Ο Κώστας Μακεδόνας έδωσε στο «Ακόμα Δεν Είδες Τίποτα» μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Ο Κώστας Μακεδόνας, μιλώντας στην εκπομπή «Ακόμα Δεν Είδες Τίποτα» και στον Κώστα Τσουρό, είπε πως θα κυκλοφορήσει την καινούρια του δουλειά σε βινύλιο.
«Ήταν άλλη η χαρά όταν παίρναμε τους δίσκους έτσι. Είχες κάτι στα χέρια σου, σου άρεσε να τας ανοίγεις. Περιέχει 8 τραγούδα του Δημήτρη Παπαδημητρίου πάνω σε ποιήματα γνωστών Ελλήνων ποιητών, όπως ο Κωστής Παλαμάς. Ο Δημήτρης έχει το ταλέντο να βρίσκει ωραία λόγια και να βάζει μουσική».
Ο Κώστας Μακεδόνας είπε πως είναι 35 χρόνια στο τραγούδι και μίλησε για την αρχή της καριέρας του.
«Είμαι 35 χρόνια στο τραγούδι. Όταν ξεκίνησα δεν περίμενα πως θα γίνει αυτό που έγινε. Αγαπούσα τη μουσική και μου άρεσε να παίζω με τους μουσικούς αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ πως αυτό θα γινόταν επαγγελματικά. Άλλαξε όλη μου η ζωή όταν με άκουσε ο Σταμάτης Κραουνάκης. Με κάλεσε στην Αθήνα και την επόμενη χρονιά ήμουν μαζί με την Τάνια Τσανακλίδου και τη Βίκυ Μοσχολιού και ταυτόχρονα μπήκαμε στο στούντιο για να γράψουμε τον πρώτο μου δίσκο. Τα τραγούδια είχαν γραφτεί από τον Σταμάτη Κραουνάκη και τη Λίνα Νικολακοπούλου και με συμμετοχές της Βίκυς Μοσχολιού, της Αρλέτας και της Αλίκης Βουγιουκλάκη».
Στη συνέχεια, μίλησε για το πώς επέλεξε να αλλάξει το επίθετό του.
«Ήταν overdose. Τότε, δεν πίστευα αυτό που συνέβαινε. Νόμιζα πω κάποια στιγμή θα ‘’ξυπνήσω’’ αλλά ευτυχώς δεν ‘’ξύπνησα’’ ποτέ. Όταν βγήκε ο πρώτος δίσκος, άλλαξα το όνομά μου, έγινα Μακεδόνας. Δεν ήθελα στην αρχή να το αλλάξω για να μην στεναχωρήσω τους γονείς μου. Όταν ειπώθηκε το ‘’Μακεδόνας’’ χάρηκα πολύ γιατί μέσα στα σοβαρά που μου έβρισκαν, μου είχαν βρει και διάφορα αστεία. Με το που μου το έλεγαν, εγώ φρίκαρα και εκείνοι γελούσαν. Όταν μου είπε η Λίνα(σ.σ Νικολακοπούλου) το ‘’Μακεδόνας’’ ήταν κάτι που μου άρεσε. Άρεσε και στους γονείς μου και στην αρχή φοβόμουν. Μου έλεγαν ‘’δεν πειράζει, δεν θα ξέρει ο κόσμος πως είσαι παιδί μας, αλλά είναι τιμητικό’’».
Ο Κώστας Μακεδόνας, όμως, εκτός από πολύ επιτυχημένος τραγουδιστής είναι και πιλότος.
«Στην εφηβεία είχα σκεφτεί να γίνω πιλότος. Η μάνα μου όταν το άκουσε είπε στους συγγενείς μας πως ‘’άμα σας πει κάτι, να του πείτε πως δεν μπορεί να πάει γιατί είναι μοναχοπαίδι’’. Και το έβγαλα από το μυαλό μου. Το έκανα αργότερα όταν είχα γίνει τραγουδιστής, το 1993, ως χόμπι ας πούμε. Ένιωθα πως όταν είσαι ερασιτέχνης είναι σαν να είσαι στον δρόμο με ένα ‘’Ν’’. Έτσι, αποφάσισα να πάρω επαγγελματικό δίπλωμα, για την γνώση περισσότερο. Ένα σκηνικό που θυμάμαι, είναι πως, επειδή συνήθως πετάω σε εταιρίες του εξωτερικού οι περισσότεροι είναι ξένοι, και ένας επιβάτης άκουσε πως μιλάμε ελληνικά και μας μίλησε. Έρχεται και μας λέει, ‘’αα παιδιά μιλάτε ελληνικά’’, και του απαντάει ένας από εμάς ‘’βεβαίως, και έχουμε και πιλότη τον Μακεδόνα. Αυτός με το Μακεδόνας κατάλαβε κάτι άλλο. Και στο τέλος, έρχεται και μου λέει, ‘’Καλά απίστευτο. Και να είσαι Μακεδόνας και να μοιάζεις με τον Μακεδόνα’’. Για μένα είναι η ισορροπία μου το να πετάω. Νιώθω περίεργα όταν δεν πετάω. Ο γιος μου θέλει να γίνει πιλότος».
Όσον αφορά την οικογένεια του, είπε:
«Ήθελα από μικρός οικογένεια. Το σκεφτόμουν από πολύ νέος. Είχα ακούσει στην εφηβεία για ζευγάρια που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, και με είχε αγχώσει πολύ και φοβόμουν μήπως δεν μπορώ να κάνω».
Σε σχέση με την επιλογή του να παίξει και στο θέατρο, είπε:
«Όλα αυτά τα χρόνια μου είχαν ζητήσει να λάβω συμμετοχή σε διάφορα εορταστικά επεισόδια σειρών. Πριν δύο χρόνια ο Μάκης Δελαπόρτας μου ζήτησε να κάνουμε μία παράσταση που έχει να κάνει με τον ελληνικό κινηματογράφο. Την επόμενη χρονιά κάναμε ένα άλλο έργο και πέρσι με πήρε ο Γιώργος Βάλαρης και μου είπε εάν θέλω να είμαι στο ‘’Έκτο Πάτωμα’’. Με τη συγκεκριμένη παράστασή είχα δεθεί πολύ γιατί τη είχα δει πολλές φορές. Αγχώθηκα λίγοι γιατί ο ρόλος είναι πρωταγωνιστής αλλά με βοήθησαν πολύ οι συνάδελφοι».
Ενώ για το εάν θα συμμετείχε και πάλι σε κάποιο μουσικό σόου και πάλι, απάντησε:
«Εάν ήταν καλές οι προϋποθέσεις θα ξαναπήγαινα κριτής. Γνώρισα νέα παιδιά και ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Εάν οι προϋποθέσεις είναι καλές θα το ξανά έκανα. Πολλοί μου έλεγαν πού πας αλλά τελικά δεν είχαν δίκιο, μου έκανε καλό».
