Από τον Γενάρη του 1968 με το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη να ντύνεται στα λευκά και τα παιχνίδια στους δρόμους να συνεχίζονται καθόλη τη διάρκεια της ημέρας… ακριβώς πέντε χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 1973…
και από εκεί στον Μάρτιο του 1987, με τα χιόνια να κατεβαίνουν μέχρι την Καλλιθέα… και από εκεί στη δεκαετία του 90 και τον 21ο αιώνα, με τις λευκές μέρες να είναι σπάνιες σε ολόκληρη την Αττική και να μονοπωλούν το ενδιαφέρουν…
Την τελευταία 20ετία η Αττική μέχρι τον Πειραιά και τα υπόλοιπα νότια προάστια, έπιασαν χιόνι άλλες τρεις φόρες. Πάντα είτε τον Ιανουάριο είτε τον Φεβρουάριο… Το 2002 χιόνισε το τριήμερο από τις 4 μέχρι τις 6 Ιανουαρίου. Ta χιόνια τότε έφτασαν μέχρι τη θάλασσα, κάλυψαν το λιμάνι του Πειραιά, τη βουλή… την πλατεία Κλαυθμώνος… και φυσικά την πλατεία Συντάγματος, με τους Αθηναίους να ξεχύνονται στους δρόμους για μια συλλεκτική φωτογραφία…
Ανάλογο σκηνικό στις 12 και 13 Φεβρουαρίου του 2004, με το ύψος του χιονιού στο Πόρτο Ράφτη να φτάνει κάποια στιγμή το μισό μέτρο. Από το Χαλάνδρι μέχρι τη Νίκαια και από την Κηφισιά μέχρι τον Πειραιά, τα αυτοκίνητα θάφτηκαν στο χιόνι και όλοι οι δρόμοι μετατράπηκαν σε παγοδρόμια…
Τελευταία φορά που οι Πειραιώτες είδαν να στρώνεται πυκνό χιόνι στην περιοχή τους ήταν τον Φεβρουάριο του 2008. Οι εικόνες από τη Νίκαια είναι ενδεικτικές των όσων έγιναν στις 18 εκείνου του μήνα. Με τον υδράργυρο τη νύχτα να πέφτει κάτω από το μηδέν και το σκηνικό να αλλάζει μέσα σε λίγες μόνο ώρες…
Το χιόνι στην Αθήνα, ήταν από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα μια εικόνα που ήταν αδύνατον να περάσει απαρατήρητη. Οι κάμερες της εποχής έπαιρναν φωτιά με τα βήματα στις ταράτσες να γίνονται προσεκτικά, τα αυτοκίνητα στους δρόμους να πηγαίνουν σημειωτόν και τους μαθητές να φροντίζουν να το απολαύσουν στα διαλείμματα των σχολείων τους…
