Το 1970, με τις αποκαλύψεις του, ο αστυνομικός Φρανκ Σέρπικο καθήλωσε τα μέλη της επιτροπής Ναπ, που ερευνούσαν υποθέσεις διαφθοράς αστυνομικών του Τμήματος της Νέας Υόρκης. Και ο συγγραφέας Πέτερ Μάας, με βάση την αληθινή ιστορία του Σέρπικο, έγγραψε ένα εκπληκτικό βιβλίο – ένα βιβλίο ντοκουμέντο, που απετέλεσε την αφετηρία γι’ αυτή την ταινία του Σίντνεϊ Λιούμετ. Μια ταινία που, μέσα από την αστυνομική δράση, κάνει μια βαθειά τομή στον τρόπο λειτουργίας της Αστυνομίας, αλλά και μια ταινία τη μουσική της οποίας έγγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης και που ήταν υποψήφια για δύο ‘Οσκαρ: διασκευασμένου σεναρίου (οι Γουόλντο Σολτ και Νόρμαν Γουέξλερ) και πρώτου αντρικού ρόλου (ο Αλ Πατσίνο).
Ο Πατσίνο ερμηνεύει τον Φρανκ Σέρπικο με μοναδικό τρόπο, αφού προηγουμένος πέρασε αρκετές εβδομάδες κοντά του, έμαθε από πρώτο χέρι την ιστορία του και μελέτησε τη συμπεριφορά του. Ως Φρανκ Σέρπικο, λοιπόν, είναι ένας έντιμος αστυνομικός, που αρνείται να δωροδοκηθεί για να συγκαλύψει τις παράνομες δραστηριότητες των εμπόρων ναρκωτικών ή των εμπόρων λευκής σαρκός. Ο Σέρπικο θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του και να παραμείνει μακρυά από όλα αυτά. Κι όταν θα καταγγείλει τα όσα συμβαίνουν γύρω του, θα προκαλέσει την οργή των διεφθαρμένων συναδέλφων του. Ακόμα περισσότερο, θα βάλει τη ζωή του σε κίνδυνο – κίνδυνο που δεν προέρχεται από τους κακοποιούς, αλλά από τους ίδιους τους συναδέλφους του!