Το παλάτι-σύμβολο της εποχής του Άσαντ, πέφτει στα χέρια μαχητών και απλού κόσμου, αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος.
Η απεσταλμένη του MEGA στη Συρία Βελίκα Καραβάλτσιου, με τον εικονολήπτη Αντώνη Μυσιρλή, περιηγήθηκαν στα άδυτα του κτηρίου, που επί χρόνια αποτελούσε συνώνυμο της αφθονίας, σε μία χώρα που βυθιζόταν στην ανέχεια.
Η πανάκριβη διακόσμηση στο εσωτερικό του παλατιού έχει εξαφανιστεί.
Οι πολίτες εισέβαλαν για να βρεθούν εκεί όπου ευημερούσε ο δυνάστης τους, αλλά και για πάρουν πίσω ένα κομμάτι από όσα έχουν χάσει τις τελευταίες δεκαετίες.
Στους τοίχους του παλατιού, δεκάδες συνθήματα.
«Τα περισσότερα είναι υβριστικά για τον Μπασάρ αλ Άσαντ και άλλα αναγράφουν ονόματα και ημερομηνία που έπεσε το καθεστώς, τα ονόματα των ανθρώπων που εισέβαλαν εκείνη την ημέρα και λεηλάτησαν το παλάτι και την ημερομηνία σύμβολο για την Συρία», περιγράφει η απεσταλμένη του MEGA.
Η εικόνα που ήθελε να έχει ο Άσαντ για τον εαυτό του, αντίθετη με αυτήν που είχε ο λαός της Συρίας για εκείνον.
Το MEGA μπήκε και σε ένα από τα πολλά πάρκινγκ του παλατιού, εκεί που μέχρι πριν μια εβδομάδα, είχαν πρόσβαση ελάχιστοι άνθρωποι.
Ακόμη και μέσα στο παλάτι, απόλυτη αντίθεση. Οι φρουροί της οικογένειας Άσαντ, ζούσαν στοιβαγμένοι στους κοιτώνες. Κατά την έφοδο των πολιτών, πέταξαν τα στρατιωτικά ρούχα και ανακατεύτηκαν με το πλήθος, για να διαφύγουν.
Δεκάδες κοιτώνες, μέχρι κάτω, τα στρώματα που κοιμούνταν οι στρατιώτες, τα σεντόνια που έβαζαν για να διαχωρίσουν, κάτω υπάρχουν όλμοι, γεμιστήρες, ρούχα παπούτσια στολές. Με όλα τα εμβλήματα που παραπέμπουν ουσιαστικά στην εποχή του καθεστώτος Άσαντ.
Eκτός παλατιού, η καθημερινότητα παραμένει δύσκολη. Στους δρόμους έχουν στηθεί πρόχειροι πάγκοι για όσους διαθέτουν ακόμα πάνω τους μετρητά…
«Κάποιοι είναι φοβισμένοι αλλά οι περισσότεροι είναι χαρούμενοι και ανακουφισμένοι. Υπάρχει ένα αίσθημα ασφάλειας και ο κόσμος νιώθει ότι μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα. Μπορείτε να δείτε τον κόσμο. Είναι τόσο χαρούμενοι», αναφέρουν.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ, οι κάτοικοι της Δαμασκού βρίσκονται στους δρόμους και πανηγυρίζουν. Ημέρες χαράς και ελπίδας για το αύριο, που κρύβουν για την ώρα τη μεγάλη αβεβαιότητα.
