρακτήρισε τις ιρλανδικές τράπεζες ο Ντάνιελ Γκρος από το Κέντρο Ευρωπαϊκών, Πολιτικών Σπουδών τονίζοντας: “Η Ιρλανδική κυβέρνηση και οι Ιρλανδικές τράπεζες είναι πλέον μια οντότητα. Είναι σαν να έχει ένα πλοίο που να μπάζει από παντού και ο καπετάνιος αποφασίζει να κρυφτεί αυτός και το πλήρωμα στο κατάρτι. Εάν καταρρεύσουν οι Ιρλανδικές τράπεζες θα καταρρεύσει και η Ιρλανδική κυβέρνηση”.
Στριμωγμένη μεταξύ μιας δύσκολης οικονομικής κατάστασης και της πολιτικής της επιβίωσης η κυβέρνηση έχει άλλο έναν σκόπελο μπροστά της: τον προϋπολογισμό σκληρής λιτότητας για το 2011, με περικοπές 6 δισ., που πρέπει να παρουσιάσει στον ιρλανδικό λαό.
Ο πρωθυπουργός προσπαθεί όσο μπορεί να καθυστερήσει την ανακοίνωση των μέτρων, μέχρι να γίνουν οι κρίσιμες συμπληρωματικές εκλογές στα τέλη του μήνα, που θα κρίνουν την πλειοψηφία της στην Βουλή.
Στις προθέσεις της είναι, όπως λέγεται, να μην αυξήσει τη φορολογία των επιχειρήσεων αλλά των αγαθών και να προχωρήσει σε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων. Και σε αυτό είναι βέβαιο ότι θα βρει απέναντι της μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
