Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών στις 25 του μήνα, η 37χρονη Ιωάννα μιλάει στην «Ελένη» εξιστορώντας τη δική περιπέτεια και πώς κατάφερε να ξεφύγει από τον βίαιο σύντροφό της και πατέρα των τριών παιδιών της.
«Πήγε να με μαχαιρώσει στην κοιλιά»
«Με τον πρώην σύντροφό μου γνωριστήκαμε, κάναμε σχέση και από την πρώτη στιγμή έδειχνε τη ζήλεια του, δεν ήθελε να κάνω χειραψίες με άνδρες, να μη φοράω συγκεκριμένες μπλούζες και κοσμήματα, σε όλα είχε κάποιο θέμα. Στην αρχή έγινε βίαιος στα λόγια και μετά φτάσαμε σε ένα σημείο που μου άνοιξε τη μύτη, με έδιωξε από το σπίτι, δεν είχα που να πάω και μετά ορκιζόταν ότι δε θα ξαναγίνει και ότι έχει μετανιώσει. Γύρισα πίσω».
Όπως λέει η ίδια τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα και επικίνδυνα για την ίδια όταν έμεινε έγκυος.
«Όταν έμεινα έγκυος, έγινε ένας καυγάς και πήγε να με μαχαιρώσει στην κοιλιά. Έβαλα την τσάντα μου μπροστά και έτσι γλίτωσε το παιδί. Με χτυπούσε μπροστά στο παιδί, τα έβλεπε και τρόμαζε, έφευγε και κρυβόταν. Δεν άντεξα και κάλεσα την Αστυνομία. Τρόμαξε και ηρέμησε η κατάσταση. Πίστευα ότι άλλαξε».
Ωστόσο, όταν ήρθες η δεύτερη εγκυμοσύνη, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα.
«Μένω έγκυος στο δεύτερο παιδί και μόλις γεννήθηκε άρχισε πάλι να με χτυπάει. Εκεί καλούσα συνέχεια την Αστυνομία, κάθε φορά που γινόταν κάποιο περιστατικό. Φοβήθηκα πολύ όταν μου έβαλε μαχαίρι στον λαιμό και με απείλησε ότι θα με σφάξει. Τα παιδιά μου ήταν μπροστά. Εκεί νόμιζα ότι ήταν τα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής μου».
«Δεν μπορούσα να φύγω»
Όπως λέει η ίδια, η εγκατάλειψη τόσο του συντρόφου της όσο και της οικίας στην οποία έμειναν μαζί, ήταν, στην αρχή, αδύνατη.
«Δεν μπορούσα να φύγω γιατί δεν είχα κανέναν, δε δούλευα γιατί δε με άφηνε, δεν είχα σπίτι να μείνω. Με απειλούσε ότι θα με σκοτώσει αν φύγω με τα παιδιά του και ότι αν πήγαινα δικαστικά, δε θα μου έδιναν τα παιδιά. Όλα αυτά τα χρόνια έκανα τα πάντα, έκανα υπομονή για τα παιδιά, ό,τι μπορούσα καλύτερο. Δεν είναι εύκολο, φοβάσαι να φύγεις».
Ωστόσο, η λύση βρέθηκε και κατάφερε να γλιτώσει και τον εαυτό της αλλά και τα παιδιά της από το τοξικό περιβάλλον στο οποίο ζούσαν.
«Βρέθηκαν λύσεις, βρέθηκαν άνθρωποι, είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος στην αρχή αλλά όχι ποιο δύσκολος όταν στο σπίτι μας, μας κακοποιεί ο άλλος. Δεν υπάρχει πια αυτός ο ψυχολογικός πόλεμος και μπορείς να προχωρήσεις. Καμία γυναίκα δεν είναι αναγκασμένη να περνάει άσχημες καταστάσεις».
