Σχεδόν επί δύο δεκαετίες απασχολεί τις διωκτικές και δικαστικές αρχές ο Νίκος Μαζιώτης, που θεωρείται από τις αρχές ότι είχε ηγετικό ρόλο στον "Επαναστατικό Αγώνα".
Σχεδόν επί δύο δεκαετίες απασχολεί τις διωκτικές και δικαστικές αρχές ο Νίκος Μαζιώτης, που θεωρείται από τις αρχές ότι είχε ηγετικό ρόλο στον “Επαναστατικό Αγώνα”.
Το 1991 ο Μαζιώτης είχε καταδικαστεί σε έναν χρόνο φυλάκιση με αναστολή για λιποταξία. Τρία χρόνια μετά συμμετείχε στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ και το 1995 συνελήφθη μαζί με τους 500 καταληψίες στο Πολυτεχνείο, ενώ το 1997 συνελήφθη για τοποθέτηση βόμβας σε υπουργείο, που δεν εξερράγη. Από τότε είχε δείξει το σκληρό του πρόσωπο και δώσει το στίγμα του, λέγοντας ότι ο ίδιος είναι η οργάνωση “Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης”.
Για την τοποθέτηση της βόμβα στο υπουργείο Βιομηχανίας το 1997 ο Μαζιώτης είχε αναλάβει την ευθύνη για την ενέργειά του και είχε καταδικαστεί. Στην απολογία του σε δεύτερο βαθμό ενώπιον του μικτού ορκωτού κακουργιοδικείου της Αθήνας, τον Ιανουάριο του 2001, είχε εμφανιστεί αμετανόητος, δηλώνοντας ότι βρισκόταν σε πόλεμο με το κράτος.
Μέσα στο δικαστήριο, μάλιστα, αντέδρασε βίαια, ήρθε σε σύγκρουση με τον πρόεδρο και τελικά αποβλήθηκε από την αίθουσα.
“Για το μόνο που έχω να μετανιώσω είναι για το τεχνικό λάθος που έγινε και δεν εξερράγη η βόμβα, στην οποία μετά βρέθηκε το αποτύπωμα και κατέληξα εδώ που κατέληξα” τόνιζε.
Ο Μαζιώτης είχε εμφανιστεί ως αυτόκλητος σωτήρας των αδυνάτων και είχε δηλώσει επαναστάτης που δικαιούται να χρησιμοποιεί ωμή βία, ενώ είχε χαρακτηρίσει “όπλα πολέμου” τα όπλα που είχαν βρεθεί στο σπίτι του.
Έλεγε χαρακτηριστικά: “…Για πόλεμο ήταν. Μπορεί όντως να κάθονταν κι εκεί που ήταν. Τα όπλα όμως είναι όπλα πολέμου, δεν τα έχεις για να τα κρατάς στο σπίτι, αλλά μπορεί και να τα κρατούσα έτσι όπως ήταν. Αλλά είναι όντως όπλα πολέμου, και πόλεμο κάνω? Και η βόμβα στο υπουργείο ήταν πράξη πολέμου” είχε πει στην απολογία του.
Μιλώντας στο δικαστήριο για τα σοβαρά επεισόδια του ’95 στο Πολυτεχνείο, είχε αναλάβει την ευθύνη για το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, χαρακτηρίζοντάς τη “σύμβολο του εχθρού”. “Στον καθένα που βλέπω την ελληνική σημαία -έλεγε- βλέπω τον εχθρό μου, γιατί τη φοράνε οι αστυνομικοί, τη φοράνε οι στρατιωτικοί? Είναι το σύμβολο του εχθρού”.
Ο Νίκος Μαζιώτης είχε δηλώσει ξεκάθαρα στο δικαστήριο ότι στόχος δικός του και των συντρόφων του ήταν η πρόκληση ταραχών, οι οποίες -όπως είχε πει- είναι λαϊκή κυριαρχία.
“Γενικά -ανέφερε στην απολογία του- όπου υπάρχουν ταραχές, όπου υπάρχουν συγκρούσεις, θέλουμε να είμαστε μέσα. Να εκτρέπουμε τα πράγματα. Για μας, δεν είναι έγκλημα αυτό. Στην ουσία, οι ταραχές είναι η ‘λαϊκή κυριαρχία’ που λένε οι επαγγελματίες πολιτικοί. Εκεί εκφράζεται η ελευθερία”.
Η ποινή του Μαζιώτη για τη βόμβα στο υπουργείο Βιομηχανίας μειώθηκε τελικά από 15 σε 5,5 χρόνια, καθώς το δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία της απόπειρας έκρηξης σε απρόσφορη απόπειρα που δεν προκάλεσε κίνδυνο ανθρώπινης ζωής. Αποφυλακίσθηκε το 2001, εκτίωντας τα 3/5 της ποινής του.
Οι άλλοι συλληφθέντες
Μαζί με τον Μαζιώτη οι αστυνομικοί συνέλαβαν τη σύντροφό του Παναγιώτα Ρούπα 41 χρόνων, με την οποία είχε παντρευτεί με πολιτικό γάμο. Η Ρούπα είχε προσαχθεί και άλλες φορές στην Ασφάλεια μαζί με τον Νίκο Μαζιώτη, χωρίς όμως να προκύψει τίποτα εις βάρος της.
Ο Ευάγγελος Σταθόπουλος, 32 χρόνων, είχε συλληφθεί το 2001 σε επεισόδια και είχε κατηγορηθεί για κατασκευή εκρηκτικών. Αποτυπώματα του 32χρονου Σαράντου Νικητόπουλου βρέθηκαν στο σπίτι του Λάμπρου Φούντα, που σκοτώθηκε στη συμπλοκή με τους αστυνομικούς στη Δάφνη.
Ο Σαράντης Νικητόπουλος ήταν στενός φίλος του Λάμπρου Φούντα και οι αστυνομικοί εξετάζουν μήπως αυτός είναι το δεύτερο άτομο που συμμετείχε στη φονική συμπλοκή και κατάφερε να ξεφύγει. Ο Νικητόπουλος -σύμφωνα με τους αστυνομικούς- είχε διοργανώσει εκδηλώσεις υπέρ των καταδικασθέντων για συμμετοχή στην οργάνωση “17 Νοέμβρη”.
Ο Χριστόφορος Κορτέσης 31 χρόνων, γνωστός αντιεξουσιαστής, ήταν στενός φίλος του Μαζιώτη, ενώ ο Κωνσταντίνος Γουρνάς, 30 χρόνων, πατέρας διδύμων, είχε προσαχθεί τη δεκαετία του ’90 σε επεισόδια στο Πολυτεχνείο.
