Πώς είναι να δειπνείς στο σκοτάδι; Πώς είναι να χορεύεις όταν δεν μπορείς να ακούσεις ή όταν είσαι καθισμένος σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο; Πόσα προγνωστικά πρέπει να ανατρέψεις στο διάβα της ζωής σου και ακόμη πώς πρέπει να αντιδράς στα αμήχανα βλέμματα όσων βλέπουν, ακούν, περπατούν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο με τον δικό τους τρόπο; Αλήθεια, πόσο ανοιχτοί και ανεκτοί είμαστε απέναντι σε αυτή τη διαφορετικότητα; Και πόσο ισότιμα δεχόμαστε τα ΑμεΑ στον δικό μας κόσμο και στη δική μας ζωή;
Η Δώρα Αναγνωστοπούλου στο MEGA STORIES παρουσιάζει τις αληθινές, τρυφερές, σκληρές και γι΄ αυτό «μεγάλες» ιστορίες ατόμων που άφησαν πίσω την όποια νοητική ή κινητική τους αναπηρία κυνήγησαν και κατέκτησαν τα όνειρά τους και συνεχίζουν να πορεύονται τη δική τους δύσκολη διαδρομή.
Μια συνεχόμενη διαδρομή διεκδίκησης «προσβασιμότητας» και «ορατότητας» από την Πολιτεία και τους πολίτες. Στην εκπομπή δίνεται ο λόγος και στους γονείς, τους αφανείς αλλά πάντα παρόντες υποστηρικτές των παιδιών τους, για τα πρακτικά και όχι μόνο προβλήματα, τους δικούς τους αγώνες και τις δικές τους νίκες. Τις δικές τους και των υπέροχων παιδιών τους.
Άτομα με «ειδικές ανάγκες», άτομα με «ειδικές ικανότητες», ή άτομα με «ειδικές ευαισθησίες»; Όπως και να τα ονομάσουμε ένα θα πρέπει να προσέξουμε και να διεκδικήσουμε μαζί τους: Την ισότιμη ένταξή τους στην κοινωνία μας. Τους υποδεχόμαστε στο MEGA STORIES.
